ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันศุกร์ที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

☼ ทางชีวิต..คิดเพียงสู้








☼ ทางชีวิต..คิดเพียงสู้



งานหนักเอาเบาสู้อยู่เป็นนิจ
ทั้งชีวิตทุ่มให้ไม่เบี่ยงบ่าย
แม้ปัญหาถาโถมโหมทำลาย
ยังมิคลายใจวางถอยกลางครัน


ประสพการณ์ผ่านมาหาสำเร็จ
เก็บเป็นเคล็ดวิชา..พาสู่ฝัน
ถึงต้องล้มร้อยครั้งพังสิ้นกัน
จะฝ่าฟันเดินต่อ..และต่อไป


ตราบยังมีลมหายใจไว้เลี้ยงร่าง
ทุกสิ่งอย่างไม่สิ้นต้องดิ้นได้
คืนและวันผันแปรเราแน่ใจ
เริ่มต้นใหม่กี่ครั้งจะยังทน


ร้อยคราวล้ม..ยังลุก..อยู่ทุกครั้ง
ร้อนคราวพัง..ยังสู้..อยู่ทุกหน
ร้อนคราวเสี่ยงชีวิตติดบ่วงกล
ร้อนคราวพ้นมาได้..ไยต้องกลัว


จะร้อยคราว..พันครั้ง..หมื่นพลั้งพลาด
หากชีวาตมีไว้..ไม่ไร้หัว
ขอมุ่งมั่น..ฝันสร้าง..เส้นทางตัว
คงไม่มัวมืดบอดตลอดกาล
.........
ภ.ภาพวาด


วันพฤหัสบดีที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

◆ หูหนวกตาบอด

◆ หูหนวกตาบอด






หูหนวกตาบอด  :  ไม่รับรู้รับเห็นสิ่งใด ๆ ทั้งสิ้น.




ทำหูหนวกตาบอดพวกปลอด-ขาด
ไม่องอาอาจมาดดีดั่งมีเผย
พอเกิดเรื่องก็ชิ่งทิ้งกันเลย
มันน่าเสยปลายคางต่อยกลางตัว


ร่วมมือกันแต่เดิมเริ่มสรรสร้าง
พอทุกอย่างมลายก็หายหัว
คำเคยบอกไว้เองไม่เกรงกลัว
กลับเปลี่ยนขั้วย้ายข้างลากลางครัน


นี่น่ะหรือมิตรแท้..คงแค่ผลาญ
ทิ้งฉันทานต้านทนจนไหวหวั่น
ไม่รับรู้ดูดายตายจากกัน
ปล่อยให้ฉันฟันฝ่ามาผู้เดียว


เพียงเพื่อนกายไร้สัตย์ตวัดลิ้น
คำปล้อนปลิ้นแค่คายน้ำลายเหนียว
อย่าถือจริงถือจัง..ฟังไว้เชียว
ถึงยามเขี้ยวมันงอก..หลอกกัดเรา


สิ่งที่ได้ที่พบที่คบหา
คือสายตาเมินเฉยเผยจากเขา
บอกให้รู้สิ่งผ่านเมื่อนานเนา
ว่าฉันเง่าโง่ดี..ที่เชื่อคุณ

.........
ภ.ภาพวาด

◆ หูผีจมูกมด

◆ หูผีจมูกมด





หูผีสมูกมด  : รู้เรื่องอะไรได้เร็วทันท่วงที.




หูผีจมูกมด..รู้บทแจ้ง
รู้ทางแซงแย้งขัดรู้จักสรรค์
เข้าถึงเหลี่ยมเล่ห์กล..คนเท่าทัน
จึงเปรียบกันแต่โบราณประมาณมี


ใช้ชีวิตด้วยสติมิประมาท
วางบทบาทตามหลังมีศักดิ์ศรี
คะเนใจให้ลึกนึกจนดี
ว่าควรที่คลี่รอยหรือคล้อยตาม


ทั้งชีวิตการงานทุกด้านนั้น
หากเท่าทันรู้ไกล..ไม่บู่มบ่าม
ความสำเร็จจะประสพ..พบสิ่งงาม
คือนิยามความเป็นที่เห็นกัน

.........
ภ.ภาพวาด

:+: กลบท..เสือซ่อนเล็บ :+:

:+: กลบท..เสือซ่อนเล็บ :+:








การแต่ง   :  คำที่ 2 กับคำที่ 7 ของทุกวรรคจะซ้ำกัน

ดังรูป...







