คำสัจ มัดใจ
ยินสำเนียง เจื้อยแจ้ว แว่วเข้าหู
สะท้อนอยู่ ก้องอกข้า น้ำตาไหล
เคยเคียงชิด สนิทแนบ อิงแอบไอ
พอจากไกล ใจร้าวรอน อย่างร้อนรน
"ยังคอยอยู่" รู้เป็นคำ เธอพร่ำหา
ตั้งแต่พราก จากกันมา กว่าร้อยหน
เธอมักพูด เพื่อกระตุ้น สมดุลตน
ให้อีกคน ที่อยู่ไกล กับไปเคียง
ฝากสุนทร ผ่านพระพาย คล้ายตอกย้ำ
ความเจ็บช้ำ เธอรับอยู่ รู้ข้อเสี่ยง
หากฉันนี้ มีใครใหม่ จิตใจเอียง
ดุจเอารัก ไปขึ้นเขียง เหวี่ยงมีดฟัน
ให้สัญญา เป็นคำสัจ มัดใจสอง
จะมีแต่ เธอเคียงครอง รักของฉัน
เป็นหนึ่งเดียว เกี่ยวก้อยเดิน เพลินชมจันทร์
สร้างความฝัน อนาคต อย่างอดทน
........
ภ.ภาพวาด
๑๖.๖.๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น