ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันพฤหัสบดีที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2556

เจ็บ..ตีตรา




~ เจ็บ..ตีตรา ~


เมื่อถึงวันต้องจบ ก็จบซะ
อย่าคิดจะเหนี่ยวรั้งหวังเป็นหลัก
ยามใจเปลี่ยน คนเปลี่ยน เพี้ยนเร็วนัก
ถึงจุดหัก จงหัก ทิ้งรักลง


อย่ายื้อยุดฉุดไว้ให้เขาอยู่
ทั้งที่รู้รักเคียงเพียงลุ่มหลง
เรามอบใจรักวางอย่างมั่นคง
แต่แย่ตรงเขามอบใคร่ให้เป็นทาน



ถือซะว่า ค่าโง่ เป็นโล่คล้อง
เมื่อริลอง รักช้ำ ผ่านคำหวาน
เจ็บที่พบ จบพอ ทรมาน
ความร้าวรานครั้งนี้ถูกตีตรา
.........



ภ.ภาพวาด
พฤ.๑๘.๔.๒๕๕๖

เกาะบังกาย





- เกราะบังกาย -


สุขกับทุกข์ คลุกคละปะปนอยู่
ไม่เลิศหรูอลังการอย่างเจ้าหญิง
แต่รายล้อมด้วยรักให้พักพิง
นี่คือสิ่งสร้างหวังพลังใจ

มีพ่อแม่พี่น้องและผองเพื่อน
ที่เป็นเหมือนเกราะหุ้มคุ้มกายให้
ยามเผชิญอุปสรรคหนักเมื่อใด
จะเป็นโล่กันภัยให้เรื่อยมา

แต่วันนี้เจริญวัยไม่ใช่เด็ก
ทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ในปัญหา
ต้องแก้เองคิดทำค่อยนำพา
เสี่ยงกับโลกโชคชะตาท้าผจญ

ไม่มีเกราะกำบังเหมือนครั้งก่อน
ทุกฉากตอนคือด่านการฝึกฝน
ด้วยตัวเราเลือกทางเพื่อสร้างตน
ตามถนนชีวิต ถูก-ผิดทำ
.........

ภ.ภาพวาด
พ.๑๗.๔.๒๕๕๖



กลอนภาพ










สุขสันต์วันเกิด














กลอนวันเกิด






สวัสดีปีใหม่





วันเกิดอาอิน






26-12-55 วันเกิดพี่เมฆ






คอยนาย





~ คอยนาย ~


เจ้านายผมหายไป หลายวันแล้ว
ผมมองแถว ทางรถขับ นายกลับบ้าน
ไม่มีแม้แต่เงาเห็น เช่นวันวาน
หรือเกิดการณ์เหตุร้าย กับนายเรา

ปกติเวลานี้ที่นายกลับ
ผมรอรับ หน้าประตู คอยอยู่เฝ้า
นายเห็นผม..สวมแขนสอด กอดเบาเบา
แล้วจึงเอาอาหารให้ ผมได้กิน

ผมระริกระรี้ ดีใจนัก
มีนายรักเอ็นดู ไม่รู้สิ้น
ความเป็นอยู่ อบอุ่น ผมคุ้นชิน
มักใช้ลิ้นเลียหน้านาย หมายขอบคุณ

แต่รอแล้วรอเล่า เฝ้าตลอด
จากที่แสงอาทิตย์รอด ทอดไออุ่น
กลายเป็นแสงจันทร์จ้า มาเจือจุน
ยิ่งว้าวุ่นในจิตคิดเวียนวน

"บรื้น บรื้นน บรื้นนน!!!" เสียงคำรามรถยนต์แว่ว
นายมาแล้ว ไฟสว่างทางถนน
ผมลุกวิ่งไปหา พาสุขล้น
ความร้อนรน ชนประสาน บานประตู

เสียง"ก๊อกแก๊ก"กุณแจไข ในไม่ช้า
บานประตูเปิดมา ผมเห่าขู่
เป็นใครกัน เห่าถามไป ด้วยใคร่รู้
เขามองดูพร้อมน้ำตา หยดมาตาม

เขาทรุดเข่า ลงนั่ง ยังพื้นบ้าน
ด้วยอาการ ทุกข์ทน จนล้นหลาม
ไม่แสดง การบุกรุก หมายคุกคาม
ผมจึงตั้งคำถาม เห่าถามไป!!

