ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันอังคารที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

มือพี่"ที่รัก"


จะจับมือ พี่นี้ ที่แสนรัก
และทอถัก ภักมั่น มิหวั่นไหว
ทกสิ่งก่อ ต่อจากนี้ ที่เป็นไป
จะเก็บไว้ ในใจน้อง ทุกห้องเลย

จะจับมือ ถือมั่น ฉันและเธอ
อยู่เสมอ จากใจ ไม่เมินเฉย
ขอแค่มี พี่ยา มาเคียงเชย
น้องไม่เคย เลยจะท้อ ขอสัญญา
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

จะขอเปลี่ยน



จะขอเปลี่ยน..นิสัย ในสิ่งแย่
จะขอเปลี่ยน..เพียรแก้ แต่ที่ดื้อ
จะขอเปลี่ยน..เขียนไว้ เป็นลายสือ
จะขอเปลี่ยน..นี้หรือ คือดื้อไง

จะขอเปลี่ยน..เพียรย้ำ ทำให้ดี
จะขอเปลี่ยน..จากนี้ นี่คนใหม่
จะขอเปลี่ยน..ขอแก้ แต่นี้ไป
จะขอเปลี่ยน..เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม

จะขอเปลี่ยน..ความหวั่นไหว ให้เข้มแข็ง
จะขอเปลี่ยน..เรี่ยวแรง ให้แกร่งเพิ่ม
จะขอเปลี่ยน..เปลี่ยนฉัน นั้นจากเดิม
จะขอเปลี่ยน..เปลี่ยนเริ่ม เพิ่มสิ่งงาม
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

อธิฐาน


อธิฐาน ผ่านฟ้า นภาผืน
ให้สุขชื่น คืนวัน ไม่ผันเปลี่ยน
สิ่งมากมาย หลายหลาก ได้ภาคเพียร
เป็นบทเรียน ของชีวิต และจิตใจ

อธิฐาน ผ่านดาว ที่พราวฟ้า
จงรู้ว่า ข้าตรม ขมเพียงไหน
กับการคู่ อยู่ห่าง ทางแสนไกล
กับหัวใจ ใคร่ภัก รักเพียงเธอ

อธิฐาน ผ่านจันทร์ ทุกวันคืน
ให้ได้ยืน เคียงคู่ อยู่เสมอ
หากวันใด ได้สบ และพบเจอ
กับพี่เธอ เพียงครั้ง ไม่รั้งรอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

วันพุธที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

สวัสดีปีใหม่


สวัสดี ปีใหม่ ให้สุขสันต์
ทุกคืนวัน นั้นหนอ ขอสุขสม
จงมีสุข ทุกข์สลาย คลายละทม
โอมพระพรม เทวา มาประทาน

สวัสดี ปีเก่า เราขอบาย
สิ่งมากมาย หลายหลาก หากเล่าขาน
ทั้งสุขทุกข์ สนุกล้น ที่พ้นผ่าน
เวลากาล นานเนิน ได้เดินมา
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

เศร้าซึมโศก


เศร้าซึมโศก โรคซึมใจ ในดวงจิต
เศร้าชีวิต คิดหวน ครวญร่ำหา
เศร้าเหลือแสน แค้นเหลือทน ล้นอุรา
เศร้าจริงหนา พาตรม ขมในทรวง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

กระทงน้อย


กระทงน้อย ลอยล่อง คลองน้ำไหล
พัดพาไป ให้แด่ แม่คงคา
ลูกขอนาบ กราบลง ตรงที่ท่า
เพื่อบูชา แม่เจ้า เฝ้าคุ้มครอง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด

วันอังคารที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ขอจงพร้อมใจสู้


ปัญหามาก หลากหลาย ที่รายล้อม
ขอจงพร้อม ใจสู้ กู้ชื่อเสียง
อย่าให้ดัง พังลง หรือโค้นเอียง
แม้แต่เพียง นิดหน่อย น้องนึงหนา

ทั้งเพื่อนพ้อง น้องพี่ ที่เมืองไทย
เราส่งใจ ไปช่วย ด้วยทุกคลา
หาเหนื่อยหนัก ยากรับ จงกลับมา
เมืองล้านนา ไทยแลด์ อ้าแขนรอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ปล..แต่งเป็นกำลังใจ ให้คุณลุงพงษ์ เวบ ดีดีจัง
( ท่านทำงานที่ ปาปัว )

