แบกพิษ..ริษยา

เห็นใครดี ไม่ได้ ฉันไม่ปล่อย
ให้ยอมถอย แพ้เขา เรากลัวเสีย
ต้องรีบชิง รีบคว้า มาคลอเคลีย
แม้แต่เบี้ย เพียงนิด ไม่คิดยอม


ใครดีเกิน ข้ามหน้า ข้าลุยแหลก
เปรียบดังแบก เสาใหญ่ ไว้พรั่งพร้อม
ทั้งปวด-เจ็บ เก็บอยู่ คู่ใจอ้อม
แต่ไม่ยอม ปล่อยไป ให้ใครชม


ทั้งหนักเนิ่น เดินล้า แต่ว่าโลภ
ด้วยละโมบ โอบไว้ ในใจสม
แรงของพิษ ริษยา พาตรอมตรม
จึงโง่งม จมเศร้า เร้ารกายา


เห็นใครเด่น ข้าต้องเด่น เป็นเหนือด้วย
เห็นใครสวย ข้าต้องสวย รวยยิ่งกว่า
เห็นใครดี ข้าต้องดี มีเกินหน้า
เห็นใครล้า ข้าทับถม สมทับไป

ภาพวาด
30/8/52