ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันเสาร์ที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2552

ธรรมชาติ"ภูดาวเคียงฟ้า"

















เขียวไม้ต้น บนภู เอนลู่ไหว
สุขล้นใน ใจเหงา เรานั่งจ้อง
แมกไม้ร่ม ลมกริ่วๆ พริ้วละออง
แสงแดดส่อง ท้องถิ่น หอมกลิ่นคลัน


















นั่งชมวิว กริ่วลม พรมพัดมา
ที่เชิงผา บ้านน้อย พลอยสุขสันต์
เปลระโยง สองเสา เราไกวกัน
สร้างสัมพันธ์ วันงาม ตามทิวเขา





















มองไปหยุด สุดสายตา ฟ้าจรดดิน
ก้อนเมฆิน เคลื่อนหลบ กลบแสงเงา
มีเพียงอุ่น คุ้นไอ ใจบางเบา
กระทบเอา ผิวกาย สบายเอย

~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~




















งามเหลือแสน แดนดิน ถิ่นภูผา
ยอดใบหญ้า ท้าลม พรมพัดไหว
หมู่วิหค นกกา บินมาไว
กลางพงไพร ไม้พันธุ์ คัดสรรมา


















ภูผาชัน สันเขา ลำเนาไพร
หอมกลิ่นไอ ไม้ดอก หมอกพลางพา
ละลอกลม พรมพัด สะบัดมา
ชื่นอุรา ท้าทรวง ดวงฤทัย
















มองออกเลื่อน เคลื่อนหยุด สุดขอบฟ้า
ท้องนภา เวหาบาง พลางหมอกไอ
สุดสดชื่น ระรื่นสม ภิรมณ์ใจ
แดนถิ่นไทย ไม้พง ยังคงงาม


~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~




















สุดสายตา ฟ้ากว้าง กลางพงไพร
หมู่แมกไม้ ชายป่า หน้าผาสูง
กลิ่นหอมหวน ชวนสะกด จดใจจูง
ประหนึ่งยูง ลอยล่อง ท้องนภา
















"ดาวเคียงฟ้า" คลาไป หมู่ไม้พันธุ์
เขาจัดสรร ปั้นแต่ง แบ่งส่วนสา
ได้สวยสด งดงาม ตามเชิงผา
มองสุดตา พาชื่น ระรื่นทรวง

~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

วันศุกร์ที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2552

9-9-09



























วันที่เก้า ดาวเต็มฟ้า พาสุกใส
มองออกไป ให้ใจเปรม เกษมศรี
ท้องเวหา ดาเดื่อน เหมือนตาพี่
ที่จ้องมอง น้องนี้ มีประกาย

เดือนที่เก้า คราวค่ำ จะจำจด
เป็นช่วงบท รสหวาน ผสานสาย
ด้วยน้องนี้ มีพี่ ที่เคียงกาย
เป็นยอดชาย นายเดียว คอยเกี่ยวใจ


ปีศูนย์เก้า เราพิง อิงไออุ่น
หวานละมุน ชุ่มชื่น ยืนเคียงใกล้
กอดตะกรอง มองจันทร์ อันอำไพ
สุขล้นใจ หทัยครอง ของสองเรา
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

ต่อกลอน(คุณแนน+ภาพวาด)


คำว่ารัก ไม่นานนัก ก็มักเปลี่ยน<~คุณแนน


ใจคนเวียน แปรผัน ไม่มั่นหมาย<~ภาพวาด


รักไม่นานเธอก็ มากลับกลาย<~คุณแนน


เป็นผู้ชาย รายใหม่ ไว้ควงครอง<~ภาพวาด


~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด+คุณแนน


ปล.ในเอ็ม

วันพฤหัสบดีที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2552

แจกแหวน


แหวนที่แจก แลกใจ ไม่ต้องการ
แม้รักปาน ทานทบ จะกลบกลับ
ดพราะเจ้าแหวน แทนจิต คิดประดับ
เธอให้ยับ กับทุกหญิง จะทิ้งไป



ไม่ขอสวม ร่วมนิ้ว เป็นริ้วรอย
รักที่ร้อย คอยถัก ขอผลักไส
แม้ต้องเก็บ เจ็บช้ำซ้ำเพียงไหน
ขอหักใจ ให้จบ ไม่พบเจอ
~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

วันพุธที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2552

ไม่ใช่ชีวิต.แต่.คิดกลอนได้


ถึงแม้ใจ ไร้รัก ภักเคียงครอง
แต่ใช่ต้อง จองติด หรือปิดกั้น
ยังร้อยเรียง เคียงคำ และรำพัน
ด้วยตัวสรร ปันสือ ถือสายใย
อันกลอนรัก ภักคู่ อยู่คลอเคล้า
หรือกลอนเศร้า เหงาทรวง ดวงใจไหว
จะกลอนเที่ยว เกี้ยวพา น้ำตาไหล
หรือกลอนใด ได้หมด ทุกหยดคำ
ไม่จำเป็น ต้องรัก ประจักษ์จิต
แล้วจะคิด กลอนได้ ให้ชื่อฉ่ำ
ไม่จำเป็น ต้องยอก หรือชอกช้ำ
ก็แต่งนำ คำด้น หม่นได้เออ
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

วันจันทร์ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2552

เหมันต์เยือน

ปล่อยให้คอย คอยหา ทุกคลาหนอ
รู้ไหมท้อ ท้อใน ใจมิคลาย
วันที่ผ่าน ผ่านคืน ยืนเดียวดาย
กับคนปลาย ปลายทาง ที่ห่างไกล








