คนข้างเคียง
--------------
เสียงบรรเลงเพลงเศร้าแผ่วเบามาก
กลับกระชากความรู้สึกเจ็บลึกสุด
ภาพอดีตบอบช้ำที่ชำรุด
กลับมาผุดขึ้นกลางระหว่างใจ
>( ภ.ภาพวาด )<
สื่อสัมผัสจากจิตยามคิดถึง
ขณะหนึ่งรู้รับพอจับได้
อยากปกปักษ์รักเธอเสมอไป
ด้วยสายใยห่วงหาและอาทร
>( กะลาตาเดียว )<
ไร้กำลังหวังวาดพลันขาดวิ้น
คล้ายเราสิ้นสิ่งที่มีอยู่ก่อน
เหลือเพียงเศษซากตอรอเป็นฟอน
ให้ไฟร้อนจุดเผาเป็นเถ้าธุลี
>( ภ.ภาพวาด )<
ยามเหน็ดเหนื่อยเมื่ยล้าอยากให้รู้
คอยเฝ้าดูนวลน้องอย่าหมองศรี
ระยะทางห่างไกลอย่างไรมี.
จะเคียงข้างคนดีทุกย่างเดิน
>( กะลาตาเดียว )<
เก็บความเจ็บเก็บหมดทนอดกลั้น
รับโทษทัณฑ์ทรมานมานานเนิ่น
คิดซะว่าปลดบ่วงเคยล่วงเกิน
ยินดีจะเผชิญทางเดินทุกข์
>( ภ.ภาพวาด )<
มีเพียงรักทักทายหมายสื่อสาร
แทนดวงมานส่งมอบมาปลอบปลุก
ยามระทมหม่นไหม้คอยไล่รุก
สุขหรือทุกข์เราจะอยู่สู้ด้วยกัน
>( กะลาตาเดียว )<
อ.๒๘.๑๐.๒๕๕๗
ขอขอบคุณรูปภาพจาก Google.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น