ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันอาทิตย์ที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

รักแท้แม้ไม่เจอ




















ความรักนี้ ที่เรา เข้าใจกัน
แม้ถูกกั้น ดันพราก มิจากได้
เพราะความรัก ถักปลาย ของสายใย
ถึงห่างไกล สุดฟ้า ก็หาเจอ


อย่าทดท้อ ต่อทาง ที่ขวางกั้น
จงเชื่อมั่น ต่อใจ มิได้เผลอ
ความรักเรา ที่แท้ แม้ไกลเออ
ก็คือเธอ เสมอเหมือน มิเลือนลา


จะมีกัน และกัน ร่วมฟันบุก
ไม่กลัวทุกข์ รุกไล่ ให้ใจล้า
เรามีเรา เท่านี้ แสนปรีดา
แม้ทุกข์มา กล้ำกลาย มิหน่ายเกรง
.
ภาพวาด
.

วันศุกร์ที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

ชอบกับรัก



























ชอบนั้นหรือ คือเด่น เป็นตัวเอก
เหมือนดั่งเสก ของให้ ไม่นับค่า
เป็นเหมือนตัว ต้นแบบ แนบติดตรา
ว่าโสภา สง่างาม ตามต้องใจ


กับความหมาย คล้ายครึง แต่ซึ่งต่าง
และอยู่ห่าง ทางแยก แปลกกันไป
ไม่เหมือนแม้ แต่น้อย รอยความใน
เห็นชัดได้ เมื่อเปรียบ นำเทียบกัน


รักนั้นหรือ คือคู่ อยู่เคียงทุกข์
สองใจปลุก บุกกล้า ท้าไม่หวั่น
มีสิ่งใด ให้แชร์ แคร์สัมพันธ์
จนถึงวัน บั่นปลาย ของสายใย


ชอบกับรัก มันจึงต่าง อย่างที่เป็น
ชอบคือเด่น เห็นชู อยู่ไสว
กับอีกหนึ่ง ซึ่งต่าง ความหมายไป
รัก..ของใจ ซื่อตรง คงต่อกัน
.
ภาพวาด
.

อันรัก...





















อันรัก..แท้ แพ้ทาง ที่ห่างไกล
อันรัก..ใหม่ ไม่จริง แค่อิงเล่น
อันรัก..หลอก บอกมา พาทะเร้น
อันรัก..เด่น เป็นคู่ อยู่ร่วมเงา


อันรัก..ลวง ล่วงล้ำ ทำช้ำชอก
อันรัก..หยอก นอกเหนือ เมื่อซบเซา
อันรัก..แปร แค่วัน ก็พลันเฉา
อันรัก..เศร้า เผาใจ ให้ตายชา


อันรัก..รอน ร้อนแรง พลิกแพลงผัน
อันรัก..หวั่น สั่นครอน ตัดตอนลา
อันรัก..จาก ฝากไว้ ให้ตรึงตรา
อันรัก..หา คราเปลี่ยว เมื่อเดียวดาย


อันรัก..ช้ำ คำพูด พิสูจน์ยาก
อันรัก..มาก ยากจบ แทบลบหาย
อันรัก..หยุด จุดหนึ่ง ถึงวางวาย
อันรัก..ตาย มลายสิ้น รินน้ำตา
.
ภาพวาด
.

กำลังใจปลายฟ้า















กำลังใจ จากปลายฟ้า เวหาหน
ส่องใจหม่น คนหมอง ให้ผ่องใส
เป็นเรี่ยวแรง แกร่งกล้า ฟันฝ่าไป
สู่เส้นชัย ในชีวี ที่ดีงาม


กำลังใจ จากดวงเดือน คอยเตือนปลอบ
ชี้ทางขอบ ครอบคุม อย่าบุ่มบ่าม
ค่อยค่อยย่าง ทางก้าว สาวเท้าตาม
สู่รุ้งงาม ยามเมฆฝน พ้นผ่านไป
.
ภาพวาด
.

