---->>
ตะวัน..วันต่อไป
เมื่อพี่ตายคำที่ได้"เสียใจด้วย"
แต่หาช่วยอะไรกับใจไม่
ยิ่งทวีความปวดรวดร้าวใจ
เกือบเผาไหม้กายเราเป็นเถ้าธุลี
ไม่ต้องการหรอกหนาที่ว่านั้น
ไม่ต้องปันแบ่งไปให้คลายคลี่
ฉันเจ็บได้ปวดได้ในฤดี
ไม่ต้องมีใครร่วมด้วยช่วยแบ่งเบา
อาจมีบ้างบางทีที่ท้อแท้
จนย่ำแย่แดดวงติดบ่วงเศร้า
มากปัญหาถาโถมจู่โจมเอา
จนใจเราสุดตรมล้มทั้งยืน
ถึงจะช้ำย่ำแย่สักแค่ไหน
ยากมีใครแบ่งเบาจนเราชื่น
ต้องผ่านเองฝันร้ายในค่ำคืน
เพื่อที่ตื่นดูตะวัน..วันต่อไป
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น