~ ลืมไม่ได้ เกลียดไม่ลง ~
<> จะให้ลืมอย่างไรใจเจ้าเอ๋ย
เมื่อคนเคยคุ้นกันในวันเก่า
สัมพันธ์ถูกผูกค้าง ระหว่างเรา
เป็นดังเงาติดตามทุกยามมา
<> จะให้เกลียดอย่างไรใจเจ้าเอ๋ย
เมื่อไม่เคยบาดหมางสร้างปัญหา
มีเพียงรักหลอมรวมร่วมอุรา
เป็นดังตราตอกย้ำให้รำพึง
<> จะต้องทำอย่างไรใจเจ้าเอ๋ย
เมื่อไม่เคยสักนิดไม่คิดถึง
เปลี่ยน พ.ศ. สั่งลา กลับตราตรึง
ที่สุดจึงปิดจองทุกห้องใจ
<> จะขอรอความรักอย่างหนักแน่น
ประดุจแผ่นศิลาบนผาใหญ่
ลืมมิลง จะจำเป็นกำไร
เกลียดมิได้ จะรักอย่างภักดี
ภ.ภาพวาด
ศ.๒๓.๕.๒๕๕๗
ขอขอบคุณรูปภาพจาก Google.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น