เหมือนเขารู้ความหมาย ในการเห่า
ยกมือเขา ปาดความช้ำ ที่ร่ำไห้
แล้วอุ้มผม ขึ้นตักเขา กอดเอาไว้
พร้อมเสียงเครือ เอ่ยใกล้ ให้ได้ฟัง

"นายเจ้าตาย ได้ยินไหมไอ้หมาน้อย
เจ้าคงคอยเขาอยู่ซิ .ใจที่หวัง
เขาประสบอุบัติเหตุจน รถเครื่องพัง
ข้าก็ยังทำใจ ไม่ได้เลย"

สิ้นเสียงเครือบอกเล่าเพียงเท่านี้
ใจที่มี หมาอย่าผม ตรมกว่าเผย
ได้แต่หอนครวญคราง อย่างไม่เคย
เจ็บจังเอย เจ้านายตายจากกัน
.........

ภ.ภาพวาด
จ.๑๕.๔.๒๕๕๖

ผู้หญิงกับเพชร





~ ผู้หญิงกับเพชร ~


เมื่อเป็นหญิง หยิ่งให้หนัก ในศักดิ์ศรี
คุณค่ามี อย่าให้ ใครเขาหยาม
ถนอมกายใจตน จากคนทราม
อยู่บนความภูมิใจ หญิงไทยเรา

ห่างให้ไกล มือไม้คล้ายปลาหมึก
อย่ารู้สึก ดื่มด่ำ ในคำเขา
หลงละเมอ เผลอตัว ด้วยมัวเมา
ความโศกเศร้า ได้คืน ขื่นระทม

ประพฤติตน ตามจารีต ขีตเส้นแบ่ง
มีหลักแหล่ง ยึดวาง อย่างเหมาะสม
เชื่อคำสอนผู้เฒ่า เฝ้าอบรม
มากผู้อื่นชื่นชม สมความงาม

อัญมณีเลอค่า ชื่อว่าเพชร
แม้เพียงเศษละเอียด อย่าเหยียดหยาม
เพราะราคาเศษน้อยใช่ด้อยตาม
ยังคงความสูงเกรดอย่างเพชรดี

เปรียบผู้หญิงคล้ายเพชรมีเกรดต่าง
หากดูอย่างฉาบฉวยสวยด้วยสี
แต่เพชรจริงวาวใสไร้ราคี
เป็นเพชรที่เด่นตากว่าเพชรใด
.........

ภ.ภาพวาด
จ.๑๕.๔.๒๕๕๖

อิสระความรัก




- อิสระความรัก - 


หากความรักกำจัดสิทธิ์อิสระ
รักคงจะจบไปทั้งใจหมอง
ด้วยผู้หนึ่งเป็นเหตุขีดเขตครอง
ว่าควรต้องอยู่กรอบที่ครอบคลุม

และอีกหนึ่งเมื่อถูกขังโดนบังคับ
ให้ต้องปรับเปลี่ยนไปอยู่ในกลุ่ม
ความที่เคยเป็นตัวพร้อม ถูกล้อมมุม
เตรียมขุดหลุมฝังรักพักได้เลย

รักไม่ใช่ยึดอำนาจประกาศสิทธิ์
รักผูกจิตเชื่อมกันนั่นเฉลย
รับส่วนร้ายส่วนดีที่คุ้ยเคย
บทลงเอยจึงล้อมพร้อมสุขใจ

ภ.ภาพวาด
อ.๙.๔.๒๕๕๖

ถึงพี่โก๊ะ




~ ถึงพี่โก๊ะ ~


ความห่วงใยถ่ายทอดผ่านกลอนกานท์ส่ง
เจตจำนงบอกแท้พี่แลเหลียว
จิตสัมผัสชัดยิ่งเห็นจริงเจียว
มิได้อยู่โดดเดี่ยวเปลี่ยวหัวใจ