คิมหันต์ผ่าน ผ่านพ้น ใจทนทุกข์
มิอาจสุข สุขจิต คิดไฉน
รอและคอย คอยคู่ อยู่ร่ำไป
แล้วเมื่อใด ใดกัน เหมันต์เยือน
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

ไม่เปลี่ยนใจ(อย่าคิดมาก)

ไม่เคยเปลี่ยน เวียนใจ ให้ใครครอง
ยังจำจอง ปองอยู่ คู่เธอนี้
มิห่างไกล ใจแปร แม้สักที
ทั้งชีวี มีเธอ เสมอเอย

แน่ใจได้ ใจภัก ยังรักมั่น
มิแปรผัน หันลี้ หนีเมินเฉย
อย่าคิดครวญ ทวนย้ำ ช้ำไปเลย
ใจน้องเอ๋ย เคยคู่ ยังอยู่คง!!~
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด

.

ถึงตายใจคงเดิม

ถึงแม้ตาย วายวาง ต่างภพไป
ก็สื่อใจ ในแน่น มิแคลนคลอน
ไม่ว่าห่าง ทางใด ไกลจากจร
ก็มิอ่อน กำลังลง ยังคงเดิม
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด

.

จงไปดี

ขอให้..จงไปดี
กับคนที่..มีเหมือนเธอ
หลายรัก..หลายใจเพ้อ
มาปนเปรอ..เธอให้พอ

ส่วนฉัน..นั้นขอบาย
ตัดใยสาย..หมายพนอ
ถอนรัก..ที่ถักทอ
ขุดต้นตอ..พอกันที

จบรัก..และหักใจ
ต่อนี้ไป..จะไม่มี
ความช้ำ..ย่ำฤดี
ลบคนที่..มีหลายใจ

ไม่เหลือ..แม้เศษเสี้ยว
ให้ก่อเกี่ยว..เหนี่ยวรั้งไว้
จากนี้..และต่อไป
เราคงไม่..ได้เจอะจอ
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

คำสัญญา คำมั่น

รักจริง..พิงใจ..ให้สุข
แม้ทุกข์..รุกสู้..อยู่ข้าง
ไม่ทิ้ง..ดิ่งลง..ตรงทาง
ให้ว้าง..ว้าเหว่..เอกา

เคียงข้าง..ทุกที่..ที่เหิน
ร่วมเดิน..เนินชัน..ฟันฝ่า
ทางไกล..ไปสุด..สายตา
มิล้า..แรงถอย..คอยเติม

สัญญา..สัญญิง..จริงใจ
มอบไว้..ให้เหลือ..เพื่อเสริม
ทุกที่..ที่ต่อ..ขอเติม
รักเริ่ม..เพิ่มท้น..ล้นใจ

คำมั่น..คำนี้..ที่ว่า
ออกมา..จากทรวง..ดวงใน
แด่คน..ที่คู่..อยู่ไกล
ฤทัย..ใจนี้..สัญญา
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

วันอาทิตย์ที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2552

ความขื่นกลืนรักไป

รักที่หัก ลงแล้ว ให้แคล้วคลาด
คงมิอาจ วาดต่อ ก่อใหม่ได้
ความรู้สึก ดีๆ เคยมีให้
มันหมดไป ในวัน เธอผันแปร

แล้ววันนี้ ที่มา บอกว่ารัก
อยากถามนัก รักเคยให้ ใยไม่แคร์
เธอทิ้งคว้าง ขว้างไว้ ไม่ดูแล
คนที่แพ้ แออ่อน ให้นอนซม

ฉันหมดแล้ว แคล้วรัก ที่ปักใจ
แม้เยื่อใย สายหูก ที่ผูกปม
ไม่มีอยู่ คู่ใจ ให้เธอชม
ด้วยความตรม ขมขื่น นั้นกลืนไป
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

เพื่อน..เลื่อน..แฟน

ความห่วงใย ให้กัน สัมพันธ์เพื่อน
ทอห่วงเคลื่อน เลื่อนรัด มัดหัวใจ
จากที่ต่าง ห่างกัน นั้นแสนไกล
ต่อนี้ไป ให้คู่ อยู่เคียงกัน

ไม่เคยรู้ สู้ใน ถึงใจจิต
มีเธอชิด สนิทแนบ แบบรักมั่น
ไม่เคยรู้ อยู่เลย ไม่เคยฝัน
ว่าสัมพันธ์ ฉันท์เพื่อน จะเลื่อนทอ

พอได้รู้ ถึงใน ใจอีกที
มันก็มี เธอเสริม เติมสารก่อ
จากเป็นเพื่อน เลื่อนเปลี่ยน เวียนถักทอ
ใจสองช่อ ต่อแกน เป็นแฟนเอย
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

เจตนาแกล้งรัก

เจตนา มาแสร้ง แกล้งให้รัก
พอประจักษ์ ภักจริง ก็ชิ่งหนี
เจตจำนงค์ คงต่อ ขอไปที
เชิญคนดี นี้ไป ให้ไกลกัน

เจตนา มาลวง แค่ควงเล่น
ทำเหมือนเช่น เป็นดอกหญ้า พาไหวหวั่น
เจตนา มาคบ สบสัมพันธ์
แล้วทิ้งฉัน นั้นลง ตรงริมทาง

เจตนา พาใจ ให้หม่นหมอง
เจตนา มาปอง ให้หมองหมาง
เจตนา มาอิง แล้วทิ้งขว้าง
เจตนา มาร้าง เพื่อห่างไกล

