ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันอังคารที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

หมดใจ





หมดใจ


เสียงทะเลาะเบาะแว้งเข้าแทงทิ้ม
เหมือนตอกลิ่มสลักอย่างหนักหน่วง
ใจภาพล้าชาช้ำระกำทรวง
ดังแดดวงจะแตกแหลกกระจาย


น้ำตาไม่ไหลหลั่งเหมือนครั้งก่อน
แต่เปียกปอนในจิตพิษเหลือหลาย
ทรมานจริงหนออยากขอตาย
หนีเรื่องร้ายพ้นจุดด้วยหยุดลม


สู้มามากบากบั่นฉันก็ล้า
หยดน้ำตาเพื่อนเอยที่เคยห่ม
วันนี้ทอดทิ้งร่างไม่พร่างพรม
ปล่อยฉันจมความปวด..คิดสวดลา


มันหมดใจหมดแรงจะแกล้งฝืน
ไม่อาจกลืนเก็บกลั่นกับปัญหา
ทุกข์ในรั้วครัวเรือนเหมือนรอยกา
ที่ตีตราประทับไว้กับใจ


เป็นผลบาปสาบแช่งร้ายแรงนัก
เกิดจากหลักร่มเงาเราอาศัย
ไม่มีสิทธิ์คิดตัดขจัดไป
พระโพธิ์ไทรใบดกเคยปกคลุม
.........

ภาพวาด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น