เพียงอ่านความตามอักขระเขียน
จากเทพเซียน โก๊ะแตก แปลกไปไหม?
จู่จู่มอบกลอนหวานสานสายใย
แถลงไขรักมีที่เขียนมา

นึกว่าเก่งแต่โก๊ะอาโนเนะ
เห็นสวยเชะ งดงาม ความสง่า
เพิ่งเห็นอีกมุมหนึ่งซึ่งเข้าตา
แต่ทว่า น้อยจนต้องค้นเอา

โอ๋ โอ๋ โอ๋ หยอกเล่น เห็นสนุก
มีความสุข แกล้งพี่ได้ น้องหายเศร้า
โปรดแย้มยิ้ม เผยออก แค่หยอกเย้า
อย่าหน้าเง้างอง้ำ ฟังคำเตือน!!

โบราณว่า หน้าบูดเป็นตูดหมึก
กาจะนึกว่าคิดร้าย หมายเชือดเฉือน
นำตีนกาฝากไว้ไม่แชเชือน
แล้วเพื่อนเพื่อนกาจะตาม คุกคามตรึม
.........

ภ.ภาพวาด


พี่สาวเราก็หวานเป็นแฮะ นึกว่า เก่งแต่โก๊ะอย่างเดียว 
ภาพก็อยากจะตอบกลอนพี่หวานๆนะ แต่คิดหวานๆแบบจริงใจไม่ออก มันติดไปทางกัดหาเรื่องพี่มากกว่า นั่นถึงจะจริงใจ จากใจจริงๆ

ขอบคุณค่ะพี่การ์ตูน

เผชิญคน..เรียนรู้โลก





~ เผชิญคน..เรียนรู้โลก ~


จะบอกว่า "ไม่เหนื่อยใจ" ใครจะเชื่อ!
เศษที่เหลือ ชิ้นใจแตก แยกเสี่ยงเสี้ยว
เจ็บหลายหน ทนหลายครา คอยยาเยียว
สุดกำลัง รั้งเหนี่ยว เดินเดี่ยวมา

พยายาม อย่างมาก อยากไปต่อ
ตราบที่พอมีแรง ต้องแกร่งกล้า
เผชิญคน เผชิญโชค โลกมายา
กลืนน้ำตา กว่าพันหน จนท้วมใจ

เรียนรู้คน เรียนรู้โลก โศกและสุข
สร้างสนุก ปกปิด จิตหวั่นไหว
ยิ้มบนหน้า ทว่าอก เลือดตกใน
ช้ำเพียงไร รอยยิ้มส่ง ยังคงมี

เพื่อพ่อแม่ เพื่อนพี่น้อง จำต้องสู้
อย่าให้รู้ว่าอ่อนล้า .. คือหน้าที่
หากเราล้ม เขาจะล้ม ตรมฤดี
ดุจเพิ่มหนี้กรรมผิด ติดตามตัว

อยากจะหยุด จุดก่อเหตุ อาเพศผล
เพื่อหลุดพ้น หนีกงกรรม เคยทำชั่ว
เจ็บมานาน เหตุการณ์มี ที่พันพัว
ขอฟ้ามัว จงสว่าง เปิดทางเทอญ
.........

ภ.ภาพวาด
ศ.๕.๔.๒๕๕๖

เขียนบทชีวิต





~ เขียนบทชีวิต ~


ขอหยิบยกตัวอย่างต่างซึ่งสิทธิ์
ผูกลิขิตตัวอักษรเป็นกลอนเล่า
หลากชีวิตไร้เดียงสาคราวัยเยาว์
ต่างรากเง่ากำเนิดได้เกิดมา

บ้างพรั่งพร้อมล้อมตนจนล้นหลาม
บ้างถึงยามจะกินดิ้นรนหา
บ้างต้องทนกับโรคโชคชะตา
บ้างบิดามารดาตาย...วายตามกรรม

สิ่งนั้นร้าย สิ่งนี้ดี มีคละเคล้า
ตามบุญเก่าชักจูงให้สูงต่ำ
เกิดสถานถิ่นที่แสนดีล้ำ
หากกระทำชั่วก่อคือต่อเวร

อยู่ที่ตัวของตนคนกำหนด
ผู้เขียนบทให้ตนนั้นลงเล่น
เมื่อเหตุก่อผลกระทำตามกฎเกณฑ์
นั่นคือเส้นชะตาพาเราไป
.........

