เลี่ยงรัก
รักเหมือนเงาเราหนียิ่งรี่ชิด
ครั้นตามติดเงาตนกลับร่นถอย
ไม่เคยอยู่คู่คงได้ลงรอย
มีแต่คอยผลักออกไปนอกทาง
ขออยู่แยกแบกรับกับความเหงา
เพราะยิ่งเข้าก็รู้ดูเหินห่าง
ใกล้เพียงนิดคิดคว้ากลับมาจาง
ไม่เป็นอย่างที่ควรชวนให้ งง
เราล้มเลิกเลี่ยงรัก..พักตรงนี้
พอเสียทีทำใจก่อนใกล้หลง
โสดสนุก สุขสงบ ไม่จบลง
แม้จะคงบนคาน ก็บ้านเรา
อิสระจะตายสบายแท้
มองถึงแง่ที่ดีไม่มีเศร้า
รักจะมาหรือไปใครไม่เอา
ไม่คุกเข่าเว้าวอนอ้อนหลอกเอย
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น