ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันพฤหัสบดีที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

ตอบ.. น้ำตาต่างข้าว




ตอบ..น้ำตาต่างข้าว



พี่ยังอยู่  คู่เคียง  เรียงอักษร
มิสั่นคลอน  วอนเจ้า  อย่าเศร้าหลาย
ยังเป็นพี่  ที่หว่งใย  ไม่กับกลาย
จงผ่อนคลาย  หายเศร้า  เหงาทรวงใน

เห็นหน้าเจ้า  เศร้าตรม  อมแต่ทุกข์
ยามไร้สุข  คลุกเคล้า  เฝ้าหวั่นไหว
ถึงไกลกัน  วันนี้  ที่ห่วงใย
เฝ้าส่งใจ  ไปปลอบ  มอบน้องยา

ฝากอักษร  กลอนนี้  พี่มอบให้
คือความใน  ใจพี่  ที่ห่วงหา
เจ้ายังมี  พี่อยู่  คู่กายา
เช็ดน้ำตา  อย่าให้  ไหลอีกเลย....

แต่งโดย.....พี่-ครางแครง-
.........................
♥ พี่แดงอยากปลอบภาพนะ..แต่พี่ก็แทบจะไม่ไหว...(ตอนนี้)
พี่อยากใช้คำว่า...เราปลอบใจกันนะคนดี
และเดินไปพร้อมกัน...มีพี่ๆที่เรารัก รอยื่นมือมาประคองเราอยู่..และเรามองเห็นกันนะทุกวัน
เชื่อพี่สิ..เราสองคนต้องผ่านเวลานี้ไปได้ ...และเราก็จะเป็นคนที่ได้ชื่อว่า เข้มแข็ง ได้เช่นกัน

 
โดย..พี่แดงคนดี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น