เมื่อรักก้อยากให้เอ่ย



























การกระทำ นั้นหรือ สื่อหลายแง่
มันแล้วแต่ จะดู อยู่ฝ่ายไหน
แต่บางอย่าง มองไม่ออก หลอกตาได้
จึงอยากใคร่ ให้เอ่ย เผยให้ฟัง


บางสิ่งอย่าง ดูรัก ประจักษ์ชัด
บางสิ่งขัด ตัดนำ ทำสิ้นหวัง
บางสิ่งเด่น เห็นแน่ แต่ก็พัง
บางสิ่งรั้ง บังปิด จึงผิดพลัน


จึงอยากใคร่ ให้เอ่ย เผยออกมา
ด้วยวาจา ว่ารัก ภักใจมั่น
อย่าปล่อยค้าง คาใจ ใยสัมพันธ์
มันอัดอั้น ตันทรวง ดวงฤทัย


หรือว่าเปล่า มิได้รัก แม้สักนิด
ตอบตามสิทธิ์ จิตคิด อย่าปิดไว้
ด้วยคำถาม ความอยากรู้ ของคู่ใจ
เธอคิดไง โฉนหนอ ขอตอบมา
.
ภาพวาด
.

อย่าให้รักพันกาย



























เมื่อความรัก ทำให้ ใจเจ็บช้ำ
จงครวญย้ำ อีกที ให้ดีหนา
อย่าปล่อยไป ให้ทน จนชินชา
เมื่ออุรา รับไม่ไหว ใจจักวาย


จะรักใคร ให้ตรองมองให้ดี
เพราะชีวี ที่งาม มีความหมาย
อย่าปล่อยรัก ภักดิ์มั่น พันล้อมกาย
จนตัวตาย วายวาง นะนางเอย


ความรักดี มีค่า ถ้าจะมอบ
ความรักร้าย กายช้ำบอบ ตอบเฉลย
ความรักแปร เปลี่ยนคู่ชม ระทมเอย
ความรักเย้ย เลยลบ จบที่ลา
.
ภาพวาด
.

เพราะเธอข้าง

















เพราะมีเธอ เสมอมา ร่วมฝ่าฟัน
จึงไม่หวั่น สิ่งใด แม้ใหญ่หลวง
ต่อให้ยาก ลำบากเหลือ เชื่อใจดวง
สองจิตบ่วง ควงครอง คล้องดวงใจ


ไม่เหนื่อยเลย ให้รู้ เธออยู่ข้าง
ทุกเส้นทาง ย่างเหิน เดินสู่ชัย
แม้ขรุขระ จะรุก บุกต่อไป
ถึงแสนไกล ไม่หวั่น หรือสั่นครอน


แรงใจมอบ กอบเกื้อ เหลือเป็นทุน
ผลักดันดุน จุนค้ำ นำฝ่าฟอน
แม้เหนื่อยหนัก สักเพียงไหน ไม่บั่นทอน
สองใจรอน จรสู้ อยู่เคียงกัน
.
ภาพวาด
.

แค่สือหรือหัวใจ










จะเชื่อใจ ในคำ เธอนำฝาก
แม้ต้องพราก จากแดน แคว้นเขตขาม
จะเชื่อทุก ถ้อยรส ของบทความ
คงสักยาม เราสอง ได้ครองเคียง


เธอบอกย้ำ คำแน่ จะแคร์กัน
เธอบอกฉัน ว่ารัก อักษรเสียง
เธอบอกเอ่ย เผยมา อย่าเอนเอียง
เอบอกเคียง เพียงสือ หรือหัวใจ
.
ภาพวาด
.

ไม่โกรธ



























ไม่ได้โกร หรอกหนา พี่ยาเอ๋ย
อันทรามเชย เข้าใจดี ที่ต้องห่าง
มีภาระ ยิ่งใหญ่ ให้สะสาง
จึงไกลบ้าง อย่างที่เห็น ไม่เป็นไร


ขอแค่มา เยี่ยมเยือน ไม่เลือนลา
ได้เห็นหน้า ภาษาษร กลอนไสว
ก็มีค่า กว่ายิ่ง เหนือสิ่งใด
น้องขอบใจ แลขอบคุณ อุ่นน้ำคำ
.
ภาพวาด
.ปล.ตอบพี่โพ จากเวบ ดีดีจัง
.

