สัมผัสใจ
นั่งมองเหม่อ เธอไป อยู่ไหนหนอ
คนเฝ้ารอ ฝากใจ ส่งไปถึง
แม้ผันเปลี่ยน คืนค่ำ คอยคำนึง
ยังตราตรึง ภาพเก่า เป็นเงาไป
ความคิดถึง ห่วงหา ยังหนาแน่น
มิคลอนแคลน เพราะทาง จืดจางได้
ด้วยต่างซื่อ ถือชัด สัมผัสใจ
รวมกันไว้ ในทรวง ดังดวงเดียว
เส้นทางไกล..ไกลแน่ ก็แค่ห่าง
เพียงขีดขวาง กายไป ให้เปล่าเปลี่ยว
แต่ความรัก ยังมั่น ร้อยพันเกลียว
แลแน่นเหนียว กว่าก่อน ลองย้อนดู
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น