---->>
หมู่วิหก นกกา พาบินจาก
ดั่งใจพราก ยากคืน สะอื้นอ้อน
น้ำตาริน รดร่วง ทรวงอาวอน
ให้ทอดถอน บนยอดเขา แสนเศร้าใจ
ระร่ำไห้ ใจวิโยค แสนโศกศัลย์
คู่ชีวัน ผันชีวา พาอ่อนไหว
เหลือเพียงร่าง ไร้ชีวิน สิ้นลมไป
น้ำตาไหล ใจอาดูร สูญสิ้นเธอ
ไว้อาลัย ให้คนรัก เคยภักคู่
ส่งเธอ สู่ สวรรค์ พลันเสนอ
เก็บความรัก ความอบอุ่น คุ้นละเมอ
จำเสมอ เธอคนดี ที่จากลา
ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น