---->>
~ มันคือความผูกพัน ~
จับกุหลาบทาบทรวงห้วงคิดถึง
ใจรำพึงเพียงเขาที่เฝ้าฝัน
ยิ้มกับลมอมสุขทุกคืนวัน
ด้วยผูกพันกันมาแต่ช้านาน
รักเมื่อไหร่ไม่รู้ .. รู้แต่รัก
เขาคือหลักยึดแน่นเป็นแก่นสาร
คอยเติมแรงยามล้าฝ่าเหตุการณ์
ในทุกด่านเรื่องร้ายที่หมายรุม
มันคือความผูกพันอันวิเศษ
และคือเจตนาดี ที่โอบอุ้ม
ผิดเขาชี้ประเด็นเช่นผู้คุม
ล้าเขากุมมือน้อยคอยปลอบใจ
แม้วันนี้ห่างกายกันไกลโข
สัญญาณโทรมือถือยังสื่อได้
คำเย้าหยอกขำขันฮากันไป
นั่น!แหละโซ่สายใยวันไกลกัน
ภ.ภาพวาด
พ.๒๔.๗.๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น