ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันศุกร์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

นี่หรือรัก!




นี่หรือรัก! -- ( กลอนต่อ )
------------------------------


ไม่ต้องบอกรักกันในวันเศร้า
มันเจ็บเหงาเสียนักโอ้รักเอ่ย
ความรู้สึกลึกละมุนคนคุ้นเคย
มิต้องเอ่ยบอกเล่าก็เข้าใจ
>< กะลาตาเดียว..

พลั้งบอกรัก หาหลักยึด ฮึดอีกเฮือก
เพียงกระเสือกกระสน ดิ้นรนไขว่
พอเจอเธอ จึงรีบคว้า เธอมาไว้
พร้อมผูกโยง เยื่อใย ต่อใจเธอ
><ภ.ภาพวาด..

เพียงคำรักทักเผยเธอเอ่ยบอก
ดั่งเข็มตอกลึงลงตรงใจเผลอ
ค่าเพียงหลักปักทาบเหมือนภาพเบลอ
แล้วปล่อยเก้อบนนิยามความระทม
>< กะลาตาเดียว.

ต้องขอโทษ ได้โปรดให้อภัยเถิด
เหตุที่เกิด ฉันก่อไว้ มิหมายข่ม
ดึงเธอมา ร่วมเจ็บช้ำ ทำให้ตรม
แล้วตัดปม เพียงตัวหลุด สุดละอาย
><ภ.ภาพวาด..

คนรักกันผันเวียนเปลี่นรักใหม่
พอเข้าใจอาจวันหนึ่งพึงจางหาย
คนไม่รักหักห้ามใจไม่เสียดาย
แต่เธอหมายหลอกให้รักแล้วหักลง
>< กะลาตาเดียว.

ไม่มีจิตเจตนา จะมาหลอก
แต่จนตรอก ด้วยช้ำเกิน จึงเดินหลง
ใช้ความรัก เป็นเครื่องมือ ไม่ซื่อตรง
แล้วก็เสือก หัวใจส่ง อย่างจงใจ
><ภ.ภาพวาด..

จ.๑๗.๑๑.๒๕๕๗

ขอบคุณรูปภาพจาก Google.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น