---->>
♫♥ คนที่ขอให้รอ
ต่อจากกลอน ♫♥ หนึ่งนาทีของเราไม่เท่ากัน
คำของคน..ที่ขอให้รอนั้น
เจ็บเหมือนกันขื่นขม..ตัวข่มเหง
เพราะหน้าที่พาไกลใจคว้างเคว้ง
จึงเอ่ยเปล่งคำขอให้รอกัน
เจ็บของผู้อยู่รอว่าท้อนี้
เจ็บฉันมีสองเท่ากว่าเจ้าหวั่น
หนึ่งคืองานมอบหมายมากมายนั้น
สองคือวันคืนกลับ..เฝ้านับคอย
โปรดถ้าท้อขอวอนแม้อ่อนไหว
ช่วยเติมใจคู่เคียงอย่าเอียงถอย
ตั้งแต่จากพรากมาพาเลื่อนลอย
หวังเนื้อกลอยคือแรงแห่งแสงชัย
อยู่ด้วยกันจนถึงซึ่งชัยหนอ
อย่าหมดแรงเลิกรอ..ขอได้ไหม
คืนและวันผันเปลี่ยนหมุนเวียนไป
พิสูจน์ใจเราสอง..ให้ตรองดู
.........
ภ.ภาพวาด
คลิ๊กเพื่ออ่านกลอน>>~♫♥ หนึ่งนาทีของเราไม่เท่ากัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น