ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันศุกร์ที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2556

เก้าอี้สามขา





~ เก้าอี้สามขา ~



อันชีวิต ไร้รูปแบบ แทบทุกที่
สิ่งใดมี ใช่จะแน่ อาจแปรเปลี่ยน
สิ่งที่เกิด เกินกำหนด เป็นบทเรียน
อีกงานเขียน ของชีวิต พลิกผันไป

พ่อแม่ลูก ผูกพัน กันด้วยรัก
พ่อคือหลัก ครอบครัว หัวหน้าใหญ่
แม่คือคลัง เสบี่ยง ข้างเคียงใจ
ลูกคือโซ่ สายใย ในสัมพันธ์


ความอบอุ่น ชีวี ที่พรั่งพร้อม
รักรายล้อม เป็นหนึ่ง จึงสุขสันต์
กิจกรรม ทำรวม มีร่วมกัน
คล้ายคือฝัน ชั่วคืน ตื่นก็จาง


ความเคยคุ้น ใครเห็น เป็นต้องยิ้ม
ด้วยเอมอิ่ม กับครอบครัว ดังตัวอย่าง
พ่อแม่ส่ง ลูกเช้าเย็น มิเว้นวาง
แต่วันนี้ กลับไร้ร่าง พ่ออย่างเคย


มรสุม เปลี่ยนทิศ ชีวิตผัน
ความผูกพัน บิดา มาเพิกเฉย
มีหญิงอื่น ชื่นชิด คิดชมเชย
และละเลย สายสัมพันธ์ วันก่อนมี

เมื่อไร้พ่อ แม่คือหลัก พักชีวิต
ท่านอุทิศ ใจกาย ไม่หน่ายหนี
ส่งลูกเรียน เขียนอ่าน อยู่นานปี
จนชีวี ถึงครา เพลาตาย

โรคหัวใจ ได้คร่า มารดาดับ
ชีวิตลูก อาภัพ  อับจุดหมาย
มรสุม ไม่ยั้ง ยังทำลาย
พัดพาเรื่อง เลวร้าย ให้ได้เจอ

พ่อท่านกลับ มารับลูก ที่ถูกทิ้ง
ให้ผู้หญิง คนใหม่ ได้เผยอ
นางทุบตี เหยียบหยาม ตามแบบเธอ
เป็นเสมอ จนลูกนี้ ต้องหนีมา

ชีวิตนอก รั้วบ้าน การต่อสู้
มันยืนอยู่ ยากเข็ญ เป็นปัญหา
สิ่งจูงใจ หลายอย่าง ต่างประดา
เข้าโถมถา ชีวิตเล็ก เด็กเปลี่ยนแปลง

เขาติดยา ค้ามัน ผันชีวิต
เดินทางผิด มัวเมา เข้าขันแข่ง
หลงรสกาม ความใคร่ ไม่ละแวง
จนสุดแรง ยับยั้ง รั้งกลับคืน

เขาตายลง เพราะโรคเอดส์ สาเหตุหลัก
เป็นจุดพัก ชีวิตตรม อันขมขื่น
มรสุม คลื่นลม ล้มทั้งยืน
เสียงสะอื้น ร้องไห้ ไร้คนฟัง

จบงานเขียน ของชีวิต ปิดบทท้าย
ความเลวร้าย สามชีวิต ที่ผิดหวัง
เปรียบเก้าอี้ สามขา ต้องมาพัง
ด้วยขาตั้ง ขาหนึ่งเบี่ยง มาเอียงเอน

ภ.ภาพวาด
อ.๒๕.๖.๒๕๕๖

1 ความคิดเห็น:

  1. แวะมาโหวตคะแนนแรกให้เพื่อนร่วมสาขาการประกวด TBA2013 ครับ
    กลอนและเพลงไพเราะมากครับ
    ว่าง ๆ เรียนเชิญมาเยี่ยมชมกันบ้างนะครับ
    http://www.thailandblogawards.com/entry/view/416

    ตอบลบ