ภ.ภาพวาด
พฤ.๑๑.๔.๒๕๕๖

วันพฤหัสบดีที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2556

ให้ด้วยใจ





~ ให้ด้วยใจ ~


ต้องมีบ้างบางวันเกิดหวั่นไหว
หยดน้ำตาหลั่งไหล ไร้ทางฝืน
จงปล่อยมัน กลั่นเจ็บ เคยเก็บกลืน
ผ่านสะอื้นระบาย คลายระทม

แค่เพียงเสี้ยวนาที ที่หม่นหมาง
รู้คั่งค้างเป็นปีมีสะสม
เรื่องราวรักเปลี่ยนผันพาฝันตรม
อย่าได้ล้มลงมา แม้ล้าใจ

แต่ละวันผ่านพ้นหนทางเหมือน
ยังไม่เลือนลืมกันนั่นใช่ไหม
เราต่างอยู่วังวน คนทั่วไป
พบเจอเรื่องต่างต่างได้มากมายมา

หากเราทำทุกนาทีมีความหมาย
เรื่องราวรัก ที่เหือดหายไร้ปัญหา
อย่าให้เศร้าเร้ารุมกุมชะตา
ฝันไขว่คว้าจะเห็นเป็นความจริง

เพราะความรักจริงใจที่ได้มอบ
ถึงไม่ตอบรับเลย..ทำเฉยนิ่ง
ไม่เคยคิด หากรักพัง ต้องชังชิง
ด้วยทุกสิ่งทำเสนอ..เธอยิ้มพอ!!

ทำด้วยใจให้ไปไม่ได้หวัง
ส่งถึงฝั่ง จงเผชิญแล้วเดินต่อ
ยังคอยดุนหนุนเกื่อเมื่อวันท้อ
โดยไม่ขออะไรมาค่าตอบแทน
.........

ภ.ภาพวาด
พฤ.๑๑.๔.๒๕๕๖




คิดถึงเธอ





~ คิดถึงเธอ ~


ทุกลายเส้นเน้นลงบรรจงสร้าง
เขียนคิ้วคาง ตาคม ผมสลวย
เกิดเป็นภาพเลิศล้ำใจอำนวย
วาดมาด้วยรักนี้ที่ให้เธอ

ระยะทางห่างไกลให้คิดถึง
ห้วงคะนึงใจหมองยามจ้องเหม่อ
หยิบกระดาษวาดหน้าคราพร่ำเพ้อ
ด้วยอยากเจอยอดขวัญเหมือนสัญญา

ภาพสมบูรณ์เสร็จสิ้นปลายดินสอ
จิตจดจ่อคล้ายตัวแทน แสนโหยหา
อยากให้รูปภาพนี้ที่เขียนมา
ปรากฎตัวตรงหน้า..ตั้งตามอง

เสียง"กุก กัก" แว่วดังข้างหลังอยู่
หันกลับดู ยิ้มร่า สายตาจ้อง
เธอที่จิตคิดถึง ซึ่งหมายครอง
เดินมาคล้องแขนสอด กอดกันกลม

 เป็นเรื่องจริงใช่แน่ หรือแค่ฝัน!!
หยิกตัวพลัน ร้อง"โอ๊ย!!" โดยสุขสม
เธอกลับมา เคียงใจ ให้ชื่นชม
ไม่ต้องตรมรอเหงาแล้วเราเอย!!
 
.........

