คนจิตตกอกร้าวมันเศร้าสุด
ด้วยสะดุดกับดักโดนดักขวาง
จากน้ำมือคนใกล้มอบใจวาง
เขาสับรางเปลี่ยนเหยื่อช้ำเหลือทน
หลงคารมคมคายคนหลายเหลี่ยม
น้ำใจเหี้ยมหักหาญเที่ยวหว่านผล
มอบหัวใจแจกจ่ายให้หลายคน
ฉันก็ใช่ไม่พ้น..ต้องกลมา
ภ.ภาพวาด
พฤ.๒๒.๑.๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น