---->>
ความเป็นฉัน
(เล่นคำดูค่ะ ไม่มีไรทำ55)
ให้สับสน "กระวนกระวาย" คล้ายเพลิงสุม
มันร้อนรุม เหลือรับ "กระสับกระส่าย"
เพียงวาจา "กระแนะกระแหน" แหม!!ช่างร้าย
เปรียบก็คล้าย ปลายมีดคม ปักจมใจ
"ละล้าละลัง" นั่งคิด ผิดมากหรือ
แค่เพียงสื่อสัมพันธ์ ใช่หวั่นไหว
นั่นเพื่อน-พี่ นี่น้อง อย่ามองไกล
มิตรภาพ ยิ่งใหญ่..อยู่ใกล้ตัว
ปฏิบัติ ชัดเจน เห็นแจ่มแจ้ง
สิ่งแสดง จากใจ ใช่ทำชั่ว
บริสุทธ์ จุดยืนฉัน มิพันพัว
จึงไม่กลัว คำกล่าวว่า นินทาคน
"กระชุ่มกระชวย" ทุกที ที่พบปะ
โต้วาทะ "กระแทกกระทั้น" มันส์ทุกหน
คารมใส่ ไม่ยั้ง ทั้งเล่ห์กล
"กระเสือกกระสน" กันแถ แล้วแต่มุม
ใช่ว่าจะ "ประจบประแจง" แกล้งเอ่ยอ้าง
ทุกษรวาง อธิบาย ใจสุขุม
"ประดิดประดอย" ให้รู้รอบ แบบครอบคลุม
มิได้สุ่ม สรรหา มาต่อเติม
ขออย่าคิด เลี้ยวลด "ประชดประชัน"
จงไตร่ตรอง และมองฉัน นั้นจากเริ่ม
วันรู้จัก "กระโดกกระเดก" เด็กคนเดิม
วันนี้เพิ่ม อะำไรบ้าง ต่างออกมา
ทำเป็นลิง "ระริกระรี้" อย่างที่เห็น
ทุกอย่างเป็น เช่นก่อน วอนอย่าว่า
มิเคยจะ "ตลบตะแลง" แกล้งลวงตา
กรุณา "ประนีประนอม" ยอมเชื่อฟัง
มิเคยอ้อน "กระหนุงกระหนิง" อย่างหญิงอื่น
มีหลักยืน ยึดอยู่ รู้หน้าหลัง
อาจมีบ้าง "ตะบึงตะบอน" งอนเป็นครั้ง
เมื่อเจอเรื่อง "กระทบกระทั่ง" ให้ฝังจำ
บางทีที่ "กระโชกโฮกฮาก" จนยากรับ
แต่พอปรับ อารมณ์อยู่ รู้เกินกล้ำ
รีบขอโทษ โปรดอภัย ในสิ่งทำ
ไม่ถลำ บ่วงโทสา ลดค่าตน
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น