ซับน้ำตา



























มาขอซับ น้ำตา อาบหน้านอง
อย่าได้หมอง ไปเลย เอ๋ยพี่จ๋า
น้องคนนี้ เคียงใกล้ ในทุกครา
แม้เหว่ว้า ปานใด ใจคู่เคียง


น้ำตารด หยดลง ตรงผิวแก้ม
พักเคียงแต้ม รอยยิ้ม ปิ่มรอยเรียง
กลับเหลือแต่ รอยหม่น ปนน้ำเสียง
ที่บอกเพียง ความช้ำ ระกำใจ


อย่าร้องเลย พี่จ๋า อย่าร้องเลย
สิ่งทุกขืใด ไหนเอ่ย เผยมาได้
อย่าเก็บมิด ปิดบัง ขังค้างใน
จนทำให้ ใจเหน็บ เจ็บไม่คลาย
.
ภาพวาด
.

รักมีทั้งเจ็บและสุข














อันความรัก มีทั้งเจ็บ ให้เก็บจำ
คอยตอกย้ำ ยามห่าง ให้ว้างว้า
เมื่อรักล้ม ล่มสลาย มลายลา
เหลือน้ำตา มาหยด รดหัวใจ

อันความรัก มีสุข ปลุกใจสู้
ให้เดินสู่ หนทาง ที่กว้างใหญ่
แม้เหนื่อยเหน็ด อ่อน-ย่อ ท้อปานใด
แต่สายใย ใจแกร่ง มีแนงเอย
.
ภาพวาด
.

หวานรัก



























หวานน้ำคำ ฉ่ำจิต ติดตราตรึง
บ่วงคำซึ้ง หนึ่งถ้อย ร้อยฟูมฟัก
จากดวงใจ ในอุรา ค่าล้นนัก
กลายเป็นรัก ภักพิง อิงหัวใจ


หวานอันใด ไหนจะเท่า เราเคล้าคู่
หมานมิรู้ ลืมลา ตราตรึงไว้
หวานน้ำคำ ฉ่ำเพราะ เสนาะใน
หวานฤทัย ให้มั่น อย่าผันแปร


เก็บคำหวาน สารก่อ ทอเส้นสาย
บอกความหมาย ได้ว่า ข้ารักแน่
ทุกสิ่งสัก หนักร้าย ต้องพ่ายแพ้
กับรักแท้ ของเรา ที่เฝ้าเติม
.
ภาพวาด
.

วันศุกร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

ราคา..รัก






















อันความรัก มักไม่แบ่ง แข่งชนชั้น
ใยเธอนั้น พลันคิด ให้จิตวุ่น
อย่าตีตรา ราคา มาเป็นทุน
รักละมุน อุ่นอบ พบที่ใจ


ฉันไม่เคย เลยจะเทียบ เปรียบราคา
รักใหญ่กว่า นาวา พนาไพร
จะผืนดิน ผืนฟ้า สุธาใด
ก็มิอาจ เทียบได้ กับใจคน


อย่าเอาค่า ราคาเงิน มาเยินยก
รักในอก ปกป้อง ครองมจล้น
จะไม่ยอม ให้รักเธอ ต้องเปรอปน
กับสิ่งมน มัวเมา เผาดวงใจ


หากรักฉัน จริงแล้ว เธอแน่วแน่
ขอเพียงแค่ แคร์ใจ อย่าให้ไหว
เพียงความรัก ภักดี ที่หทัย
เงินเท่าใด ไม่สน รักล้นพอ
.
ภาพวาด
.