เจตนา ที่ทำ ช้ำใจเหลือ
เจตนา ฆ่าเถือ เนื้อข้างใน
เจตนา ลาจบ พบคนใหม่
เจตนา จากไป ให้ใจตรม

เจตนา นี้หนอ ขอจงหยุด
เจตนา สิ้นสุด หยุดทับถม
เจตนา นี้กรีด เหมือนมีดคม
เจตนา นี้ตรม ซมเจียนตาย

~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

เงาความหลัง..หลังเอ่ยลา


เขาจากไป ให้ใจ ต้องไหวอ่อน

สุดบั่นทอน ก้อนสะอื้น รื่นประดัง

ด้วยตรงนี้ ที่เก่า เงาความหลัง

ยังคงฝังรั้งจิต ให้ติดตรึง


เหลือเพียงความ ทรงจำ เคยฉ่ำหวาน

กับวันวาร ผ่านไป ให้นึกถึง

หลังเขาเผย เอ่ยลา ในคลาหนึ่ง

สัญญาตรึว ผึงขาด ไม่อาจคืน

~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

เพื่อน


เพื่อนคิด เพื่อนคู่ อยู่ใกล้

เพื่อนใจ เพื่อนกิน ดิ้นสู้

เพื่อนเล่น เพื่อนรัก ชักชู

เพื่อนอยู่ เพื่อนตาย นายเดียว

~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

วอน

วอนนภา ฟ้าสกาว ในคราวค่ำ
วอนฝนพร่ำ ย่ำรุ่ง รุ้งหลากสี
วอนเมฆา มาคิน สินธานี
วอนปักษี ที่บิน จงผินฟัง










วอนดวงเดือน เคลื่อนคล้อย ลอยกลางฟ้า
ฝากวาจา ว่าห่วง ดวงใจฝัง
เธอที่รัก ภักใจ ในภวังค์
จะอยู่ยัง สันต์สุข หรือทุกข์เอย
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

หยุดรักสองที่หมองช้ำ

รักกันแน่ แค่สอง ความหมองหม่น
ใครเป็นคน ต้นตอ หนอความคิด
จะเป็นฉัน หรือเธอ เพ้อลิขิต
ตรองในสิทธิ์ จิตครวญ ทวนเอาเอง






จบและสุด หยุดร้ก หักตรงนี้
ขอลาที รักหวาน ที่บานเบ่ง
หมดเวลา รักฝัง ที่วังเวง
ใจละเลง เพลงช้ำ ร่ำน้ำตา
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

ลืมไม่ได้ก้ให้จำ


เมื่อยังเจ็บ เก็บจำ ช้ำใจอยู่
ยังหดหู่ สู้อย่าง เคว้างคว้างยิ่ง
มิอาจลืม ลบลา พาประวิง
มิอาจทิ้ง สิ่งเก่า ยังเฝ้าจำ

พี่ก็อย่า พยายาม ห้ามให้ลืม
อันความปลื้ม อยู่ใน แม้ใจช้ำ
ที่เคยสุข สุขอยู่ คู่ทุกค่ำ
ก็เก็บนำ จำปลื้ม อย่าลืมลา

มันยากยิ่ง สิ่งปลื้ม จะลืมลา
มันยากกว่า ถ้าจะเทียบ เปรียบเฉยๆ
มันยากฉุด ขุดออก นอกใจเอย
มันยากเลย ที่จะให้ ใจลืมเลือน

เมื่อลืมไป ไม่ได้ ก้ให้จำ
และคอยย้ำ ซ้ำ ให้ช้ำเตือน
ด้วยที่เก็บ เจ็บท้น ไม่หล่นเลื่อน
สักวันเชือน ชินชา เป็นยาใจ
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ปล.ตอบให้พี่พี ที่เวบ ดีดีจัง

ภาพวาด
.

รักจาใจใช่เผลอหลง


รักจากใจ วัยอันควร ทวนทบผล
รักจากตน ก้นบึ้ง ซึ้งไม่ส่าง
รักจากศูนย์ พูนเพิ่ม เติมช่องว่าง
รักจากทาง ก้าวแรก แทรกตราตรึง

ใช่เผลอหลง จงรู้ คู่ชีวิต
ใช่เผลอจิต คิดหนี แค่ที่พึ่ง
ใช่เผลอใคร่ ใฝ่ปอง ครองไม่ซึ้ง
ใช่เผลอดึง จึงจบ แล้วลบลา
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

คำบางคำ


คำบางคำ..พร่ำมา วาจาเอ่ย
คำบางคำ..พร่ำเผย เพียงเย้ยเยาะ
คำบางคำ..อำหยอก หรอกหัวเราะ
คำบางคำ..ฉ่ำเพราะ เสนาะใน

คำบางคำ..ย้ำพูด พิสูจน์ยาก
คำบางคำ..ซ้ำซาก คนปากไพร่
คำบางคำ..ช้ำยิ่ง ไม่จริงใจ
คำบางคำ..ทำให้ ฤทัยตรม

คำบางคำ..พร่ำเผย เหมือนเคยมา
คำบางคำ..ร่ำลา พาระทม
คำบางคำ..ห่ำหัน ฉันสุดข่ม
คำบางคำ..ช้ำตรม คมวาจา
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

วันศุกร์ที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2552

ถึง..คุณป้อม ธนพัฒน์


ถึงเพื่อนเธอ เกลอหนึ่ง พึ่งรู้จัก
จึงร้อยลักษณ์ อักษรา ภาษาส่ง
เพื่อเป็นการ ยืนยัน สัมพันธ์ยง
จะมั่นคง ฉันท์เพื่อน ไม่เลือนลา

ธนพัฒน์ ทนงค์ศักดิ์ และ"รักจริง"
ไม่หลอกลิง กลิ้งกลอก หรอกสัจจา
เขาเขียนไว้ ใต้เอ็ม เห็นเต็มตา
มิรู้ว่า จริงใจ แค่ไหนกัน?