พ่อ


ขอบูชา พระคุณพ่อ ที่ก่อเกิด
ให้กำเนิด ลูกยา ลืมตามอง
ให้ความรัก ภักหนุน อุ่นประคอง
และปกป้อง ผองภัย ที่ใกล้มา
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

แรงจากลุง


กลอนที่แต่ง แรงใจ ได้จากลุง
คอยพยุง ปรุงคำ นำเสนอ
หากผิดไป ได้เจอะ และได้เจอ
ขอเพื่อนเกลอ ผองพี่ จงชี้แจง

กลอนของพ่อ ต่อคำ นำจากจิต
ในความคิด ชิดกาย เหมือนฉายแสง
จึงเรียงร้อย ถ้อยคำ นำแสดง
ทุกคำแพง แถลงเป็น ด้วยเห็นมา
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

จะทำไง หากต้องพราก


ก็พอรู้ อยู่ซึ้ง คะนึงคิด
แต่ว่าจิต ใจหนู สู้ไม่ไหว
หากจะรับ กับความจริง สิ่งเป็นไป
คงทำให้ ได้ตรม ระทมทรวง

กลัวที่สุด ฉุดคิด จิตหมองหมาง
หากฉันห่าง ต่างภพ ประสบช่วง
ภาพจะทำ อย่างไร ใจหนักหน่วง
กับการล่วง ลาจาก พรากกันไป
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ปล..แต่งตอบ คุณลุงพงษ์ เวบ ดีดีจัง

วันเสาร์ที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

อยากจะลืม.อยากจะหวัง.อยากจะหยุด


อยากจะลืม..ลืมทุกข์ ที่คุกคาม
อยากจะลืม..ลืมห้าม ความหวั่นไหว
อยากจะลืม..ลืมไป ให้หมดใจ
อยากจะลืม..ลืมไป ให้หมดเลย

อยากจะหวัง..นั่งพิง อิงความเศร้า
อยากจะหวัง..นั่งเคล้า เย้าหยอกเย้ย
อยากจะหวัง..นั่งคู่ อยู่เคียงเคย
อยากจะหวัง..นั่งเกย เชยสุขใจ

อยากจจะหยุด..สุดท้าย สายความรัก
อยากจะหยุด..สุดพัก ชักหวั่นไหว
อยากจะหยุด..สุดจิต คิดมอบใจ
อยากจะหยุด..สุดไว้ ให้เพียงเธอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

เขาไม่ใช่ของเรา


เขาไม่รัก ไม่แล แคร์ทำไม
มองมุมใหม่ ให้ดี มีให้เห็น
เขาไม่รัก ภักดิ์ใจ ใช่รำเค็ญ
เขาอาจเป็น คู่ครอง ของๆใคร

เมื่อเขาไม่ ใช่คู่ครอง ของของเรา
จะมาเศร้า เคล้าน้ำตา พาใจไหว
ให้มันเจ็บ ให้มันช้ำ ระกำใจ
อยุ่ทำไม เล่าหนอ พ่อเพื่อนเกลอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ติเพื่อก่อ ใช่ข้อผิด


ขอบคุณนะ คะพี่ ที่มอบให้
กำลังใจ ไว้เพิ่ม เติมพลัง
ก็มีบ้าง บางที ที่หมดหวัง
แต่ก็ยัง ไม่สุด หยุดจากลา

ภาพจะแกร่ง และกล้า เพื่อฝ่าฟัน
ไม่ยอมหัน พลันเห เร่หนีหน้า
ทุกคำติ คำชม เหมือนคมยา
ที่อาบมา ทาให้ ใจมีแรง

คนที่ติ ติเพื่อก่อ ใช่ข้อผิด
เขามีสิทธิ์ คิดได้ ใคร่ชี้แจ้ง
ภาพก็ฟัง ฟังได้ ไม่โต้แย้ง
แล้วจะแปลง เป็นทุน หนุนก้าวเดิน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ที่ได้เจอก็จาก


ถึงหน้าหนาว เปล่าเปลี่ยว และเดียวดาย
ถึงแม้กาย ไกลกัน ใช่หันหนี
ถึงแม้รัก จักอยู่ คู่ต่างที่
ถึงแม้มี อุปสรรค ใช่หักเลือน

เวลารัก ปักใจ ถึงไกลมาก
เวลาจาก หากพบ ขอซบเอื้อน
เวลาอยู่ คู่กัน วันมาเยือน
เวลาเลื่อน เร็วยิ่ง เหมือนวิ่งไป

