---->>
เพียงผ่านตา
เพียงผ่านตาชาวาบภาพเก่าย้อน
เมื่อครั้งก่อนตอนมีพี่เคียงใกล้
เกาะหลังแกร่งแฝงอุ่นละมุนละไม
ซบอิงไหล่ยิ้มร่าหาใดปาน
เหตุด้วยดื้อพยศประชดแหลก
พี่จึงแบกขึ้นจับเพื่อกลับบ้าน
น้องร้องเพลงเฮฮาพาสำราญ
พี่แทบคลานสี่ขากว่าถึงเรือน
น้ำตาคลอพอนึกรู้สึกปวด
มันร้าวรวดทรวงในหาใดเหมือน
จากเคยมีพี่ชิดมาบิดเบือน
ไร้คำเตือนก่อนจากยากกลับคืน
อนิจาชีวิตคิดแล้วสั้น
ดั่งสวรรค์เหยียบย่ำทำขมขื่น
มาขีดขวางทางไกลให้เรายืน
แล้วหยิบยื่นความตายคล้ายไม่แคร์
ผิดอันใดใคร่รู้บอกหนูเถิด
ถึงได้เกิดเรื่องมากยากเกินแก้
ความสุขนี้มีน้อยทุกข์ลอยแพ
หัวใจแย่กว่ายารักษาทัน
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น