---->>
กำหนด..ซวย
ยามหน้าแล้งแห้งเผือดน้ำเหือดหาย
พืชสัตว์ตายส่งกลิ่นสิ้นเกษม
ขอฝนตกลงมาพาปรีเปรม
เป็นเหมือนเกมส์ชีวีวิถีคน
แต่ยามนี้น้ำมากหลากไหลท่วม
ชาวนาอ่วมพืชสวนเสียเบี้ยทบต้น
หนี้ยืมกู้ดูท่าว่าท่วมท้น
จะดิ้นรนกันไงยังไร้ทาง
ไม่น้ำท่วมก็น้ำแล้งเหมือนแกล้งซ้ำ
เปรียบดุจกรรมกำหนดขีดบทสร้าง
มนุษย์ผลาญสมดุลจุดศูนย์กลาง
แล้วก็วางกลไกใช้อำนวย
สิ่งยั่งยืนผืนป่าน่าถนอม
เรากลับยอมโค่นทิ้งจึงยิ่งห่วย
สิ่งที่รับกลับมาพากันม้วย
ต่างก็ซวยถ้วนทั่วทุกตัวคน
.........
ภ.ภาพวาด
จ.๒๔.๙.๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น