อาสาปิดฝาขวด



















อย่ากินเหล้า ล้างรัก ที่หมักหมม
ถึงตรอมตรม เพียงไหน ขอให้รู้
น้องจะข้าง เคียงใกล้ เอาใจดู
พี่ชายอยู่ ตรงนี้ ณ ที่เดิม

น้องจะขอ อาสา ปิดฝาขวด
ยาใจปวด รวดร้าว ราวไฟเหิม
ทั้งความเจ็บ เก็บกล้ำ น้ำเลือดเยิ้ม
น้องจะเพิ่ม เติมใจ ใช้เยี่ยวยา

พี่จะร้าว อกรวด ปวดแค่ไหน
แต่รู้ไว้ ให้ซึ้ง ถึงใจหนา
ว่าน้องนี้ จะเรียง เคียงอุรา
ตราบจนกว่า ชีวาวี นี้มลาย
.
ภาพวาด
.

หน้าใสใจเสือ





















คนหน้าใส ใจเสือ เชื่อไม่ได้
จุดมุ่งหมาย สายชีวี ขยี่หยำ
เหลือเพียงซาก ฝากเล็บ รอยเจ็บจำ
พร้อมกับน้ำ รินหลัง ฝังคาใจ

เป็นรอยเล็บ เจ็บเนื้อ เสือขยี่
ทุกรอยที่ มีตาม ความหวั่นไหว
เป็นรอยข่วน จวนจะฆ่า ชีวาลัย
ให้ตายไป ในกรง คงเล็บลาย

คนหน้าไทย ใจเด็ด เพชรน้ำหนึ่ง
จะมีถึง ครึ่งคล่อน หรือล่อนหาย
แต่ส่วนมาก ที่เห็นเห็น เด่นมากมาย
ก็ใจร้าย หมายขย่ำ ให้ช้ำใจ

จะหาคน ใจดี มีน้ำจิต
แลทุกทิศ ทุกย่าง ทางไกล-ใกล้
ก็เหมือนดั่ง งมเข็ม ในธารใหญ่
เพราะอย่างไร ก็ไม่เจอ เสมอมา
.
ภาพวาด
.

วันเสาร์ที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

เจตนาดี















เจตนา จะรัก และภักมั่น
ไม่ทิ้งกัน ให้ร้าง อ้างว้างจิต
เจตนา มาฝาก อยากใกล้ชิด
มิได้คิด เล่นหยอก หรือหลอกลวง

เจตนา มาดี ไม่ตีตบ
แค่อยากพบ สบพักตร์ ถักใยห่วง
เจตนา จริงแท้ แน่ใจดวง
มิใช่ลวง ตวงตัก แล้วผลักไป

เจตนา กล้ายิ่ง มาพิงพัก
ด้วยความรัก ประจักษ์ซึ้ง ตรึงหทัย
เจตนา พาเรา มาเข้าใจ
จึงทำให้ ได้คู่ อยู่เคียงเธอ
.
ภาพวาด
.

สัญญิงปลิ้นปล้อน




















มาสัญญา วาจา ว่าคงมั่น
แล้วเปลี่ยนผัน หันหาย คล้ายลืมสิ้น
โอ้!!สัญญิง จริงแท้ แค่ลมลิ้น
เธอปล้อนปลิ้น ดิ้นคำ ทำช้ำใจ


หากไม่จริง จังคู่ จะอยู่เคียง
อย่าเอ่ยเพียง เรียงนำ คำได้ไหม
ฉันไม่อยาก พร่ำเพ้อ เมื่อเธอไป
ขอเอ่ยไว้ อย่ามา สัญญากัน


ไม่อยากเจ็บ เก็บตรม คารมหวาน
เหมือนโดนผลาญ ไฟเผา เขม่าควัน
จึงอยากขอ ต่อคำ อย่านำฝัน
ให้ตัวฉัน หวั่นไหว ในคำลวง
.
ภาพวาด
.

