ทิ้งสไบถอนรัก

มิได้ลืม ไออุ่น กรุ่นกลิ่นรัก
ยังประจักษ์ ตราไว้ ในใจข้า
แต่ที่จร ถอนรัก หักทิ้งลา
เพราะน้องยา มีกอป ขอบเขตแดน


ทิ้งสไบ ให้ไว้ ดั่งไม่สน
แต่จริงจน หม่นหมาง ข้างในแสน
ด้วยเพราะรัก ปักทรวง ห่วงใยแน่น
จึงลาแทน รัก-หยุด ฉุดชีวา


ยอมร้างไกล ใจพัน มั่นชีวิต
ดีกว่าห่าง ร้างจิต ปลิดปลงหนา
ยอมไม่ได้ ให้พี่ วายชีวา
อันน้องยา นี้จงจร ถอนรักเรา

ภาพวาด
30/8/52