---->>
~กำแพงความมืด~
"เหนื่อยหัวใจจนร้าวราวจะดับ
ชีวิตข้าอาภัพเหมือนอับแสง
ความมืดมนบดบังตั้งกำแพง
มันเกินแรงข้าสู้ข้ารู้ดี
กำแพงสูงและใหญ่ล้อมกายรอบ
คล้ายเขตขอบค่อยแคบแทบบดบี้
ลมหายใจแผ่วเบาเข้าทุกที
พร้อมร่างที่ถูกบีบจนลีบแบน"
นี่คือความรู้สึกส่วนลึกรู้
ที่พรั่งพรูภายในอัดไว้แน่น
เรียงอักษรความกลัวเป็นตัวแทน
สื่อหมื่นแสนน้ำตาคราตกใน
เจ็บจนจุกจับใจพูดไม่ออก
ฟ้าแกล้งหยอกหยามเยาะสร้างเคราะห์ให้
นอกจากร่างกายหญิงหยุดนิ่งไป
ยังเพิ่มใจหญิงด้วยเจ็บป่วยตาม
ภาพวาด
อ.๒.๙.๒๕๕๗
ขอบคุณรูปภาพจาก Google.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น