วันนี้้ท้อ
อยากทับถมข่มเหงก็เร่งเถิด
สิ่งที่เกิดก่อโศกดั่งโลกหมุน
จะประนามหยามด่าหรือทารุณ
น้ำตาอุ่นคงหมดไม่หยดลง
มันชาชินสิ้นหวังเมื่อนั่งนึก
ความรู้สึกนั้นเฉื่อยเดินเอื่อยหลง
ถึงเดินผิดทิศใดไม่พะวง
ก้าวส่งส่งตรงสู่..มิรู้ทาง
หมดแล้วใจหมายมั่น..วันนี้ท้อ
แรงที่พอฉุดรั้งยังหายห่าง
กายที่ยืนฝืนก้าวสาวเท้าวาง
มันมิต่างร่างเปล่ารอเข้าเมรุ
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น