มอบรักให้



ฝากใจวาง  สร้างรัก  ภักใจไว้
คือเธอไง  ที่เจอ  ก็เธอแน่
ด้วยสิ่งงาม  ความจริง  ทุกสิ่งแท้
ไม่ใช่แค่  ฝันไป  หาใช่เลย


เป็นความจริง  สิ่งงาม  ใช่ความใคร่
มากแค่ไหน  ให้รู้  ดูแค่เผย
จะคุ้นพิง  อิงไอ  ใจคุ้นเคย
กลมเกลียวเอย  สัมพันธ์  มั่นเกลียวครอง


ไม่เปลี่ยนแปร  แน่จิต  คิดเปลี่ยนยาก
เพราะรักมาก  ฝากไว้  ใจรักสอง
สิ่งต่างเคล้า  เข้าถึง  จึงต่างปอง
ขอมอบของ  เพื่อสื่อ  คือมอบใจ


คุณค่ามี  นี้น้อย  ด้อยค่าบ้าง
หวังมอบต่าง  สร้างตอบ  อยากมอบให้
ขอรักเถิด  รักส่ง  จงรับไว้
แทนสิ่งได้  จากเธอ  เจอสิ่งดี

.........

ภ.ภาพวาด



หากแต่งผิด  พลาดไป  อภัยหน่อย
ทุกคำร้อย  ถ้อยถัก  อักษรสาย
ยังไม่ เก่ง  เกรงพลาด  วาดลวดลาย
ช่วยสอนสั่ง  อธิบาย  ให้ด้วยเออ

วันพุธที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

✖ ไม่เหมือนกัน










✖ ไม่เหมือนกัน



เขาคือเขา..เราใคร..มันไม่เกี่ยว
อย่ายึดเหนี่ยวเดี๋ยวแย่ยากแก้หลุด
ชีวิตใครให้ต่างทางไม่ทรุด
หากยื้อยุเ..หยุดใกล้เดี๋ยวได้เมา


ผูกเงื้อนปมจมเงื้อนขัด..ว่าตัดได้
แต่ผูกใจ..ไฉนเทียบ..เปรียบกันเล่า
คนละอย่าง..ต่างเลนส์..ของเส้นเนส
อย่าคิดเหมา..เป็นเหมือน...ว่าเงื้อนเดียว

.........
ภ.ภาพวาด



☆ หลับสักตื่น..ก็ยืนได้








☆ หลับสักตื่น..ก็ยืนได้




หัวถึงหมอน..นอนหลับ..ดับทุกข์โศก
ความวิโยคมีมา..พาเหือดหาย
ทิ้งทุกอย่าง..ผ่านคืน..ขื่นพอคลาย
ไม่เลวร้ายอย่างเก่า..ที่เราตรม


เหมือนสติปัญญา..พร้อมฝ่าบุก
จะรับรุก..ถูกทาง..อย่างเหมาะสม
ความเจ็บ-ช้ำ-ย่ำ-ยี-มี-เป็นปม
แย้มยิ้มข่มเอาไว้ในใจพอ


จะอะไรก็ดีที่รวมเข้า
จนเป็นเรา..คนนี้..ที่เห็นหนอ
ต้องขอบคุณอย่างยิ่งสิ่งถักทอ
ให้ฉันต่อก้าวลื่นยืนอย่างไว


คนบางคนกว่าลุกกับทุกข์นั้น
ก็ผ่านวันนานนมตรมกว่าไหน
แต่กับฉันคนนี้ที่ทุกข์ใจ
จะลุกได้..เมื่อกลับ-ตื่น..แค่คืนเดียว


เป็นข้อเดียวข้อดีที่ชื่นชอบ
กับการมอบ..ชีวิต..นิด..ในเสี้ยว
พี่กับเพื่อนเหมือนหลักปักตรงเลี้ยว
ให้ฉันเกี่ยวยึดกายเมื่อไร้แรง

.........
ภ.ภาพวาด



โจ๊ะสอบติด รด.







โจ๊ะสอบติด รด.