ภ.ภาพวาด
พ.๑๐.๔.๒๕๕๖

ใจมีเธอ

ปัญหาไม่ได้หา


กุ๊ยขี้ยากับอาม่าจอมโหด





~ กุ๊ยขี้ยากับอาม่าจอมโหด ~


ทำความดีเอาหน้าสารพัด
ลับหลังกัดนายตนจนป่นปี้
ขายความลับกับอีกฝ่าย หมายราวี
ทำแบบนี้หวังเจริญ เมินเถอะแก
- -( ภ.ภาพวาด )- -

ว้า!รู้หมด อดเลย ต้องเผยหน้า
รู้ไงหว่า เฝ้าเก็บ แอบจนแย่
อุส่าชิ่ง ทิ้งงานหมู่ มาดูแล
นี่เพิ่งแค่ เอาหน้านาย และขายงาน
- -( MsSaddiary )- -


แกทำงานด้วยปากอยากเลียแข้ง
เพื่อผ่อนแรง หวังเอาดี หน้าที่ผ่าน
ฉันเป็นนายดูอยู่รู้เหตุการณ์
และฉันอ่านแกออกบอกได้เลย
- -( ภ.ภาพวาด )- -

ใครก็ทำ แบบนี้ นี่นายจ๋า
เลียแข้งขา รับเงิน มิเมินเฉย
คนขยัน นั้นขอบอก ออกจะเชย
จะเฉลย ให้นาย หายบอดกัน
- -( MsSaddiary )- -


แกออกไปเลยไป ฉันไล่ออก
ขืนปล่อยแกปอกลอก ตายแน่ฉัน
หากไม่มีคนดีที่เทียบทัน
จะเปิดร้านข้าวมันไก่ทำขายเอง
- -( ภ.ภาพวาด )- -

คิดว่าง้อ หรือไง โถ ยัยแก่
เดินยักแย่ ยักหย่ม ทำข่มเหง
คิดหรือไง ไม่มีข้า หมาจะเกรง
ยังทำเบ่ง เดี๋ยวปาดคอ ลงหม้อซะ!!
- -( MsSaddiary )- -


ถึงจะแก่ ก็แก่เก๋า เข้าใจไหม
ข้าเติบใหญ่ เพราะข้า อุสาหะ
ขยันทำทุกวิถี มีมานะ
รู้ไว้จ๊ะ คิดปาดคอ ก็เจอปืน
- -( ภ.ภาพวาด )- -

ดีแต่ปาก จับหักขา ซะดีมั้ง
แก่แล้วยัง ฮึดฮัด ทำขัดขืน
เก็บแรงขู่ เอาไว้ แข็งใจยืน
เดินยังลื่น ท้องหงาย จะตายเอา
- -( MsSaddiary )- -


อ้เด็กเปรตปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม
โต้คารมไม่ละ แกน่ะเขลา
สักแต่เลียแข้งขาหางานเบา
รู้ไว้เจ้า.."คิดได้ดีไม่มีทาง"
- -( ภ.ภาพวาด )- -

เอาสิเหวย เฮ้ยเรา เอาสิวา!
จะต้องฆ่า ยัยแก่ แช่ลงอ่าง
ปากดีนัก จับหักคอ แล้วก็วาง
ค่อยโยนร่าง เหี่ยวย่น ลงก้นบึง
- -( MsSaddiary )- -


ตามสบายไอ้เบือกเมื่อเลือกแล้ว
คงไม่แคล้วติดคุกทุกข์เข้าถึง
ตัวข้าตายเกิดใหม่ไม่พรั่นพรึง
เอ็งก้ำกึ่งตายทั้งเป็นประเด็นมี
- -( ภ.ภาพวาด )- -

กลัวอาไร๊ ใครหว่า จะไม่แคล้ว
ฆ่าเสร็จแล้ว ก็จ้างเขา เจ้าหน้าที่
มีอำนาจ เงินฟาดส่ง คงเข้าที
แล้วก็หนี เร้นกาย สบายแฮ
- -( MsSaddiary )- -


เชิญเลยแกไอ้เหี้ยมไอ้เหลี่ยมจัด
จะฆ่าฟัดอย่างใดเอาให้แน่
ข้าไม่กลัวความตายความพ่ายแพ้
เพราะข้าแก่จนป่านนี้มีดีพอ
--------สรุป--------
การเลียแข้งเลียขาเอาหน้ารอด
มิใช่ยอดฝีมือสร้างชื่อก่อ
เป็นเหมือนเศษขยะฝอยที่ลอยคอ
เพียงเพื่อรอเวลาเน่าเท่านั้นเอง

