☆ ค่าหมอต่อชีวัน

..☆ ค่าหมอต่อชีวัน..



เพราะโรคร้ายกลายกล้ำทำยายป่วย
โชคไม่ช่วยซวยซ้ำกระหน่ำฉัน
อันการเรียนเพียรไว้ไม่เท่าทัน
ต้องจบมันนั้นปลงลงทำงาน


เข้าสมัครนักบัญชี ณ ที่ใด
เขาก็ไม่ได้จ้องเพียงมองผ่าน
เหมือนดั่งเราเง่าโง่ไม่โตการณ์
ส่งแค่สาส์นงานไม่มีที่หางตา


จนปัญญาหาทางสู้อยู่โดนเดี่ยว
จะมองเหลียวทางใดใจเหว่าว้า
ไม่มีแสงแห่งไฟใดฉายมา
สุดเหนื่อยล้าพร่าหม่นจนหนทาง


มองเห็นผับคลับบาร์พาสะอึก
ไม่เคยตรึกนึกคิดจิตหมองหมาง
ว่าตัวเราต้องทนบนเส้นกลาง
ในจุดย่างระหว่าเส้นจำเป็นไป


เอาร่างกายขายกินอย่างสิ้นซาก
ด้วยลำบากยากจนจะทนไหว
จึงจำยอมน้ำฝืนกล้ำกลืนใจ
หวังเพียงให้ได้เงินมารักษายาย


ร่างกายเหลือเนื้อสาหมดราศี
มีราคีเปื้อนเปอะเลอะผิวกาย
เป็นคนพลางกลางคืนดื่นเดือนฉาย
อยู่ในข่ายขายตัวมั่วโลกีย์


ที่ทำไปใช่เราเมากามา
แต่เพื่อหาค่าหมอต่อทางที่
ทกแทนบุญคุณท้นด้วยล้นฤดี
ของยายนี้นี่หนาด้วยกายา


หมกสิ้นสาวคราวขมพรหมจรรย์
เพื่อยายฉันนั้นอยู่คู่เคียงหนา
ถึงแม้สิ้น..ต้องรินรดหยดน้ำตา
ก็จะหาค่าหมอต่อชีวัน

.........

ภาพวาด

ปล.กลอนนี้แต่งมานานแล้วค่ะ ตั้งแต่เพิ่งหัดแต่งใหม่ ไปเจอมาเลยเอามาลง อิอิ