โจ๊ะสอบ รด. มาได้ตามใจหวัง
เห็นฟิตจังหลังเรียนเพียรฝึกฝน
แถมได้แผลหวะเหวะเปอะกายปน
สุดท้ายพ้นผ่านเกณฑ์ได้เป็นจริง


แม่บอกว่าถ้าสอบเข้าเหมาหมูไก่
แล้วพอได้..ไก่หมูหู!!!~เยอะยิ่ง
อย่างละหยิบสิบบาทให้ใช่อ้างอิง
นั่งขำกลิ้งลั่นบ้านค้านกันเกรียว


เป็นมุกบอกหยอกเย้าเม้ากันเล่น
ของจริงเป็นอาทิตย์นี้ไม่มีเลี่ยง
อิ่มทั้งบ้านรวมเข้าเอามาเลี้ยง
ทุกสิ่งเยี่ยงกำลังใจให้แก่กัน

.........
ภ.ภาพวาด



วันจันทร์ที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

♫ มีชีวิต..มีสิทธิ์เลือก







♫  มีชีวิต..มีสิทธิ์เลือก




ไม่ขอเป็นคนดีที่ถูกหยาม
เพื่อทำตามความต้องการของใครอื่น
จะเป็นฉันคนนี้ที่หยัดยืน
ไม่ทนฝืน..กลืนกล้ำ..ช้ำเพื่อใคร


มีชีวิตสิทธิ์เลือก..ใช่เปลือกหุ้ม
อย่ามากุมคุมขังคิดสั่งได้
คนคือคนหนทางย่อมต่างไป
วอนคิดใหม่ให้เกียรติอย่าเหยียดกัน

..........
ภ.ภาพวาด


โดนบ่นเลย








โดนบ่นเลย



ไม่สบายหนึ่งหนบ่นเป็นสิบ
อยากจะหยิบสำลีอัดยัดใส่หู
ก็บอกว่าทนได้..ใช่ไม่รู้
อาการหนูเท่านี้อย่างที่เป็น


มันเป็นบ่อยลำบากยากจะพูด
ไม่ได้ปูดปดคลายน้ำลายเหม็น
พออึดอัดขัดติดจิตลำเค็ญ
หาที่เย็นนั่งหายใจก็คลายลง

ภาพวาด



วันเสาร์ที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

อย่าเชิญชวน





อย่าเชิญชวน



อย่าใจน้อย-น้อยใจไปเลยหนา
โชคชะตาลิขิตถึงจิตเศร้า
รักมีนั้นของใครอย่าได้เอา
หากว่าเหมามาครองอาจร้องครวญ


เขาไม่มองหมางเมินยิ่งเดินหนี
ตัวเรานี้ต้องหยุดในจุดส่วน
อย่าคิดห่ามข้ามกรอบขอบขบวน
จนเหมือนชวนเชิญไปแบบให้ฟรี


เป็นผู้หญิงหยิ่งหน่อยอย่าอ่อยทั่ว
เขาจะหาว่ามั่วมัวหมองศรี
เสื้อมทั้งศักดิ์เสียชื่อคือไม่ดี
ความผิดมีที่เราเอาไปเชิญ

.........
ภ.ภาพวาด

งานของใจ



งานของใจ








งานมากมายหลายหลากทั้งยากยุ่ง
พี่หมายมุ่งตั้งจิตคิดเสมอ
เอาใจใส่สรรสร้างอย่างเลิศเลอ
เพื่อเสนอลูกค้าราคางาม


แล้วงานใจทางนี้ล่ะพี่จ๋า
โปรดหันมาประคองอย่ามองข้าม
เอาใจใส่ดูแลแค่บางยาม
ก็เป็นความตันตื่นชื่นภิรมย์


แม้เพียงนิดเวลาเจียดมาหน่อย
ให้คนคอยพ้นทุกข์มีสุขสม
ตัดแรงท้อต่อใจให้เกลียวกลม
อย่าปล่อยขมจนชิน..สิ้นอาลีย

.........
ภ.ภาพวาด

ลมคิดถึง



ลมคิดถึง






ไม่เคยท้อสักครั้งหวังตลอด
คอยอ้อมกอดปลอบปลุกคงสุขขี
แม้จักนานเท่าใดไกลร้อยลี้
ยังคอยพี่คืนสู่มาอยู่เคียง