เมื่อเป็นคนอย่าทำตัวเยี่ยงขยะ
มีมานะพยายามคือความเจ๋ง
สร้างคุณค่าคนจริงให้กริ่งเกรง
คือคนเก่ง สมค่า ว่าเป็นคน
- -( ภ.ภาพวาด )- -

ไร้เหตุผล





~ ไร้เหตุผล ~


คงมีคนสำคัญแทนฉันแล้ว
ถึงไร้แววรักเติมคอยเสริมต่อ
ฉันรับรู้ เข้าใจ จะไม่พ้อ
ทุกอย่างพอกระจ่างชัด..สัมผัสมี
- -( ภ.ภาพวาด )- -

จะมีใคร ที่ใหน แห่งใดเล่า
ใยน้องเจ้า คิดร้าย ว่าหน่ายหนี
ยังรักเจ้า ท่วมท้น ล้นฤดี
รักหมดที่ หมดห้วง ในดวงใจ
- -( MsSaddiary )- -


เห็นกับตา ยังบ่ายเบี่ยง ทำเลี่ยงหลบ
สิ่งที่พบ ชัดเจน ฉันเห็นได้
เมื่อไม่แคร์ แพ้ทางรัก จักขอไป
เพื่อเปิดทาง คนใหม่ให้เข้ามา
- -( ภ.ภาพวาด )- -

สิ่งตาเห็น ใช่เป็น อย่างเช่นคิด
อาจจะผิด แตกต่าง หลังกับหน้า
ใยไม่ตาม ถามไถ่ ใช้วาจา
หากคลาดคลา เพราะคิดเอง จะเคว้งพลัน
- -( MsSaddiary )- -


รู้ถามเธอ ต้องโกหก ตลกร้าย
ยิ่งทำลาย หัวใจให้โศกศัลย์
ตอบให้รู้สึกรื่น ชื่นชีวัน
เพราะความจริง มีนั้น ตัวฉันรู้
- -( ภ.ภาพวาด )- -

ใหนความจริง ให้สิ่ง ที่อิงสร้าง
เธอคิดวาง เสมอ เธอรู้อยู่
ไม่เคยฟัง ดังเผย ไม่เคยดู
หากคิดสู้ ถูกเสมอ ที่เจอมา
- -( MsSaddiary )- -


การคิดสู้ รู้ถูก ผูกใจเกื้อ
แต่สู้เพื่อ สิ่งไหนกัน  นั่นปัญหา!
หากการสู้ เป็นการขืน ฝืนชะตา
ถอยดีกว่า จริงไหม..เรื่องใจคน
- -( ภ.ภาพวาด )- -

ก็ให้สู้ รู้ถูก ผูกใจเกื้อ
มิใช่เพื่อ สู้ให้ ใจสับสน
ถามไถ่ความ ตามสุข สิ้นทุกข์ทน
ใช่ผจญ ความคิด ผิดลำพัง
- -( MsSaddiary )- -


ความคิดผิดงั้นหรือ สื่อที่เห็น!!
มองฉันเป็นหัวตอ..รอด้วยหวัง
เธอคุยจ้อกับเขาทั่ว หัวเราะดัง
แต่ฉันนั่ง คอยเธอ..ลอบถอนใจ
- -( ภ.ภาพวาด )- -

ก็ฉันตาม ถามไถ่ กลับไล่ฉัน
พร่ำรำพัน งอแง และร้องให้
ฉันต้องนั่ง หน้าบูด ห้ามพูดไป
ต้องเป็นใบ้ รอเธอหาย ได้พูดกัน!!
- -( MsSaddiary )- -


เธอก็เลย แก้แค้น อย่างแสนเจ็บ
ดั่งตอกเล็บด้วยฆ้อน..ตัดรอนฉัน
คงสะใจ ใช่ไหม ในสิ่งนั้น
หรือไม่พอ ก็ช่วยฟันหั่นชิ้นเลย
- -( ภ.ภาพวาด )- -

ไหนกันเล่า อย่ากล่าวความ ไม่ถามไถ่
ถูกหรือไร คิดยัง ที่อ้างเอ่ย
ฉันน่ะหรือ ตัดรอนคู่ ชู้ชิดเชย
ก็เฉลย เล่าไป ใยเมินความ
- -( MsSaddiary )- -