"รูปไม่หล่อ" ขอเล่า..เราไม่รู้
ใครอยากอยู่ คู่ใกล้ หัวใจมั่น
เชิญกรอกใน ใบสมัคร อักษรสรร
เดี๋ยวภาพฝัน จะผันแปร เป็นแม่(สื่อ)เอง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ปล.ภาพเอาชื่อคุณกับ ที่เห็นข้อความโชว์ มารวมๆเป็นเรื่องอ่ะนะคะ

ภาพวาด
.

วันอังคารที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2552

หมีแพนด้า กับ ช้างไทย



หมีแพนด้า...มาจากจีน ยีนต่างชาติ
กลับประกาศ ก้องกู่ ให้รู้ทั่ว
ข่าวตีพิมพ์ เขียนเข้า เอาพาดหัว
ดั่งว่าตัว หมีเล่า เป็นเผ่าไทย



ช้างไทยเรา..เอาไว้ แห่งใดกัน
ทิ้งขว้างมัน นั้นลง ไม่คงไว้
จากประวัติ ขจัดขจร ก่อนเป็นไทย
เคยคิดไหม ในค่า อาชาชร



หมีแพนด้า..มาเกิด ก็เลิศนัก
มีคนรัก รับขวัญ กันสลอน
จัดงานเลี้ยง ครบเดือน เกลื่อนคำพร
บายศรี-ฟ้อน อ่อนช้อย ร้อยระบำ



ช้างไทยถิ่น..ดินแดน แคว้นล้านนา
ถูกเข็ญฆ่า ล่าเลือด เชือดให้ช้ำ
บ้างถูกยิง ถูกเลื่อยงา ตาดำๆ
ช่างน่าขำ ทำได้หนา ไม่ปรานี


หมีแพนด้า..มาที ก็มีสุข
ไม่มีทุกข์ ดั่งช้างไทย ให้บัดสี
หมีแพนด้า....อยู่สบาย ไร้ไพรี
แต่กลับที ช้างไทย ไร้ป่านอน



ช้างไทยเรา..เอาไว้ ที่ไหนหนอ
เห็นเดินขอ ทานกิน ทุกถิ่นถอน
ไม่มีแม้ แต่ป่า น่าอาวรณ์
เดินสัญจร ท้องถนน รถชนตาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

ต่อกลอน(รวมเพื่อน-พี่หลายคน)


จะไม่ยอมให้ใครขายทิ้งชาติ<~คุณผีเสื้อ
จะไม่ยอมให้ชาติต้องแตกแหลกสลาย
จะไม่ยอมให้ชาติพังทลาย
ขะขอตายเพื่อชาติ แม้แหลกลาญ

เพื่อชาติไทย ชีวี ยอมพลีได้<~ภาพวาด
แม้บรรลัย ไม่กลัว หัวใจหาญ
ขอเพียงแต่ แค่ไทย ไม่แหลกราญ
แม้ชีพผลาญ สิ้นลับ ยอมดับเออ

o เพื่อชาติไทย ไม่หวั่น ฉันจะพร้อม<~พี่นาตาลี
ดวงจิตย่อม เหิมฮึก คึกเสมอ
แม้เป็นหญิง อย่างหวาน หาญนะเเกลอ
นี่แหละเธอ หญิงแกร่ง แห่งชาติไทย
o เกียรติภมิ แผ่นดิน ถิ่นไทยนี้
ยุคกรุงศรี ก่อนเก่า เศร้าไฉน
แพ้พม่า สองหน หม่นหมองใจ
จดจำไว้ ประวัติศาสตร์ ไม่อาจลืม

o หญิงเข้มแข็ง แกร่งกล้า ท้าตีบุก<~ภาพวาด
ปลอบใจปลุก ลุกสู้ อยู่ครามครืม
ไม่อ่อนข้อ ต่อแรงร้าย ขายเมืองยืม
รินเลือดดื่ม เพื่อธานิล แม้สิ้นใจ
o ต่อให้ร่าง ร้างลา วิญญาโรย
ขอกอบโกย โดยกำลัง หวังชิงชัย
เพื่อแผ่นดิน เพื่อชาติ ประกาศไว้
ว่าหญิงไทย ใจหาญ เพื่อบ้านเมือง
o ไทยต้องเด่น เป็นไทย ไปตลอด
ปราสาทยอด สีมา ข้าต้องเฟื้อง
อุโบสถ สถาน ของบ้านเมือง
ต้องระเดื่อง เรืองรอง ดั่งทองทา

ของจงรักภักดิ์ดีพลีชีพยอม<~พี่น้ำริน
แด่องค์จอมกษัตริย์ขัตติยา
ทวยราษฎร์หมอบนอบนพพลันเพื่อวันทา
แด่เจ้าฟ้ามหาราชปราชญ์แผ่นดิน

พ่อของไทย นั้นยิ่งใหญ่ ใครก็รู้<~พี่ปลายฟ้า
ทุกเหล่าผู้ แซ่ซ้อง ไม่หมดสิ้น
พระผู้ครอง ใจไทย ในแผ่นดิน
พระไม่สิ้น ความห่วงใย ให้ปวงชน

พระมิ่งขวัญ พลังใจ ไทยทั่วหล้า<~ภาพวาด
พระเมตตา เหนือยิ่ง มิ่งกมล
พระทรงธรรม ค้ำแผ่ แก่ปวงชล
พระทัยท้น ล้นเอ่อ เสมอกาล