หรือใครแช่ง แกล้งพบ ให้จบพลัน
หรือใครกัน กั้นเงา เราเอาไว้
หรือใครหนา มาเร่ง เวลาใจ
หรือใครไหน ใยขีด เหมือนกีดกัน

ที่ได้พบ สบพักตร์ ก้มักน้อย
ที่ได้คอย คอยนาน เหมือนกาลกั้น
ที่ได้เจอ เจอะชิด นิดจากกัน
ที่ได้วัน สันต์สุข ก็รุดเลย

จะอย่างไร ใจรัก จะภักมั่น
จะอย่างไร ใจฉัน นั้นเหมือนเคย
จะอย่างไร ใจเรียง จะเคียงเชย
จะอย่างไร ใจเอย จะเกยเคียง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

วันศุกร์ที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ประกายดาว


ประกายดาว พราวระยับ กับฟากฟ้า
บนเวหา นภาผืน ให้ขื่นขม
คิดถึงจัง คนไกล ใจเศร้าตรม
สุดระทม จมบ่วง ห่วงโซ่ใย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ไม่มีใครเอา-เราก็ไม่สน



ไม่มีใคร มาสน คนอย่างเรา
แต่ไม่เศร้า ดอกหนา ตัวข้านี้
อาจมีบ้าง บ้างเวลา และนาที
ในฤดี สุดตรม ขมขื่นทรวง

ตัวขอฉัน นั้นเล่า เข้าใจอยาก
คงลำบาก มากกว่าใจ ใครทั้งปวง
ทั้งคำพูด คำจา ภาษาหน่วง
ฟังตะขวง ตะขิต สะกิดใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

ยอมเป็นวัตถุโบราณ


ยอมจะเป็น เช่นวัตถุ กรุโบราณ
ดีกว่าสาร พาลพบ คบเพื่อทิ้ง
หากรีบรัด มัดใจ ไว้ใคร่อิง
อาจจมดิ่ง ยิ่งเศร้า เคล้สน้ำตา

อย่าด่วนรัก ภักใจ ให้ใครครอง
จงตริตรอง มองดู ครู่นึงหนา
หากว่ารีบ แล้วหักลง ตรงที่ลา
มันช้ำกว่า ว่าไหม ใจเจ้าเอย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

วันพฤหัสบดีที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ใจยับสลาย


คืนที่เหงา เศร้าล้น ใจทนสู้
กัดฟันอยู่ ผู้เดียว เหี่ยวห่อจิต
ได้แต่มอง ท้องฟ้า คลามืดมิด
ให้หวนคิด จิตขื่น คืนเปลี่ยวดาย

ท้องฟ้ากว้าง ว้างว้า ในคลานี้
เหมือนใจที่ ลี้ลับ ยับสลาย
น้ำตาเอ่อ หยดหยาบ อาบผิวกาย
รินเป็นสาย พรายพร่าง สองปรางนวล
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

คิดถึงเธอ


คิดถึงเธอ..เพ้อหา อุราร้อง
คิดถึงเธอ..ใฝ่ปอง ครองเคียงข้าง
คิดถึงเธอ..ที่รัก ภักใจวาง
คิดถึงเธอ..เสมอกลาง ระหว่างใจ

คิดถึงเธอ..ที่รัก ภักใจมั่น
คิดถึงเธอ..ทุกวัน ฉันฝันใฝ่
คิดถึงเธอ..เธอนี้ ที่เคียงใจ
คิดถึงเธอ..คนไกล ใจหลุดลอย

คิดถึงเธอ..เสมอจิต สิทธ์รักใคร่
คิดถึงเธอ..เสมอใน ใจเฝ้าคอย
คิดถึงเธอ..เสมอซึ้ง หนึ่งใจคอย
คิดถึงเธอ..เสมอพลอย คอยดวงใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

คืนเหงาวันหนาว



คืน..ฟ้ากว้าง กลางดึก ใจนึกห่อ
เหงา..จังหนอ พอโฉมตรู เขาอยู่ไหน
วัน..ฟ้าสวย รวยแสง กลับแซร้งไกล
หนาว..หัวใจ ให้ซึ้ง นึกถึงกัน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

คนสุดท้ายในใจเธอ


ถึงเป็นคน มาล้า ช้าทีหลัง
แต่ขอหวัง สักหน คนสุดท้าย
ที่เธอหวง บ่วงรัก ถักใยสาย
ใกล้เคียงกาย หมายมอบ หอบหัวใจ

ขอเป็นคน สุดท้าย ตายเคียงข้าง
ขอเป็นคน สุดทาง บ้างได้ไหม
ขอเป็นคน คนนี้ ที่ได้ใจ
ขอเป็นคน ของใน ใจของเธอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

