หวังเป็นที่ยึด
รับชะตาฟ้าสั่งตามผังแผน
ใครเขียนแปลนชีวีตีให้ต่ำ
ไม่มีสิทธิ์คิดสู้อย่าผู้นำ
ต้องจองจำใจไว้หรือไรกัน?
ที่ว่าตั้งหวังไว้จนไกลสุด
หมายเพียงฉุดกายล้าพาถึงฝัน
ส่วนจะไปไกลเท่าใดไม่สำคัญ
เพียงแค่ฉันรับรู้ยังสู้พอ
หวังให้ไกลไปแค่ครึ่งไม่ถึงเป้า
ยังภูมิใจหลายเท่าเราเติมต่อ
หวังแค่คืบ..สืบเท้า..เพียงก้าวท้อ
รู้ไหมหนอเหน็บหนาวร้าวทั้งทรวง
เพราะความหวังยังมีเป็นที่ยึด
จึงได้อึดอดทนพ้นหลายช่วง
หากว่าหวังพังลงใจคงกลวง
สิ่งทั้งปวงด้อยค่าพาอ่อนแรง
เมื่อมีหวังยังสุขสนุกต่อ
ไอ้ความท้อมิกล้ามาแอบแฝง
อาจมีบ้างพลั้งพลาดหวาดระแวง
จนคล้ายแบ่งแรงใจให้น้อยลง
เพียงชั่วเดียวเดี๋ยวด๋าวที่เราท้อ
ความหวังต่อแรงกล้านำมาส่ง
มุ่งเผชิญเดินหน้าอย่างกล้าคง
ฝ่าทุกข์ดงพงพีทุกที่ทาง
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น