ไทยต้องเป็นไท รักษ์ไว้สามัคคี<~วรรณดี
ธ ไทยเรานี้ ภักดียืนนาน
มีใครล้วงล้ำ เหยียบย่ำแหลกลาน
ไทยเราประสาน ต่อต้านสู้ตาย.

o สิ่งสูงสุด หยุดแบ่ง แย่งกันชั่ว<~พี่พี
จนไทยมั่ว มัวเมือง เป็นเครื่องหมาย
ยิ้มสยาม มิแสยง แทงใจกาย
ลดเรื่องร้าย ทุกส่วน ที่ป่วนมา
o ทุกวันนี้ แทบเสียชาติ ขาดครึ่งท่อน
เพราะกัดกร่อน จากเนื้อใน ไทยทั่วหน้า
ขาดปรองดอง รักดี บี้บีฑา
ไทยทั่วหล้า จะอยู่ได้ อย่างไรกัน

เราจึงต้อง ปองดองกัน เพื่อฟันฝ่า<~ภาพวาด
แม้ภัยมา ท้าสู้ อยู่ไม่หวั่น
รวมมือพี่ รวมมือน้อง พ้องใจกัน
เพื่อไทยนั้น จงเป็นไทย ไม่เสื่อมคลาย

o รวมกันปก ร่วมกันป้อง ชาติทั้งผอง<~namkang
ที่พี่น้อง เสียเนื้อเลือด หยดเป็นสาย
เป็นเกาะให้ ไทยอยู่ ไม่มลาย
แม้นถึงตาย มอดม้วย หมดชีวี
o จะขออยู่ ยั่งยืน อยู่ต่อต้าน
ไม่ให้ใคร มาระราน แผ่นดินนี้
ใครมาแหยม จะปกป้อง ทุกนาที
แม้นจะจบ หมดชีวี เลยก็ตาม

เพื่อชาติไทย ไทยเรา เราต้องสู้<~ภาพวาด
เพื่อชาติอยู่ คู่ไป ในสยาม
เพื่อชาติยืน ยืนยง และคงความ
เพื่อชาติงาม นามระเดือง เมืองไทยแลนด์
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ต่อกลอน จาก
http://poem.deedeejang.com/category/20/9026-9026.html

ต่อกลอน(ภาพวาด-คุณน้า)


เธอหายไป หัวใจ ฉันเป็นห่วง<~~น้า
ยอดพุ่มพวง หัวใจ ฉันห่วงหา
เธอห่างไป ไกลสุดใจ สุดสายตา
ยอดกัลยา แต่งกลอนจ๋า มาหาเธอ
*-*
ถึงห่างไกล ใจมั่น ไม่ผันแปร<~~ภาพ
สายตาแล ไม้ไม่ถึง คนึงเพ้อ
ยังห่วงหา พาให้ ใจละเมอ
คิดอยากเจอ เธอนั้น ทุกวันคืน
*-*
แม้ไม่ได้ ประสบ พบดวงพักตร์<~~น้า
แม่ยอดรัก ยอดจิต ที่คิดถึง
หัวใจพร่า คอยเพ้อ เฝ้ารำพึง
สุดคิดถึง เยาวมาลย์ เจ้ากานดา
*-*
ความคิดถึง มอบมา พาสุขสันต์<~~ภาพ
ความคิดถึง เธอนั้น ฉันสุขขี
ความคิดถึง ได้มาก จากคนดี
ความคิดถึง เธอนี้ ที่ต้องการ
*-*
ความคิดถึง ยังไม่หมด จรดขอบฟ้า<~~น้า
ความคิดถึง ทั้งธารา หาหมดไม่
ความคิดถึง ของฉัน นั้นส่งไป
ความคิดถึง เธอนั้นไซร้ ใช่หลอกลวง
*-*
ความคิดถึง ของฉัน นั้นจริงแท้<~~ภาพ
มอบให้แด่ เธอนี้ ที่แสนหวง
ความคิดถึง จากใจ ให้ทั้งดวง
มีทั้งห่วง บ่วงใย มั่นคง
*-*
ความคิดถึง ฉันคง ไม่มีปด<~~น้า
ความคิดถึง หมดจด ไม่มุสา
ความคิดถึง จากใจ ใช่วาจา
ความคิดถึง โสภา มาจากใจ
*-*
ความคิดถึง สวยงาม ตามภาษา<~~ภาพ
ความคิดถึง นี้หนา พาหวั่นไหว
ความคิดถึง ส่งหอบ มอบไปให้
ความคิดถึง ครึ่งใจ ที่ไกลกัน
*-*
ความคิดถึง ผูกพัน กันด้วยจิต<~~น้า
ความคิดถึง เป็นมิตร เสน่ห์หา
ความคิดถึง ความรัก มักตามมา
ความคิดถึง นำพา มารักเธอ
*-*
ความคิดถึง ซื่งก่อ เป็นบ่อเกิด<~~ภาพ
ความคิดถึง กำเนิด เกิดความรัก
ความคิดถึง ที่ว่า มาประจักษ์
ความคิดถึง ทายทัก ให้รักเธอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ต่อกลอน จาก ข้อความมือถือ
ปล.เลยขาดสัมผัสระหว่างบทหน่อยนะคะ มันเป็นข้อความsmsอ่ะ

