อย่าโหดร้ายกับคนต่ำ..ช้ำซ้ำซาก
ไม่ได้มีความรู้ให้ชูเชิด
แต่ขอเถิดเปิดใจให้กันบ้าง
อย่ามองเหยียดเดียดฉันท์คิดกั้นกลาง
จนต้องต่างห่างจุดไปสุดมุม
ฉันเป็นคนเดินดินยังกินข้าว
แลบ้างคราวร้าวใจดั่งไฟสุม
มีสุขทุกข์คลุกเคล้าเข้าเร้ารุม
ให้กลัดกลุ้มคลุมเคลือเหลือจะทน
หากต้องพบสบตาตีค่าต่ำ
คงตอกย้ำหัวใจให้สับสน
ด้วยเพราะทุกข์มีมาพาอับจน
จึงคิดหวังจะพ้นคนดูแคลน
หากขีดขั้นชั้นระดับเพื่อทับถม
ช่วยเหยียบจมลงไปฝังให้แน่น
อย่าได้มีรูระบายในดินแดน
เพราะเจ็บแค้นสิ้นหวังสุดลำเค็ญ
อย่าโหดร้ายกับคนต่ำช้ำซ้ำซาก
ทำเราจากจบไปไม่ต้องเห็น
หากปล่อยอยู่..ค่อยเชือดมันเลือดเย็น
ขอเธอเป็นเพชฌฆาตในดาบเดียว
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น