วันจันทร์ที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

กลืนน้ำตา


สิ้นเสียงคำ นำเผย เอ่ยจากหมอ
น้ำตาคลอ ทอประกาย ฉายแววขื่น
แต่เมื่อพลัน หันหน้าสบ ต้องกลบกลืน
เมื่อแม่ยืน รินน้ำตา ไห้อาลัย

สมาธิ สติตั้ง ต้องขังเก็บ
แม้ว่าเจ็บ ร้าวรวด ปวดเพียงไหน
ภาพต้องแกร่ง แข็งขืน ฝืนกลั้นไว้
ห้ามร้องไห้ ให้แม่ย่อ ท้อกำลัง

กลั้นใจยิ้ม ปิ่มว่าแกร่ง แข็งเกินร้อย
แม่ห้ามถอย เหมือนดั่งหนู สู้อีกตั้ง
ทางข้างหน้า ยังมี ต้องมีหวัง
"ก้อนเลือดกัง ฝังคอ" อย่าท้อใจ

เห็นหน้าแม่ แผ่อาบ คราบน้ำตา
ใจลูกยา ยิ่งต้องฝืน กลืนเก็บไว้
กลัวความหมอง ของฤดี ที่ภายใน
จะรินไหล ให้แม่ช้ำ ซ้ำอาดูร

คำแม่กอรป ปลอบประโลม เหมือนโถมทับ
แทบระงับ กับความเจ็บ เก็บไม่อยู่
บอกตัวว่า อย่าอ่อนแอ ให้แม่ดู
หากแม่รู้ คงหู่หด สลดใจ

ฉะนั้นเล่า เราต้องกลบ ลบความเจ็บ
ซ่อน-ซุกเก็บ ด้วยใบหน้า ว่าสดใส
สิ่งที่ฝัง ขังปิด ในจิตใจ
แล้วยิ้มไป ให้แม่รู้ หนูไม่แคร์

ถึงภายใน อุรา น้ำตาตก
เจ็บช้ำฟก อกระบม คมบาดแผล
ก็จะลบ กลบถอน ความอ่อนแอ
ไม่ให้แม่ แลรู้ ว่าหนูตรม

แม่ร้องไห้ ให้เลือดก้อน ที่ซ้อนทับ
ลูกระงับ ใจฝืน กลืนใจข่ม
แม่โอบกอด ปลอบประโลม แต่โทรมซม
ลูกตรอมตรม กับปมหวั่น ต้องกลั้นใจ

น้ำตาแม่ หยดไหล เมื่อได้ยิน
น้ำตาลูก กลืนกิน อย่ารินไหล
น้ำตาแม่ หยดร่วง เพราะห่วงใย
น้ำตาลูก ตกใน ข่มใจกลืน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

วันเสาร์ที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

สิทธิ์ไตร่ตรอง


ไม่มีใคร ดีเลิศ ประเสริฐยิ่ง
ในความจริง สิ่งรู้ ดูก็เห็น
ทั้งผิดเขา ผิดเรา เศร้ารำเค็ญ
เอามาเป็น เส้นทาง ย่างก้าวเดิน

อย่ามองผิด สิทธิ์ผู้อื่น แล้วยืนบ่น
จงมองคน ค้นพบ สบเผชิญ
ทั้งผิดเขา ผิดเรา ก็เศร้าเกิน
อย่ามองเมิน เชิญตรึก ฝึกไตร่ตรอง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

กลอนพี่ๆที่ดีดีจัง








































รวมกลอนพี่ๆจากเวบ"ดีดีจง"

วันพฤหัสบดีที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

เคียงข้าง


ขอร่วมเรียง เคียงข้าง ทุกย่างก้าว
แม้ปวดร้าว ทุกข์ใจ จักไม่ท้อ
แค่มีเธอ เสมอใกล้ ไปก็พอ
ใจนี้หนอ ขอแค่นั้น มันก็ดี

ขอเคียงข้าง ทางสุข แม้ทุกข์เศร้า
เป็นดั่งเงา เฝ้าคอย ไม่ถอยหนี
เป็นคนหนึ่ง ซึ่งเรียง เคียงทุกที่
ตามคนดี ที่ให้ ใจไปครอง

เมื่อห่างไกล รู้ไหม ใจคิดถึง
เฝ้าคำนึง ซึ่งห่วง ดวงใจหมอง
กลัวว่าใคร ไหนเฝ้า เข้ามาจอง
แย่งไปครอง ปองสม ให้กลมเกลียว
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

วันศุกร์ที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

มีอำนาจมากใช่ไหม?


