---->>
ธรรมชาติเอาคืน
ฟ้าสว่างจางฝน..คนซิทุกข์!!
น้ำท่วมบุกลุกลามเกินความจุ
ไร้อำนวยผู้ประถม...อารมณ์คุ
ร้อนระอุทุกหย่อมหญ้าประชาไทย
ดินสไลด์ไหล่เขาเข้าทับถม
บ้านเรือนจมผู้คนตายก่ายกองใหญ่
อพยพย้ายแยกแตกกันไป
บ้างพลัดพรากจากไกลหาไม่เจอ
โลกสำแดงแรงฤทธิ์ปลิดชีพหมด
คงเหลืออดชิงชังคนพลั้งเผลอ
ตัด,ทำลายเหมือนไร้ค่า..มาบำเรอ
เพียงปรนเปรอชีวิตมิคิดพอ
ทั้งไร่นาป่าสวนล้วนเหลือน้อย
ด้วยคนคอยโกยกอบเป็นหอบห่อ
สะสมทรัพย์นับเพลินเดินเคลียคลอ
ธรรมชาติร่อยหรอก็มิแคร์
เมื่อถึงวันมันหมดลดระดับ
ธรรมชาติขอกลับจะปรับแก้
คนโอดครวญล้วนเศร้าเขารังแก
ร้องไห้แงไร้ที่นอนน่าอ่อนใจ
มันเป็นกฎเป็นเกณฑ์มิเว้นดอก
มีเหตุบอกผลตามความที่ได้
เมื่อเคยหยิบเคยยืมอย่าลืมใช้
ทุกสิ่งใช่ของฟรีที่มีมา
..........
ภ.ภาพวาด
ไม่ได้จะซ้ำเติมค่ะ แต่ไม่เดือดร้อนแค่นี้หรอกค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น