ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันพฤหัสบดีที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

บทเรียน มิตรภาพ




~ บทเรียน มิตรภาพ ~

เมื่อเหยียบหยามมิตรภาพเสียยับย่อย
สัมพันธ์ร้อยร่วมสร้างถึงทางจบ
อโหสิกรรมก่อไม่ขอคบ
หลังค้นพบมิตรถ่อยคอยกอบโกย

ฉันจริงใจให้เห็นความเป็นมิตร
ไม่เคยคิดหอบหิ้วอย่างหิวโหย
แต่สิ่งให้ไร้ค่าน้ำตาโรย
ต้องช้ำโดยมิตรรักปักมีดคา

ไม่เคยเชื่อเมื่อรู้จากผู้อื่น
ยังคงยืนยันจิตด้วยคิดว่า
มิตรที่พบคบนั้นแต่นานมา
จะเห็นค่าเหมือนฉันสัมพันธ์ใจ

แต่ผิดคาดพลาดพลั้งจึงพังหมด
มิตรล่วงล่อทรยศคิดคดได้
หวังการโอบการอุ้มทั้งคุ้มภัย
และหวังในเงินตาหน้าสังคม

พอรู้ซึ้งซึ่งตนได้ค้นพบ
เหมือนถูกตบด้วยเท้ามิตรเข้าข่ม
เจ็บลึกร้าวยาวนานสุดซานซม
แทบจะล้มทั้งยืนสะอื้นโฮ

เป็นบทเรียนบทใหม่สอนให้ทราบ
มิตรภาพมีให้อย่าได้โง่
ฟังคำเตือนตรองหน่อยค่อยเติบโต
จักเป็นโล่คุ้มภัยพวกใจทราม

ภ.ภาพวาด
พ.๑๔.๒๕๕๗

ขอขอบคุณรูปภาพจากอินเตอร์เน็ตค่ะ.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น