ฟังชัดชัดเต็มสองหูรู้อย่างนี้
จะยังมีอะไรให้ฉันถาม
มันกระจ่าง ทุกอย่างซึ้ง ถึงนิยาม
จะให้ตามต่อไป ใจคงตาย
- -( ภ.ภาพวาด )- -

หากคิดเห็น ข้างเดียว ไม่เกี่ยวคู่
ย่อมจะรู้ พูดไป ไร้ความหมาย
เฝ้าถกเถียง เกี่ยงรับ ให้อับอาย
จำแยกย้าย เย็นก่อน ค่อยย้อนเคลียร์
- -( MsSaddiary )- -


ไม่ต้องรอชี้แจงแถลงซ้ำ
ไม่ต้องนำคำใดมาไล่เบี้ย
จบไปเถอะระหว่ากันเพราะฉันเพลีย
ยอมจะเสียใจลาดีกว่า "ทน"
- -( ภ.ภาพวาด )- -

เมื่อคิดเห็น เช่นนั้น ฉันยอมรับ
จะไม่กลับ แม้ใจ แทบไหม้หม่น
เมื่อไม่ฟัง ไม่ยั้งคิด จิตอีกคน
จำล่องหน ให้หาย ตายจากเธอ
- -( MsSaddiary )- -


------สรุป------
การผิดใจเรื่องนิด คือพิษร้าย
เร่งทำลายรักพังอย่างพลั้งเผลอ
ถือทิฐิ เป็นเกณฑ์กะ หลงละเมอ
สิ่งเสนอ คือความเจ็บเก็บไว้จำ

ถ้าหากรักจงฟัง แล้วนั่งคิด
อย่าได้ปิดใจตน หล่นถลำ
เปิดใจกว้างอย่างควร ไม่ชวนช้ำ
จึงจะนำสู่ความสุขในทุกวัน
- -( ภ.ภาพวาด )- -

ดูมัน





~ ดูมัน ~


ดูมันฟัดกัดกันอย่างหรรษา
นั่งตากแอร์โชว์หราวางท่าใหญ่
พอครบเดือนรับเงินแสนเพลินใจ
สุขกว่าไหนราชการผลาญอย่างเดียว

เสียเงินจ้างมันมาฟัดกัดให้เห็น
หลากประเด็นโต้น้ำลายอยู่หลายเที่ยว
แข่งกันขุดชั่วแฉ แหม!!เก่งเชียว
ผลัดกันเลี้ยวเป็นปีกเลี่ยงหลีกเอา

ไอ้ที่ว่าจะจนมุมลงหลุมฝัง
อย่าได้หวังจะเห็นยอมเป็นเป้า
มันแถไถ หลายคดีที่เป็นเงา
จนพวกเราลืมหลง..จงย้อนดู

มันคือเกมส์การโกงโยงทุกฝ่าย
พร้อมส่วยรับส่วยจ่ายหลายอย่างอยู่
สร้างปัญหามาขัดเป็นศัตรู
อย่างมันรู้เกมส์กันประชันชิง
.........

ภ.ภาพวาด
ส.๖.๔.๒๕๕๖

ความสำคัญวันนี้





~ ความสำคัญวันนี้ ~


ความสำคัญวันนี้มีอยู่ไหม?
หรือเขาครองทั้งใจไม่มีเหลือ!!
สำหรับฉันคนคุ้นเคยจุนเจือ
คงหมดเยื่อใยผูกถูกตัดรอน

หลั่งน้ำตาหน้าคอมพร้อมยอมรับ
ทำใจกับสิ่งเป็นดุจเช่นก่อน
เจ็บซ้ำซ้ำไม่หยุดสุดบั่นทอน
ก็แค่ตอนแรกรับเพื่อปรับใจ

รู้ความจริง..ทิ้งห่างต่างหน่ายหนี
คำพูดดีเพียงลมปาก..ไม่อยากได้
เหนื่อยจะเจอความลวงว่าห่วงใย
จบซะทีมิตรไมที่ไม่จริง

เลิกเสแสร้งแกล้งทำทีดีกับฉัน
ทำร้ายกันแบบนี้นี่เจ็บยิ่ง
ถ้าไม่รักไม่แคร์ก็แค่ทิ้ง
อย่าทำสิ่งตรงกันข้ามหยามใจเลย
.........

