~ รอเปิดประตูใจ ~
ปิดประตูหัวใจใส่สลัก
หมายรอรักคู่แท้แต่เพียงหนึ่ง
มีความหวังตั้งมั่นไม่พรั่นพรึง
คนเดียวซึ่งจะผ่านบานประตู
สลักรักสนิมกรังทั้งยังปิด
เจ้าของใจยึดติดคิดรอคู่
วันเป็นเดือนเคลื่นปีที่แลดู
มิมีใครผ่านสู่ประตูเลย
จนวันที่เธอผ่านมาในชีวิต
เสมือนพรหมลิขิตให้เปิดเผย
กับรอยยิ้มอ่อนละมุนเหมือนคุ้นเคย
ยากเกินใจเฉยเมยผ่านเลยไป
เปิดประตูหัวใจให้ความรัก
ด้วยเสียงทักเว้าวอนจึงอ่อนไหว
ค่อยค่อยแง้มบานประตูสู่หัวใจ
วันนี้รอคนที่ใช่ให้เข้ามา
นานเท่าไรไม่รู้ประตูปิด
ไม่เคยคิดเปิดให้ใครเข้าหา
เธอนั้นเป็นคนแรกที่แปลกตา
หัวใจพร้อมเปิดอ้าให้มาเคียง
พบแล้วหลักรักแรก คนแรกรัก
ถอดสลักรักให้ไม่บ่ายเบี่ยง
แค่พบเธอรู้ใช่ใจเอนเอียง
ด้วยมีเสียง กระซิบแผ่วเจอแล้วใจ
.........
ภ.ภาพวาด
ส.๑.๖.๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น