วันศุกร์ที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

อะไรอะไรก็ไม่ดี



























จะอะไร อะไร ก็ไม่ดี
ขอถามที ที่ทำ ผิดมากไหม?
จะอะไร อะไร ไม่ถูกใจ
แล้วจะให้ เราทำไง ช่วยบอกเอ่ย


นั่นก็ไม่ นี่ก็ไม่ ให้เจ็บจิต
นั่นก็ผิด นี่ก้ผิด ติดเหมือนเคย
นั่นก็แย่ นี่ก็แย่ แก้ยากเลย
นั่นก็เฉย นี่ก็เฉย เลยต้องยอม


ทำอะไร ไม่เคย เลยจะถูก
ทำอะไร ถูกผูก หูกห้อมล้อม
ทำอะไร ถูกว่า พาตรมตรอม
ทำอะไร ต้องพร้อม ยอมรับกรรม
.
ภาพวาด
.

กงกรรมกงเกวียน




























อันกงกรรม กงเกวียน เวียนบรรจบ
ฉันจึงพบ สิ่งร้าย มากลายกล้ำ
ให้ทรทุกข์ รุกเร้า เศร้าแสนช้ำ
สะอื้นร่ำ พร่ำถวิล รินน้ำตา


ไปทำเวร ทำกรรม ใครช้ำหนอ
ผลส่งต่อ จึงหนัก เป็นนักหนา
ทั้งร่างกาย จิตใจ ในอุรา
ช้ำเกินกว่า จะยาเยียว เปลี่ยวดายจริง


ไม่ว่าจะ กระทำ กรรมแก่ใคร
ขอชดใช้ ในชาตินี้ หนี้ทุกสิ่ง
ไม่ว่ายาก ตรากตรา พาประวิง
จะขอนิ่ง เพื่อรับ กับผลเอย
.
ภาพวาด
.

สีของความรัก




















ขอเริ่มนับ รักจากศูนย์ ให้พูนเพิ่ม
ช่วยกันเติม เสริมก่อ ทอสายสี
จากชมพู คู่หวาน สารไมตรี
บานเย็นกี่ ที่เติม เพิ่มผูกพัน


แดงตีกรอบ ขอบบ่วง ห่วงชีวิต
น้ำเงินชิด มิตรสาย ลายสุขสันต์
เขียวร่มรื่น ชื่นทรวง ดวงชีวัน
ฟ้าคือฝัน อันสูงค่า ชีวาวี


สีสุดท้าย คลายเหงา ยามเฒ่าแก่
คอยดูแล ข้างเรียง เคียงสุขขี
เป็นจุดหยุด สุดท้าย ปลายฤดี
นั่นคือสี ใสขาว ราวนภา


จบทุกสรร ที่มี ด้วยสีขาว
อย่าเอ่ยกล่าว ถึงดำ ให้ช้ำหนา
เป็นสีพราก จากกกัน วันลับลา
พร้อมน้ำตา พร่าหม่น ทุกข์ทนใจ
.
ภาพวาด
.

ช้ำรัก พี่ติ&ภาพวาด




























รักที่ให้ ไม่จริง ทิ้งกันจาก
รักแค่ปากใจลวงพ่วงด้วยเล่ห์
รักเธอนั้น เพียงลม พรมรวนเร
รักเสเพลรักแล้วทิ้งชิ่งจากไป


รับแบบนี้ มีไป ทำไมเล่า
รักโง่เขลารักไปยากสดใส
รักลวงลวง ควงวัน พลันช้ำใจ
รักทำไมรักไปมีแต่ตรม


รักเอ๋ยรัก ภักต่อ พอแค่นี้
รักหากมีรักต่อรักคงขม
รักทนฝืน กลืนเจ็บ เก็บซานซม
รักระทมขอจมรักลงก้นใจ


รักมามาก จากหาย หลายคนหลอก
รักช้ำชอกโหยหาระร่ำไห้
รักจริงจัง หวังสุด อยู่จุดใด
รักที่ได้ไม่เคยเจอรักจริง


รักเท่านี้ ที่เห็น เป็นมายา
รักให้มาแค่หลอกเหมือนผีสิง
รักโอนเอน เบนเบือน เตือนอย่าอิง
รักเช่นลิงรักไม่นิ่งใจโลเล


รักรอคอย น้อยคน จะทนได้
รักจากไกลใจคนก็ห่างเห
รับจบลง ตรงทางเรา เขารวนเร
รักซวดเซเหหันพลันร้างลา


