ตราบใจยังหวัง

ตราบใจยังหวัง



ฟ้ามืดมนหม่นหมองมองไม่เห็น
ทุกสิ่งเป็นเงาดำทำหวั่นไหว
ในเส้นทางย่างก้าวเหน็บหนาวใจ
เืกือบจะไม่ไปต่อ..ท้อสุดทน



แต่ชีวิตคิดดูสู้ให้สุด
ที่สะดุด..หยุดมอง..ตรองสักหน
ภูผาขวางทางไปหรือใจตน
ที่เป็นคนขวางไว้ไม่ไปเอง



หมื่นเส้นทางย่างก้าวยาวแค่ไหน
หรือหมื่นภัยไล่ล่าพาคร่ำเคร่ง
หากหนึ่งจิตคิดสู้มิรู้เกรง
ความวังเวงที่รู้สึกสำนึกเรา



ตราบเมื่อใดใจยังมีหวังอยู่
จะขอสู้ต่อไปให้ถึงเป้า
ฝ่าทุกทุกอุปสรรคแม้หนักเบา
เพื่อตามเอาฝันฉันนั้นมาครอง



หวังไม่นานพานพบประสบเสร็จ
ความสำเร็จมีสู่ให้กู่ก้อง
ฟ้าสว่างกระจ่างแจ้งฉายแสงทอง
งามผุดผ่องส่องทางเราย่างไป
.........

ภ.ภาพวาด


กลอนยังไม่จบ  โดนบังคับให้จบ มีสั่งอีกต่างหาก