ตัวของเรา
ลุกขึ้นมา อย่าท้อ ขอให้สู้
ฝันมีอยู่ ยิ่งใหญ่ ไปให้ถึง
อาจลำบาก ยากสุด เอื้อมฉุดดึง
และนั่งจึง มีค่า น่าชื่นชม
อุปสรรค ดักขวา เส้นทางฝัน
ต้องฝ่าฟัน ก้าวบุก จึงสุขสม
คำว่าถอย คอยฟ้า ชะตาพรหม
ก็เปรียบหัตพญายม ผลักจมดิน
ตัวของเรา เท่านี้ ที่มีเหลือ
ต้องทำเพื่อ ตัวเรา บุกเข้าดิ้น
หากมัวรอ ผู้ช่วย ด้วยเคยชิน
จบชีวินเสียซะ มันจะดี
.........
ภ.ภาพวาด
ศ.๙.๑๑.๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น