น้า+ภาพวาด

ต่อกลอน(ภาพวาด-คุณมหา)


oเป็นอาหาร ชั้นดี ที่เลิศรส<~คุณมหา
นำของสด ปรุงแต่ง เติมแต้มสี
ปรุงด้วยใจ ใส่ด้วยห้วง ดวงชีวี
ใส่จานที่ สลัก ลงรักคราม
oให้คนดี ของพี่ นี้กินก่อน
ถึงแม้ร้อน อย่าใคร่ ได้ใต่ถาม
กินเข้าไป เยอะเยอะ เถอะคนงาม
ที่เป็นซาม ที่ห้า ข้าระทม

oแหมพี่จ๋า ห้าชาม ไม่ห้ามหวง<~ภาพวาด
ดูซิพวง พุงห้อย น้องย้อยกลม
กินเยอะๆ เบอะเบะ เละรูปสม
พี่ยังบ่ม ด้วยอาหาร อีกจานมา
oดูซิเนี๊ยะ ตัวเท่าช้าง เหมือนอ่างโอ่ง
เล็กกว่าโขรง นิดเดียว เสียวจังหนา
กลัวว่าพี่ ที่รัก จะหักลา
เพราะน้องยา ตัวใหญ่ ไม่งดงาม

oไม่เคยทิ้ง รักเรา ให้เก่าไป<~คุณมหา
ยังเก็บใว้ ลึกลึกใน ใจดวงนี้
ลึกลงไป ลึกลึกลง ทุกทุกที่
ยากจะที่ ค้นให้เจอ เฮ้อลึกเกิน

oแหมพี่จ๋า ห้าชาม ไม่ห้ามหวง<~ภาพวาด
ดูซิพวง พุงห้อย น้องย้อยกลม
กินเยอะๆ เบอะเบะ เละรูปสม
พี่ยังบ่ม ด้วยอาหาร อีกจานมา
oดูซิเนี๊ยะ ตัวเท่าช้าง เหมือนอ่างโอ่ง
เล็กกว่าโขรง นิดเดียว เสียวจังหนา
กลัวว่าพี่ ที่รัก จะหักลา
เพราะน้องยา ตัวใหญ่ ไม่งดงาม

oกินเข้าไป คนงาม ชามที่ห้า<~คุณมหา
น้ำหนักปา เข้าไป ใกล้สามร้อย
ให้พุงเคลื่อน เลื่อนถึง ซึ่งคอหอย
เจ้าจะลอย น้ำได้ ไม่ยากเย็น
oสร้างพิกัด พัฒนาการ ตำนานใหม่
ระบือไป ไกลกว่า ที่ตาเห็น
คือเจ้าแห่ง แอ่งอ่าง ช้างน้ำเป็น
เมื่อเด็กเห็น เป็นวิ่งหนี ผีเสื้อมา

oชวนให้กิน ชักให้กิน พุงปลิ้นห้อย<~ภาพวาด
หนักสามร้อย เดินไม่เป็น พี่เข็นม้า
ถ้าหากทำ น้องจะซ้วย ด้วยมาม่า
แถมผัดฉ่า ขาหมูย่าง อีกอ่างเลย5555555

oทานเข้าไป เต็มที่ พี่ยอมเข็น<~คุณมหา
ให้เนื้อเย็น อ้วนท้วน ด้วยมวลไข
ทั้งคาวหวาน ให้เธอ ทานเข้าไป
จนตัวใหญ่ เท่าช้าง ปางสิดา
oหากเหนื่อยนัก ให้พัก สักประเดี๋ยว
ต่อก๊วยเตี๋ยว อีกชาม ที่ถามหา
กินเข้าไป เต็มที่ พี่หามา
เพื่อธิดา ช้างงาม ตามใจปอง

oบอกเองหนา ว่าจะเข็น เป็นคำสัตย์<~ภาพวาด
มิใช่ปัด ตวัดลิ้น ปลิ้นปล้อนน้อง
เมื่อพี่เอ่ย เผยจะเข็น เช่นคำร้อง
งั้นงานของ น้องนะ ทานกระจาย(ตะกระ55)
oเอามาเลย ก๋วยเตี๋ยว แลเกี้ยวไก่
ไข่ยักไส้ ไข่ปลา ฉ่ากระต่าย(ไม่เคยกินนะ เคยเห็นเฉยๆ)
หูฉลาม น้ำแดง แกงปลากราย
ปลาเสือลาย ใส่กะปิ นี่นิยม

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ต่อกลอน จาก http://www.kaweeclub.com/index.php
ปล.อ่านเป็นการต่อที่แปลกนะคะ เพราะ ภาพเป็นคนวิ่งไล่ตามสัมผัส

คุณมหา+ภาพวาด
.

วันศุกร์ที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2552

ต้องเป็นไทยไปตลอด


อันเขตแคว้น แดนดิน ถิ่งของไทย
อย่าให้ใคร ไหนบุก มารุกราน
ทั้งทิศเหนือ ทิศใต้ กลายอีสาน
จงอาจหาญ ต้านสู้ ศัตรูภัย

ต่อให้ดิ้น สิ้นชีวา มามลาย
ต่อให้ตาย กลายเป็นผี ที่พงไพร
ต่อให้เหลือ เพียงร่าง วิญญาณใจ
ก็จะไม่ ให้ไทย ต้องไร้แดน

ประเทศไทย ต้องเป็นไทย ไปตลอด
ประเทศไทย ต้องไม่มอด บอดผืนแผ่น
ประเทศไทย ต้องคง ดำรงแดน
ประเทศไทย คือแคว้น แดนถิ่นทอง

จะไม่ยอม ให้ใคร ทำร้ายไทย
จะหน้าไหน ให้รู้ "กู"ไม่ปอง
จะรวยล้น ท้นทวี มีเงินทอง
หากคิดลอง ล้างไทย ไม่ตายดี
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

