เหนื่อยเหลือเกิน กับสายทาง ที่ย่างเดิน
วิหกเหิน เผชิญสู้ สู่จุดหมาย
เหนื่อยและท้อ ต่อปัญหา ที่มากมาย
อ่อนล้ากาย คล้ายจะทรุด ต้องหยุดเดิน
มองออกไป ไกลคว้าง อย่างโดดเดียว
ให้เปล่าเปลี่ยว เสี้ยวใจ หทัยเกิน
ไม่รู้จุด สุดปลาย สายทางเดิน
จะเผชิญ สิ่งใด ยังไงกัน
แต่ถึงทาง ข้างหน้า จะขรุขระ
ฉันก็จะ พยายาม ข้ามถึงฝัน
ต่อให้มี ขวากหนาม มาข้วางกัน
ฉันจะฟัน ฝ่าไป ให้ได้เออ
ภาพวาด
6/10/52
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น