นับวันผ่านกาลเปลี่ยนหมุนวียนพ้น
ความอดทนคู่กายมิบ่ายเบี่ยง
รักเป็นแรงยึดตอคอยหล่อเลี้ยง
เส้นทางเพียงธุลีที่เปื้อนกาย


ขอฝากจิตคิดถึงรำพึงหา
ให้ลมพาโบยบินสู่ถิ่นหมาย
แด่ผู้ห่างต่างแดง ณ แคว้นปลาย
รับรู้แรงทักทายผ่านสายลม


ภาพวาด


♫♥ คนที่ขอให้รอ










♫♥ คนที่ขอให้รอ
ต่อจากกลอน ♫♥ หนึ่งนาทีของเราไม่เท่ากัน




คำของคน..ที่ขอให้รอนั้น
เจ็บเหมือนกันขื่นขม..ตัวข่มเหง
เพราะหน้าที่พาไกลใจคว้างเคว้ง
จึงเอ่ยเปล่งคำขอให้รอกัน


เจ็บของผู้อยู่รอว่าท้อนี้
เจ็บฉันมีสองเท่ากว่าเจ้าหวั่น
หนึ่งคืองานมอบหมายมากมายนั้น
สองคือวันคืนกลับ..เฝ้านับคอย


โปรดถ้าท้อขอวอนแม้อ่อนไหว
ช่วยเติมใจคู่เคียงอย่าเอียงถอย
ตั้งแต่จากพรากมาพาเลื่อนลอย
หวังเนื้อกลอยคือแรงแห่งแสงชัย


อยู่ด้วยกันจนถึงซึ่งชัยหนอ
อย่าหมดแรงเลิกรอ..ขอได้ไหม
คืนและวันผันเปลี่ยนหมุนเวียนไป
พิสูจน์ใจเราสอง..ให้ตรองดู

.........
ภ.ภาพวาด



คลิ๊กเพื่ออ่านกลอน>>~♫♥ หนึ่งนาทีของเราไม่เท่ากัน


วันศุกร์ที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

♫♥ หนึ่งนาทีของเราไม่เท่ากัน







♫♥ หนึ่งนาทีของเราไม่เท่ากัน




หนึ่งนาทีคนรอก็อ่อนล้า
จะเปรียบว่าหนึ่งกาลนั้นคงได้
และแต่ละนาทีที่ผ่านไป
เธอรู้ไหมคนรอทรมาน


เพียงหนึ่งคำที่ขอให้รอนี้
ด็เหมือนมีห่วงน้อยเข้าร้อยผ่าน
มัดพันผูกถูกจุดสุดจะทาน
เป็นปราการคล้องไว้ด้วยใจเธอ


คนที่รอท้อนักชักหวั่นไหว
กลัวคนไกลเปลี่ยนแปรแลพลั้งเผลอ
ไม่กลับมาหากันให้ฉันเจอ
และคงต้องรอเสมอ..ถึงเธอลืม


หนึ่งนาทีของเราไม่เท่าหรอก
คำเธอบอกให้รอพอปราบปลื้ม
แต่ยิ่งผ่านนานไปเหมือนให้ยืม
เพราะคนดื่มรสคำ...ฉันจำเอง

.........
ภ.ภาพวาด


วันพุธที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

ล้างบาปชาตินี้






ล้างบาปชาตินี้



ฉากสุดท้ายปลายทางอยู่ข้างหน้า
ต้องโสภาสดใสเกินไขขาน
มีมิตรอยู่เคียงใกล้ใจเบิกบาน
ดั่งวิมานลอยล่องท้องนภา


และหากแม้ฉากสุดท้ายปลายชีวิต
ไม่สมคิดดั่งใจที่ใฝ่หา
จะขอสู้รับกรรมกระทำมา
แม้หนักหนาเพียงไรใจก็ยอม


ถึงไม่ได้ดังหวังที่ตั้งขอ
จะมิท้อถอดใจจนผ่ายผอม
จะหยัดยืนฝืนเดินเผชิญพร้อม
แม้ตรมตรอมหน่วงหนักจักไม่เกรง


สู้เพื่อลบล้างกรรมเคยทำก่อ
ไม่ให้ต่อชาติใหม่ไปข่มเหง
จบและหยุดชาตินี้ที่วังเวง
ขอละเลงชีวิตบาปล้างอาบไป

.........