ภ.ภาพวาด
พฤ.๔.๔.๔๕๕๖

รสชาติชีวิต

ต่างวิถีชีวิต





~ ต่างวิถีชีวิต ~


ต่างชีวิตคิดดูรู้แตกต่าง
มีแนวทางที่เป็นซึ่งเห็นได้
ร้อยชีวิตทิศทางย่อมต่างไป
เป็นแบบไหนอยู่ที่หนุนด้วยบุญกรรม

บ้างเกิดมารูปสวยและรวยทรัพย์
บ้างเกิดมาอาภัพอับโชคต่ำ
บ้างเกิดมาพิการพาลชอกช้ำ
บ้างเกิดมาเลิศล้ำนำผู้คน

ถึงบุญกรรมนำกำเนิดเกิดแบบไหน
ต้องสู้ไปตามวิถีที่เป็นผล
รวยก็ทุกข์จนก็ทุกข์ทุกตัวตน
จงอดทนกันเอาเข้าเผชิญ

ช่วงชีวิตแต่ละวัยให้เรียนรู้
ควรจะสู้อย่างองอาจไม่ขลาดเขิน
ปัญหามีขึ้นมาต้องกล้าเดิน
มันไม่เกินกำลังแน่แค่ต้องลอง

ภ.ภาพวาด
พฤ.๒๘.๓.๒๕๕๖

คนดี..คนไม่ดี




~ คนดี..คนไม่ดี ~


คนที่ดีมีพบก็คบไว้
คนจัญไรถอยหนีดีที่สุด
หากเอาตัวพัวพันพากันทรุด
กลายเป็นจุดดำด่างเลอะร่างเรา

จะคบใครให้รู้ ดูเนื้อแท้
อย่ามองแค่เพียงผ่าน..เป็นการเขลา
หน้าสวยใสใจดำครอบงำเอา
จะโศกเศร้าภายหลัง..ระวังเอย
.........

ภ.ภาพวาด

กรรมพราก





~ กรรมพราก ~


ชาตินี้กรรม จำพราก ยากย้อนแก้
ชีวิตแปรพลิกผัน สุดหวั่นไหว
พบรักจริงชื่นฉ่ำ..ต้องจำไกล
มาแยกห่างทางไป ตายจากกัน

หากชาติหน้าบุญพอ ขอเทพไท้
กำหนดให้รักจงยังคงมั่น
มีเราสองเคียงข้างสร้างสัมพันธ์
เป็นคู่ขวัญทุกชาติอย่าคลาดเลย

ภ.ภาพวาด

ความจริง


สวัสดีวันใหม่


ศักดิ์ศรีหญิง




~ ศักดิ์ศรีหญิง ~


เมื่อต่างเพศ..เหตุใดไยเหยียดหยาม
เข้าคุกคามกดขี่ให้ปี้ป่น
หวังเพียงกายบำเรอเพื่อเปรอปรน
แล้วไม่สน..นั่นหรือคือผู้ชาย?

ความเจ้าเล่ห์เสน่หามาเป็นหลัก
ถึงกับผลักหญิงลง..หลงจุดหมาย
ตกอยู่ในวังวนดุจคนตาย
ความเลวร้าย..ถูกกระทำน้ำตาคลอ

อย่าเหยียดหยามความเป็นหญิง ชิงชมเล่น
หากทำเช่นมักง่ายหมายลวงล่อ
แสร้งแสดงรักบอกมาหยอกล้อ
โปรดเถอะพ่อหยุดคิด..อย่าผิดเลย

ศักดิ์ศรีหญิงยิ่งใหญ่เหมือนชายแน่
ถึงอ่อนแอ..ไม่ต่างอย่างที่เผย
มอบเกียรตินิดสิทธิ์มีดีนักเอย
ทำให้เคยเป็นนิจติดตามตัว
.........

ภ.ภาพวาด
จ.๒๔.๓.๒๕๕๖