ภาพวาด-พี่แมน


น้ำตาหยด รดหลั่ง หลังม่านฝน<~ภาพวาด
น้อยใจคน เคยมั่น มาผันเปลี่ยน
เหลือเพียงซาก ฝากไว้ ใจหมุนเวียน
ดั่งภาพเขียน เพียรวาด มาขาดพลัน

อยากจะเก็บภาพเขืยนมาเพียรต่อ<~พี่แมน
ซ่อมใจรอคนฉีกภาพมาสร้างฝัน
อยากให้ภาพมีเพียงกันและกัน
แต่แค่ฝันในวันนี้ไม่มีเรา

ภาพขาดลง คงยาก หากจะต่อ<~ภาพวาด
ซ่อมภาพรอ ก่อใหม่ ไม่เหมือนเก่า
ด้วยภาพลักษณ์ ถักสาย ปลายสอเข้า
ยากนักเจ้า จักงาม ตามดุจเดิม
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด+พี่แมน

ปล.เพื่อนเล่นเอ็ม

วันพุธที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2552

ไม่กลับไปรักอีก


เมื่อฉันเจ็บ เจ็บแล้วจำ ย้ำในจิต
ไม่เคยคิด ผินพักตร์ รักคนลวง
เขาทิ้งไป ไกลแล้ว แคล้วคนห่วง
จากนี้ดวง ใจฉัน นั้นมีเธอ

จะไม่ขอ กลับใจ ไปรักอีก
หลังโดนฉีก ซีกอก ให้พกเพ้อ
นอนครวญคร่ำ ช้ำใน ใฝ่ละเมอ
ก็ได้เธอ เทคแคร์ ดูแลกัน

พอวันนี้ ที่เขากลับ มารับรัก
จึงผินพักตร์ ผลักไส มิไหวหวั่น
ด้วยมีเธอ เสมอเรียง เคียงข้างกัน
รักเก่านั้น มันก็แค่ สิ่งแปลปลอม
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

แค่เผย..ไม่เคยรู้


ก็แค่พูด พูดมา วาจาเอ่ย
สิ่งที่เผย ไหนเลย เคยจะรู้
ที่เธอบอก ออกไว้ ให้งามหรู
แต่จริงสู่ ใจก้น ค้นไม่เจอ

ที่ไม่โทร โทรมา ว่าคิดถึง
จะรู้ซึ้ง ได้ไง ใครเสนอ?
ที่ไม่เบื่อ เมื่อเห็นหน้า คลาไม่เจอ
ตอบซิเออ ใจลึกๆ นึกถึงใคร?
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด

ปล.แต่งตอบ เพื่อน ที่ เวบ ดีดีจัง
.

สุดที่รัก


สุด..ของใจ ใช่เธอ ละเมอทัก
สุด..ของรัก หนักแน่น แสนห่วงหา
สุด..ของทรวง ดวงฤดี มีพี่ยา
สุด..สายตา ถ้าสบ จบที่เธอ

ที่..คิดถึง คะนึงอยู่ มีผู้เดียว
ที่..ครองเกี่ยว เหนี่ยวจิต คิดเสมอ
ที่..ตรงฐาน ด้านซ้าย กายนี้เออ
ที่..ขอเธอ เธอครอง ทุกห้องใจ

รัก..หนอรัก ประจักษ์แน่ แก่ดวงจิต
รัก..ลิขิต ฤทธา พาหวั่นไหว
รัก..เสนอ เธอนี้ ที่กลางใจ
รัก..สดใส ให้อยู่ คู่ชั่วกาล
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

วันอังคารที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2552

น้ำตาพาแกร่ง


แม้เวลา นาที ที่ต้องทุกข์
มันเร้ารุก ดวงจิต คิดหวั่นไหว
ก็ไม่ขอ ท้อทด หมดแรงไป
วันพรุ่งนี้ ที่สวยใส ไม่ไกลเกิน

อาจต้องรด หยดน้ำตา กว่าจะแกร่ง
แต่ถ้าแข็ง แรงเหลือ เพื่อเผชิญ
คงไม่นาน กาลเปลี่ยน ที่เวียนเดิน
ก็ไม่เกิน แรงใจ จะไปเอย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

วันอาทิตย์ที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2552

คำพ่อสอน


คำพ่อสอน ตอนเล็ก ยังเด็กน้อย
ว่าห้ามถอย ท้อแท้ แม้หวั่นไหว
ไม่ว่ายาก ตรากตรำ ระกำใจ
ต้องสู้ไป ให้ถึง ซึ่งจุดหมาย

คำพ่อสอน ตอนนั้น ฉันยังคิด
ยังฝังติด จิตใจ ไม่เสื่อมคลาย
จนวันนี้ ที่พ่อ ต้องห่างหาย
ด้วยความตาย มาพราก เราจากกัน

คำพ่อสอน ก่อนไป ให้เข้มแข็ง
ต้องกล้าแกร่ง แรงใจ อย่าไหวหวั่น
อย่าท้อแท้ แม้ลด หมดความฝัน
ด้วยใจนั้น พลันเศร้า นะเจ้าเอย

คำพ่อสอน ก่อนจาก ฝากเอาไว้
หากคลาใด ใจเจ้า เศร้าสุดเผย
ให้นึกถึง คำพ่อ อย่าท้อเลย
"เจ้าเนื้อเนย เอ้ยทุกขื อยากคุกคาม"
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

