ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันศุกร์ที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

สามัญสำนึก





สามัญสำนึก


จะเยียวยาอะไรในวันนี้
มันป่นปี้ กว่ากู้จงรู้เรื่อง
มนุษย์ทำลายไปใช้กันเปลือง
เห็นเป็นเรื่องสนุกกันทุกคน


ไม่มีสามัญสำนึกระลึกค่า
มีแต่ว่าโกยใช้อย่างไม่สน
อนาคตเป็นไงไม่กังวน
ขอแค่ตนสบายจนตายพอ


บางคนดีมีสำนึกระลึกค่า
ปลูกต้นกล้าช่วยเสริมเพื่อเติมต่อ
หวังจะคืนพื้นที่เขียว..เหนี่ยวรั้งรอ
ให้แตกหน่ออีกหลายขยายพันธุ์


แต่ลองคิดกันเล่นเล่น ให้เป็นผล
กับหนึ่งคนปลูกมาพาสร้างสรร
และหนึ่งผู้แผ้วถางอย่างเมามันส์
อะไรกันชนะล่ะจ๊ะเธอ


ไม้ต้นหนึ่งกว่าจะโตโผล่ใบผลิ
ลองคิดซิกี่กาล..นานจนเผลอ
แล้วถางป่าชั่วโมงมีกี่ต้นเออ
มันเสมอกันไหมลองใคร่ครวญ?
.........

ภ.ภาพวาด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น