ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันศุกร์ที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2554

ไม่มากไปใช่ไหมหนอ..ที่ขอเธอ




ไม่มากไปใช่ไหมหนอ..ที่ขอเธอ



ไม่ได้ขอให้ใครเข้าใจหรอก
ไม่ได้บอกให้รักหรือผลักไส
ไม่ได้ขอให้กลืนฝืนหทัย
ไม่ได้ขอหัวใจในทรวงเธอ
ไม่ได้ขอความรักความภักดี
ไม่ได้ขอชีวีนี้เสนอ
ไม่ได้ขอคำมั่นฝันละเมอ
ไม่ได้ขอใจเธอที่เบลอลอย


ไม่ได้ขอความรักแม้สักนิด
ไม่ได้ขอชีวิตสิทธิ์สักหน่อย
ไม่ได้ขอให้เจ้าต้องเฝ้าคอย
ไม่ได้ขอถักถ้อยร้อยเกลียวกัน


แต่ที่ขออยู่นี้มีสิ่งเดียว
หากเปล่าเปลี่ยวหัวใจยามไหวหวั่น
อยากให้ลึกข้างในใจเธอนั้น
มีเพียงฉันก้ามย่างข้างเคียงเธอ


แค่อยากเจ็บ  เจ็บจำ  ช้ำเป็นเพื่อน
แค่อยากเตือน  ตัวเองเกรงจะเผลอ
แค่อยากให้ใจเศร้าเจ้ามีเกลอ
แค่อยากทุกข์ทุกข์เสมอเคียงเธอไป


ไม่มากไปใช่ไหม?ที่ใจขอ
ไม่มากไปใช่ไหมหนอ?ขอเคียงใกล้
ไม่มากไปใช่ไหมหนา?ถ้าจะให้
ไม่มากไปใช่ไหมใจ?ให้ตอบที

.........
ภ.ภาพวาด

แต่งเมื่อ2-3ปีที่แล้วค่ะ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น