สู้ สู่ ชัย


เมื่อยามท้อ ต่อปัญหา มาเร้ารุม
ดวงใจกลุ้ม สุมลึก นึกหวั่นไหว
ทุกสิ่งอย่าง ต่างเข้า เร้าดวงใจ
ดั่งเปลวไฟ ไหม้ตัว ให้มัวมน

สุดจะย่าง ทางก้าว ร้าวดวงจิต
สุดจะคิด ทางออก ชอกสุดทน
สุดจะหา ทางไป ใจกังวน
สุดจะค้น จนทาง ให้ย่างไป

จะอย่างไร ใจนี้ ไม่มีท้อ
และจะขอ ต่อสู้ สู่วันใหม่
แม้ลeบาก ตรากตรำ ระกำใจ
ก็สู้ไป ชัยที่งาม คงตามมา
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

น้ำตาลาเศร้า


ปล่อยความเศร้า เร้ารุม สุมทรวงใน
ให้หลั่งไห ไปหมด หยดน้ำตา
ต่อจากนี้ ที่เป็นไป ในภายหน้า
ข้าจะกล้า กว่าเก่าก่อน ไม่อ่อนแอ

ที่เคยรัก ภักใจ ในชีวี
ขอจบที ที่ใจ ไม่แยแส
จากความเจ็บ เก็บจำ ช้ำดวงแด
จะไม่แคร์ แม้นิด คนจิตลวง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

ไม่คิด หาใครแทนเธอ


ฉันมีเค้า อยู่ซึ้ง ตรึงดวงจิต
และไม่คิด จะลบ พบคนใหม่
จึงขอเผย เอ่ยตรงๆ คงกับใจ
ว่าหนึ่งใน หทัยเรา เขาที่ครอง

มิอาจแปร เปลี่ยนรัก ที่ทักใจ
หาคนใด ไหนแสน มาแทนปอง
ด้วยจิตนี้ ที่ตรึง หนึ่งเดียวครอง
เป็นตัวจอง ของใจ ไปชั่วกาล
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

วันเสาร์ที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2552

ใบบิล สิ้นเดือน(เหมือนสิ้นใจ..เยอะ)


มาถึงบิล สิ้นเดือน ไม่เชือนแช
งานเยอะแน่ แค่คิด จิตคุ้มครั่ง
อันรายเดือน เคลื่อนปี มีเยอะจัง
กองเป็นตั้ง นั้งจ้อง มองรายการ

เชือกไนล่อน ฆ้อนไม้ อีกไขควง
สายไฟพ่วง ดวงนีออน กลอนกระดาน
ปูน-บล๊อค-อิฐ หินทราย แลสายพาน
เป็นรายการ งานเข้า เอาสิ้นปี

ทั้งราคา ว่าขาย กับรายทุน
ชุลมุน วุ่นจิต คิดอยู่นี่
ชักสับสน ขนลุกซู่ อยู่ทุกที
หากขายดี มีสลับ ถึงกับวาย

ถ้าขาดทุน วุ่นแน่ แย่เลยเรา
คุณพ่อเขา เอามีดเชือด เลือดเหือดเหาย(เวอร์ อิอิ)
แค่เพียงคิด นิดเดียว เสียวทั้งกาย
โอ้!เจ้านาย ชายนี้ ที่น่ากลัว

งานสิ้นปี มีมา พาสะอึก
จึงต้องตรึก ฝึกตรอง มองให้ชัวร์
หากผิดพลาด ขาดนำ ทำให้รั่ว
ร้านมืดมัว กลัวต้องเจ๊ง เกรงหวั่นใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

เพราะความรัก..ช้ำใจ



เพราะความรัก..หักใจ ให้แปรผัน
เพราะความรัก..หักฝัน วันสลาย
เพราะความรัก..หักลบ จบเจียนตาย
เพราะความรัก..หักลาย หมายฆ่ากัน

เพราะความรัก..ทักมา เมื่อคลาก่อน
เพราะความรัก..ซุกซ่อน บั่นทอนฝัน
เพราะความรัก..ไม่จริง ทิ้งใจพลัน
เพราะความรัก..เท่านั้น ฉันเกือบตาย

ช้ำใจ..จริง ทิ้งลง ไม่คงมั่น
ช้ำใจ..พลัน หันเห เสน่ห์ร้าย
ช้ำใจ..ลวง ควงแอบ แค่แนบกาย
ช้ำใจ..ตาย ได้ลง ปลงชีวี

ให้เกือบตาย..สลายลบ กลบแล้วเรา
ให้เกือบตาย..กลายเขม่า เถ้าธุลี
ให้เกือบตาย..สายวิญญา วังวารี
ให้เกือบตาย..กาลเป็นผี ชีวีวาง
*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

ปลดแอก


มาปลดแอก แหกกรง ที่คงขัง
ด้วยพลัง ตั้งใจ ใคร่ช่วยเหลือ
ให้คนดี ที่หนึ่ง ซึ่งเป็นเหยื่อ
หลุดมาเพื่อ เจอวัน อันสวยงาม

ความหมองเศร้า เงาโศก ในโลกหม่น
ขังใจจน ทนสู้ อยู่ทุกยาม
ทั้งความทุกข์ รุกเร้า เฝ้าติดตาม
เกินจิตห้าม เธอข้ามพ้น จนปัญญา

จึงมารอ ขอกด ปลดแอกออก
ให้ใจยอก ชอกช้ำ ไม่ดำชา
มีทางย่าง ก้าวไกล ไปภายหน้า
ด้วยฝืมือ กานดา น้องยาเอย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด

ปล..แต่งตอบพี่ พี เวบ ดีดีจัง
.