---->>
ชีวิตของหุ่นคน
เหนื่อยเหลือใจใกล้หมดแรงจะแข็งขืน
สองขายืนยากคงทรงกายอยู่
สองตามัวพรายพร่าน้ำตาพรู
ทุกข์โจมจู่จิตใจไร้บรรยาย
บุญหรือกรรมนำมาพาให้เกิด
นรกเปิดสวรรค์ปิดผิดใดหลาย
สิ่งพบเจอเนืองเนืองคือเรื่องร้าย
ยิ่งตะเกียดตะกายคล้ายยิ่งจม
มีชีวิตคิดทวนล้วนแต่ทุกข์
คอยปลอบปลุกเป็นทุนเข้าหนุนถม
พยายามตามฝันอันลอยลม
แต่ก็ล้มลงมาทุกคราไป
ถามตัวเราเอาไงในวันนี้
จะเดินหนีหรือสู้เพื่ออยู่ได้
หากคิดหนีที่นั้นนั่นที่ใด
แล้วหากสู้ เพื่อใคร? ใจย้อนมา
ไม่มีเสียงตอบกลับอับทางเลือก
เย็นยะเยือกทั้งใจให้ผวา
ด้วยอยู่เปลี่ยวเดียวดายร่างกายชา
จะเปรียบว่าหุ่นคนก็คงเป็น
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น