---->>
เธอหายไป
ผูกสัมพันธ์อันงามนิยามรัก
ซึ้งประจักษ์คุณค่าว่ายิ่งใหญ่
เพียงเราสองครองมั่นกับฝันไกล
แต่แล้วไยจึงลามาทิ้งลง
เคยพยูงจูงเดินเผชิญโชค
จะสุขโศกก้าวไปไม่ไหลหลง
วันนี้มือถือจับกลับไม่คง
ผลักฉันลงหุบเหวเปลวน้ำตา
เธอหายไปไม่คืน..ยืนชะแง้
เหมือนไม่แคร์กันเลยเคยห่วงหา
สายสัมพันธ์วันวานผ่านเวลา
หมดคุณค่ากับใจใช่ไหมเธอ?
ไม่มีข่าวคราวฝากแต่จากฉัน
เหลือเพียงฝันค้างครึ่ง..ซึ่งคงเก้อ
สิ้นพยามตามคว้ามาปนเปรอ
จบที่เพ้อฝ่ายเดียวเมื่อเหลียวมอง
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น