รักทุกวัน พรั่งพลู อยู่อยู่ร้าง
รักเคว้งคว้างรักนั้นมันอ่อนล้า
รักไม่จริง ทิ้งเรียง เคียงน้ำตา
รักจากลาเสียหน้าแถมเสียตัว


รักครั้งแรก แปลกนัก ไม่ยักคิด
รักด้วยจิตโง่งมถมความมั่ว
รักเผลอไป ใจกาย มิได้กลัว
รักจนมัวมองไม่เห็นเช่นความเลว


รักเพียงแวบ แสบสัน พลันตรอมตรม
รักสุขสมแค่พลันหันตกเหว
รักเลิกร้าง ห่างแยก จึงแหลกเหลว
รักดังเปลว ไปเผา เราแทบตาย



รักซับซ้อน ซ่อนรัก อย่ารักกัน
รักแค่วันคืนเปลี่ยนรักห่างหาย
รักนี้เจ็บ เก็บกลืน ยืนเดียวดาย
รักงมงายเสียดายค่าไม่มี


รักเพียงพบ สบพักตร์ หารักได้
รักยิ่งใหญ่มอบเพียงเธอคนนี้
รักแท้จริง ยิ่งกว่าทรวง ดวงชีวี
รักภักดีรักนี้มีเพียงเธอ

สีน้ำเงิน พี่ติ
--*--*--สีฟฟ้า ภาพวาด

พี่ติ & ภาพวาด

ปล.ต่อใน MSN

5-2-2553..ผิดทั้งวัน..



5 กุมภาพันธ์ 2553



วันนี้ตั้งแต่เช้าเลย ไม่รู้อะไรกันนักหนา เปิดเกมสฝืตอนเช้าคุณแม่ให้เก็บบิล แล้วมันก็มีแต่ใบรองใบจริงไม่รู้หายไปไหน พอไปถามพี่เจี๊ยบก็โทษคนเก็บเมื่อวาน(แล้วเมื่อวานใครเก็บ ถ้าไม่ใช่เรา)
ที่แน่ๆเมื่อวานค้างบิล3ใบ วันนี้มีของวัด4-5ใบเพิ่มมาใหม่ แล้วเป็นเราใช่ไหมที่ผิดกับใบบิลที่เพิ่มแต่ไม่มีต้นฉบับ

เรื่องต่อมา ก็ไอ้คุณเซลว์ ขอดูแบงค์ร้อย แล้วก็เล่าเรื่อง บ้าบออะไรไม่รู้ แล้วก้เอาแบงค์ไปไว้ที่ตัก เรียกให้เอามาก็ทำเป็นไม่ได้ยิน และด้วยความอารมณืถึงที่สุด ก็เลยตวาดไปให้เอามา ถึงได้ยอมให้ แต่คุณแม่ก้ว่าเราอีก บอกพูดจาไม่ดี เหอะๆผิดอีกใช่ไหม

ส่วนอีกเรื่อง คุรแม่ให้เราดูน้านิดทำความสะอาดห้องพระ แล้วน้านิดบอกเราว่า"ให้เราทำงานเราไปก่อน น้ายังทำข้างนอกไม่เสร็จ"แต่คุณแม่เข้ามา บอกให้ไปทำ แล้วเราก็บอกไปตามนั้น ที่น้านิดว่า คุณแม่ก้ว่าอีก ไม่เข้าใจ ว่าทำอะไรผิด วันนี้ถึงได้มาตกอยู่ที่เรา
พออารมณ์กำลังจะดี ก็มีเรื่องอีก เบื่อ!!

ต่อไปพอกันที จะไม่แก้ต่า จะไม่พูดอะไรอีกแล้ว ใครอยากคิดอะไร ก็ตามสบาย
ถ้าถามเรามา เราจะบอกความจริง แต่ถ้าไม่ถาม อยากคิดเองเออเอง ก็เอากันเข้าไป
(หมายถึงทุกเรื่องนะ เราจะไม่อธิบายในสิ่งที่ใครเข้าใจเราผิด ถ้าเขาอยากรู้ แล้วถามเรา เราจะบอก)

เบื่อโว้ยยยยยยยยยยย!!!!!


