อา.๑๖.๑๑.๒๕๕๗
------------------
ไม่อยากรู้ ยังสู้ ได้รู้อีก
ยิ่งอยากหลีก อยากหลบ กลับพบเห็น
ยิ่งอยากลืม กลับจำ ทำลำค็ญ
นี่คงเป็น ชะตามนุษย์เรา
ภาพวาด
--------------------------------------------
อา.๑๖.๑๑.๒๕๕๗
------------------
หยุดสมอง,สองตา และสองหู
อย่ารับรู้,รับฟัง ตั้งคำถาม
ทุกเรื่องราวร้าย-ดีที่มีความ
ปล่อยไปตามแต่เป็นอย่างเช่นควร
ภาพวาด
-------------------------------------------
อา.๑๖.๑๑.๒๕๕๗
-------------------
วางหัวใจ ให้ว่าง อย่างสงบ
รู้สยบ ยามจิต คิดเผลอไผล
กำหนดนำ ความคิด และจิตใจ
วางลงไว้ ให้นิ่งนั้นยิ่งดี
ภาพวาด
----------------------------------------
อา.๑๖.๑๑.๒๕๕๗
-------------------
ไม่มีแล้วน้ำตาที่เคยไหล
เหลือแต่เพียงหัวใจที่รู้สึก
เจ็บทุกครั้ง ยังเจ็บ เก็บไว้ลึก
ยิ่งย้ำนึก ยิ่งร้าวเท่าทวี
ภาพวาด
(อภิญญา บุญชู)
-------------------------------------
อา.๑๖.๑๑.๒๕๕๗
-------------------
เสียงทะเลาะเจาะลึกรู้สึกร้าว
หลากเรื่องราวเลวร้ายทำลายหนัก
ความเข้าใจไม่เหลือสิ้นเยื่อรัก
จึงแช่งชักชิงชังกันทั้งเป็น
ภาพวาด
(อภิญญา บุญชู)
รูปภาพ Google.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น