มีอำนาจ บาดใหญ่ มากใช่ไหม?
ถึงสั่งได้ ตามจิต ที่คิดฝัน
มีอำนาจ มาจน คนนับพัน
ต้องเกรงหวั่น สั่นกลัว ตัวหรือไร?

หากอำนาจ มากยิ่ง จริงดั่งว่า
ลองสั่งฟ้า สั่งดิน ทั่วถิ่นไตร
ให้คุณอยุ่ คู่ภพ ไม่จบไป
หากทำได้ ตามนั้น ฉันจะฟัง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

การรอ


การรอ รอรัก หนักรู้ไหม
การรอ รอใจ ไหวหวั่น
การรอ รอเธอ เจอกัน
การรอ รอนั้น ฉันตรม

การรอ รอเรา เคล้าคู่
การรอ รออยู่ สู้ข่ม
การรอ รอน่ะ ระทม
การรอ รอชม สมเชย

การรอ รอใจ ไกลห่าง
การรอ รอทางพลางเผย
การรอ รอเหงา เศร้าเอย
การรอ รอเชย เลยตรม
~*~*~*~*~*~*~*~*~

รักครั้งแรก


รักแรก แทรกตราตรึง
ห้วงคำนึง นึกถึงเธอ
เหมือนมนต์ ดลใจเพ้อ
ให้อยากเจอ เสมอไป

ครั้งแรก แปลกยิ่งนัก
เพียงพบพัตร์ รักทันใด
ดวงจิต คิดหวั่นไหว
แลมอบใจ ไปให้เธอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~

อย่าให้โชคร้าย


ความเศร้าโศก โชคร้าย อย่ากลายกล้ำ
ให้ชอกช้ำ ย้ำใจ ไปกว่านี้
สิ่งใดเจอ เพ้อพบ ประสบมี
ในชีวี นี้ก็ ทรมาน

ดวงเวรกรรม นำต่อ เป็นผล
ให้ทุกข์ทน จนเรา เศร้ามานาน
จากนี้ไป ใคร่ขอ ต่อสิ่งศาล
ดลบันดาล ให้สุข อย่าทุกข์เลย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

วันพฤหัสบดีที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ขอบคุณ


ขอบคุณนะ ที่คอย ไม่ถอยหนี
ขอบคุณที่ ส่งหอบ มอบใจให้
ขอบคุณรัก ภักดี นี้จากใจ
ขอบคุณใน ที่นี้ ที่มีเธอ

ขอบคุณฟ้า พาเขา ให้เราชม
ขอบคุณลม กริ่วๆ พริ้วเสนอ
ขอบคุณน้ำ นำรัก มาทักเจอ
ขอบคุณเธอ ที่รัก ที่ภักใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ขอบคุณที่ ทำให้ รู้จักรัก
ขอบคุณที่ มาหัก แล้วผลักไส
ขอบคุณที่ มาควง แล้วลวงใจ
ขอบคุณที่ ทิ้งไป ให้ใจตรม

ขอบคุณที่ มาเผย ไม่เคยรัก
ขอบคุณที่ มาหัก รักให้ขม
ขอบคุณที่ มาทำ ให้ช้ำตรม
ขอบคุณที่ มาสม ถมทับใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

มอบความไว้ว่างใจ


ความรักฉัน นั้นหรือ คือชีวิต
ที่อุทิศ จิตใจ ใยถักทอ
มอบความรัก ภักแท้ แลเติมต่อ
ให้ได้ก่อ ช่อตาม งามด้วยดี

ความรักฉัน นั้นห่าง ในทางไกล
ใจเชื่อมใจ ใยรัก ภักชีวี
มอบความไว้ วางใจ ในฤดี
กับคนที่ ห่างไกล ไปสุดตา
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ชาติรับกรรม


มาร่วมด้วย ช่วยชาติ ศาสนา
แก้ปัญหา น่าปวดหัว ชั่วระยำ
ทั้งโกงกิน สินบาตร ช่าติรับกรรม
คนไทยจำ กล้ำกลืน ขื่นเศร้าทรวง

ปัญหามาก หลากหลาย ที่รายล้อม
มันดูพร้อม กันมา น่าเป้นห่วง
ทั้งทิศให้ ทิศเหนือ แลเมืองหลวง
ดูว่าร่วง ดวงหล่น จนน่ากลัว
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.