ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันพุธที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2554

หวังเป็นที่ยึด




หวังเป็นที่ยึด



รับชะตาฟ้าสั่งตามผังแผน
ใครเขียนแปลนชีวีตีให้ต่ำ
ไม่มีสิทธิ์คิดสู้อย่าผู้นำ
ต้องจองจำใจไว้หรือไรกัน?


ที่ว่าตั้งหวังไว้จนไกลสุด
หมายเพียงฉุดกายล้าพาถึงฝัน
ส่วนจะไปไกลเท่าใดไม่สำคัญ
เพียงแค่ฉันรับรู้ยังสู้พอ


หวังให้ไกลไปแค่ครึ่งไม่ถึงเป้า
ยังภูมิใจหลายเท่าเราเติมต่อ
หวังแค่คืบ..สืบเท้า..เพียงก้าวท้อ
รู้ไหมหนอเหน็บหนาวร้าวทั้งทรวง


เพราะความหวังยังมีเป็นที่ยึด
จึงได้อึดอดทนพ้นหลายช่วง
หากว่าหวังพังลงใจคงกลวง
สิ่งทั้งปวงด้อยค่าพาอ่อนแรง


เมื่อมีหวังยังสุขสนุกต่อ
ไอ้ความท้อมิกล้ามาแอบแฝง
อาจมีบ้างพลั้งพลาดหวาดระแวง
จนคล้ายแบ่งแรงใจให้น้อยลง


เพียงชั่วเดียวเดี๋ยวด๋าวที่เราท้อ
ความหวังต่อแรงกล้านำมาส่ง
มุ่งเผชิญเดินหน้าอย่างกล้าคง
ฝ่าทุกข์ดงพงพีทุกที่ทาง
.........

ภ.ภาพวาด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น