---->>
มนตรา..วาจาหวาน
"รักที่สุด" ดุจมนตรา วาจาหวาน
ถ้อยน้ำตาล หว่านล้อม พร้อมเผลอไผล
หลงคารม คมคำ ชักนำไป
ฉุดอย่างไร..ใจก็อยากขอเจอ
ไม่คิดหน้าคิดหลัง..จึงพลั้งพลาด
สายสวาทขาดเยื่อ..เมื่อใจเผลอ
ดิ้นผูกเขา..เรากลับถูกผูกให้เบลอ
น้ำตาเอ่อ..เธอเปลี่ยนใหม่..ไม่มาแล
จะโทษใครไหนเล่า..เราเองผิด
อยู่ก็คิด..ปักหลักว่ารักแน่
สุดท้ายช้ำ จากคำรัก หลักเปลี่ยนแปร
ความอ่อนแอจึงรุมเกาะกุมกิน
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น