วันพฤหัสบดีที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

คนของใจ ใช่หรือไม่?














ฉันเป็นคน ของใจ ใช่หรือไม่
ตอบได้ไหม ให้แจ้ง แถลงจิต
หรือเป็นแค่ ส่วนน้อย พลอยหมดสิทธิ์
ที่เธอคิด จะอิง แล้วทิ้งไป


หากไม่รัก แม้น้อย จงปล่อยปลด
อย่าเก็บกด กักขัง รั้งฉันไว้
เก็บเหลือทน เกินพอ ช่อหทัย
ปล่อยมือไป เมื่อไม่ภัก และรักกัน


เจ็บที่เธอ ไม่รัก ประจักษ์แจ้ง
แล้วเสียดแทง ด้วยขัง รั้งใจมั่น
ให้ฉันอยู่ คู่เคียง เพียงเยาะหยัน
หฤหรรษ์ สันต์สนุก สุขไหมเธอ


มันช้ำเอื้น เกินเอ่ย จะเผยออก
เจ็บช้ำยอก ชอกใน ฤทัยเพ้อ
ที่ทรวงจุด สุดตรม ระทมเออ
หทัยเบลอ ละเมอครวญ จวนสิ้นลม
.
ภาพวาด
.

โกหกเพราะห่วง




























ขอโทษที พี่จ๋า อย่าได้เกียจ
จะหยามเหยียด เดียดฉันท์ นั้นยังได้
แต่ที่เผย เอ่ยหลอก บอกเธอไป
รู้บ้างไหม ว่าฉันห่วง กลัวทรวงตรม


คำโกหก พกเพ้อ เสนอนั้น
เพราะเกรงหวั่น ว่าความจริง ยิ่งทับถม
ทำให้ใน ใจเธอ ต้องเจอปม
แลขื่นขม อุรา น้ำตาริน


ที่ลวงหลอก บอกไป ใช่ว่าเง่า
หรือเติมเขา เอาใส่ ให้ไถดิน
แต่เพราะปัก รักจริง ยิ่งชีวิน
จึงปล้อนปลิ้น ลวงไป ในเนื้อคำ


อย่าเกียจเลย เธอจ๋า อย่าเกียจฉัน
ด้วยคำนั้น กลั่นกวง ลวงเธอช้ำ
จำตัดพ้อ ต่อว่า วาจานำ
ฤาเหยียบย่ำ ทำร้าย ยอมได้เออ
.
ภาพวาด
.

เพียงหวนคืน (พี่ปัณ+ภาพวาด)


อยากหวนกลับทุกวันไปฝันข้าง<<~~พี่ปัณ
กลัวน้องนางร้างไกลใจเป็นอื่น
ตอบพี่หน่อยซิเจ้าเงาคู่ยืน
ยังชู้ชื่นคู่เราไม่เล่าเออ


ยังคู่พี่ นี่อยู่ รู้ไว่เถิด<<~~ภาพวาด
มิเคยเปิด รับใคร ให้ใจเพ้อ
รักมั่นเดียว เกลียวหนึ่ง ซึ่งคือเธอ
ไม่เผลอเลอ เปลี่ยนแน่ แม้ทางไกล


เจ้ารักมั่นพี่นี้ดีใจยิ่ง<<~~พี่ปัณ
ขอน้องหญิงรอกันสัญญาไว้
อีกสองปัพี่จะมาขอทรามวัย
จะเต็มใจข้างสุขทุกข์ไหมเออ


เต็มใจซี่ พี่จ๋า หาได้กลัว<<~~ภาพวาด
ทุกข์เมามัว กลัวไม่ ใจไม่เพอ้
เพียงมีพี่ นี้นั้น ที่ฉันเจอ
ก็ล้นเอ่อ แล้วรัก ให้ภักใจ
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+

พี่ปัณ +ภาพวาด