ภ.ภาพวาด

วันอังคารที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

:+: กลบท..พระจันทร์ทรงกลด :+:

:+: กลบท..พระจันทร์ทรงกลด :+:






การแต่ง  :  บังคับให้ ๒ คำแรกต้นวรรค และ ๒ คำท้ายวรรค ซ้ำกัน และมีคำภายในวรรคซ้ำกันอีกคู่

ดังรูป...








เพื่อนกลอน


---------
สนุกกลอน  กลอนคิด  จิตสนุก
ไล่ลุกต่อ  ต่อไขคำไล่ลุก
ว่าวางมุก  มุกฮาก็ว่าวาง


สัมผัสใจ  ใจเติม  เริ่มสัมผัส
คิดสร้างจัด  จัดษร  กลอนคิดสร้าง
แนวทางแน่  แน่แน่ว  เป็นแนวทาง
สัมพันธ์จาง  จางรส  บทสัมพันธ์


คือเพื่อนเรา  เรามี  นี้คือเพื่อน
ขอมั่นเตือน  เตือนต่อ  ยังขอมั่น
ประชันเล่น  เล่นแก้  แค่ประชัน
ผูกใจกัน  กันอ้อน  กลอนผูกใจ


เพียงขำขัน  ขันขาน  อ่านเพียงขำ
เรียงใส่คำ  คำถ้อย  ร้อยเรียงใส่
เป็นไปตาม  ตามเห็น  ที่เป็นไป
สิ่งงดงาม  งามไทย  ใช่สิ่งงาม


เสนอลง  ลงให้  ใส่เสนอ
เพียงพล่ามเพ้อ  เพ้อต่อ  ก็เพียงพล่าม
บทความเล่น  เล่นจด  เป็นบทความ
ช่วยพูดปราม  ปรามด้วย  จงช่วยพูด

.........
ภ.ภาพวาด




หากผิดพลาด  ขลาดเขลา  เบาปัญญา
กรุณา  ว่าเตือน  เอื้อนคำเอ่ย
จะไม่ โกรธ  โทษดอก  บอกได้เลย
ทุกคำเผย  เอ่ยย้ำ  (คือ)กำลังใจ

คุณแม่หายป่วยแล้ว












คุณแม่หายป่วยแล้ว



คุณแม่หายดีแล้วอย่างแน่วแน่
สีหน้าแลสดใสไม่มัวหมอง
ผิดกับตอนคืนนั้นฉันนั่งมอง
เห็นแล้วต้องตกใจอะไรกัน


เพราะซีดเผือดเลือดหายกายเย็นเฉียบ
ถ้าจะเปรียบเหมือนผี..ที่ไหวหวั่น
แถมคุณพ่อไปงานแต่ง..แจ้งกระชั้น
โชคดีมีพี่เจี๊ยบนั้นช่วยกันดู


พอตอนเช้าหกโมงก็โล่งอก
เหมือนกับยกหินหนักผลักทิ้งสู่..
พ่อกลับมาพาแม่ไปไวเมื่อรู้
แล้วก็อยู่ให้น้ำเกลือเพื่อผ่อนคลาย


พอตอนบ่ายน้องไปรับให้กลับบ้าน
แล้วอาการพอทุเลาเบาแทบหาย
จนวันนี้ดีอยู่ดูสบาย
สภาพกายแข็งแรงและแกร่งดี

.........
ภ.ภาพวาด



☆ ขอชีวิตในละครตอนจบ











☆ ขอชีวิตในละครตอนจบ



ฉากละครรื่นรมย์อย่างสมคิด
ฉากชีวิตจะไปทางใดหนอ
อยากให้เป็นเหมือนละครตอนจบพอ
มีจุดต่อปลายทางสว่างงาม


ฉากชีวิตบุกบั่นทั้งหวั่นไหว
มีเภทภัยขวางหน้าให้ฝ่าข้าม
ในแต่ละนาทีที่พยาม
มีเพียงความคิดหวังตั้งเป็นแรง


ขอชีวิตคล้ายละครในตอนจบ
ฉันได้พบสุขมีเป็นสีแสง
อย่าให้ตรมขมขลาดหวาดระแวง
เพราะทุกข์แทงทิ่มตำช้ำจนตาย
.........
ภ.ภาพวาด