ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันเสาร์ที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2554

◆ เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ

◆ เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ







เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ : หยิบหย่ง, ทําอะไรไม่จริงจัง, ไม่เอาการเอางาน.




เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อขอกล่าวขาน
ไม่เอาการงานมีทำหนีหาย
หยิบนี่นั่นมันวุ่นหมุนรอบกาย
แล้วสุดท้ายก็ทิ้งสิ่งที่ทำ


แรกมุ่งมั่นฝันไว้เสียไกลลิบ
แต่พอหยิบจับจริงยิ่งน่าขำ
กรีดนิ้วกรายขายหน้าทีท่าคลำ
ไอ้เรื่องร่ำรวยนี้ไม่มีทาง


ทำอะไรไม่จริงทิ้งกลางปล้อง
มันจึงต้องเป็นอย่างนี้จุดที่ต่าง
ถึงจะรวยป่วยการเพราะงานวาง
จบทุกอย่างเช่นกันมันดิ่งลง


หากเอาจริงสิ่งดีมีใจสู้
เท่ากับสู่ความสำเร็จเป็นเคล็ดส่ง
เติมต่อทุนหนุนเอื้อเพื่อดำรง
รากฐานคงถึงชัยไม่ยากเกิน


ให้ลองเปรียบเทียบเคียงเรียงลำดับ
ใครจะอับใครรุ่งมุ่งสู่เถิน
คนหยิบหย่งหลงมัวพาตัวเพลิน
หรือผู้ที่เผชิญเดินอย่างจริง


ใช้สติวิเคราะห์เจาะให้ลึก
จิตสำนึกพึงมีนั้นดียิ่ง
พยายาม..เลือกตามใครไปช่วงชิง
แล้วจึงวิ่ง ด้วยตนของตนเอง
.........

ภ.ภาพวาด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น