ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันอาทิตย์ที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2552

ในนาม


ในนาม แห่งความรัก
ใจอยากทัก ภักชีวี
ในนาม แห่งเรานี้
ใจอยากมี พี่เคียงกาย

ในนาม ความคิดถึง
ใจส่งซึ้ง คะนึงหมาย
ในนาม ความเดียวดาย
ใจมิคลาย สายใยรอ

ในนาม แห่งชีวิต
ใจลิขิต สิทธิ์เติมต่อ
ในนาม แห่งการรอ
ใจมิย่อ ท้อสักคลา

ในนาม ความเปลี่ยวเหงา
ใจยังเฝ้า เคล้าพี่ยา
ในนาม ความหมองหม่า
ใจกานดา พาเศร้าตรม
~*~*~*~*~*~*~*~*~

เธอเอ๋ย


เธอเอ๋ย
ใจเธอเคย เปรยออก บอกกับฉัน
ว่าจะรัก ภักไว้ ไม่แปรผัน
ใยลืมกัน พลันเวียน เปลี่ยนแปรไป

เธอเอ๋ย
คำที่เคย เผยมา เมื่อคลาไกล
บอกว่ารัก จักดูแล แครืใช่ไหม?
แล้วทำไม ใยทำ ให้ช้ำทรวง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

แก้วร้าว


แก้วที่แตก แยกเสี่ยง แม้เพียงน้อย
เป็นคมคอย รอยบาด อาจลึกล้ำ
แม้เศษนิด จิ๊ดเดียว ก็เกี่ยวนำ
เป็นแผลกรรม ช้ำเชือด เลือดไหลนอง

แม้แก้วพราว ร้าวพลอย เป็นรอยหม่น
เปรียบเหมือนคน มีตำหนี ติให้หมอง
แม้เสี้ยวเกล็ด เศษหนึ่ง ซึ่งติตรอง
ก็เป็นของ รองค่า น่าเสียดาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

รอเรือ-รอรัก*ลอลิง-ลอลวง


รักรวนเร เรรวน ล้วนหลอกเรา
รักรุมเร้า เร่าร้อน รอนเรือนลา
รักหลอกเล่น เล่นเล่ห์ เรไรล้า
รักไล่ล่า ล่าลวง ล่วงลับลอย

รักร้าวราน ล้านเรื่อง เรืองร่อแร่
รักรังแล หลอกลวง ล่วงเรี่ยร่อย
รักโรจน์รุ่ง รุงรัง รั้งร่างลอย
รักเล่ห์ร้อย หลอกเรา เร้าเรียงราย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

รักและคิดถึง


เพราะให้ ใจไปแล้ว
ไม่อยากแคล้ว คลาดสัมพันธ์
ดวงจิต ที่คิดฝัน
ทุกคืนวัน นั้นเป็นเธอ

ไม่เคย คิดลืมเลือน
แม้วันเดือน เคลื่อนผ่านเพ้อ
หัวใจ ฝันละเมอ
เป็นภาพเธอ อยู่มิวาย

ทั้งรัก และคิดถึง
หัวใจจึง คนึงหมาย
อยากใกล้ อยู่เคียงกาย
สุดเส้นสาย ลายสัมพันธ์

แม้ห่าง ทางแสนไกล
แต่หัวใจ ยังคงมั่น
หนึ่งเธอ หนึ่งใจฉัน
ไม่แปรผัน สัญญาใจ

คิดถึง คิดถึงนะ
ถึงแม้จะ ห่างกันไกล
แต่รัก ไม่หมดไป
เชื่อฉันได้ นะคนดี
~*~*~*~*~*~*~*~

โดดเดี่ยว เดียวดาย


โดดเดี่ยว เดียวดาย
เรากลาย เป็นผี
ชีวิต ครั้งนี้
โจรจี้ ชิงไป

สิ้นแล้ว ซึ่งบุญ
ที่หนุน นำให้
ชีวิต ก้าวใหม่
จบไป ไม่คืน

สิ่งหวัง พังหมด
สลด ใจฝืน
ทุกก้าว เรายิน
กลับคืน ล้มตึง

ตั้งใจ วาดฝัน
สักวัน ไปถึง
กลับถูก ลุมทึ้ง
ฉันจึง ต้องตาย

เห็นคน รอบข้าง
แล้วพลาง ใจหาย
น้ำตา อาบกาย
เป็นสาย ไหลริน

พ่อ-แม่ แก่เฒ่า
ดูเขา โศกสิ้น
เมื่อลูก แดดิ้น
กลับถิ่น เมืองนอน
~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

ลืมไม่ลง


จะทำไง ในเมื่อใจ คิดถึงเขา
แม้ตัวเรา อยากจะลืม ลืมไม่ได้
จะทำไง ให้ลบเขา ไปจากใจ
ไม่เหลือไว้ แม้เยื่อใย เคยให้กัน

อยากจะลืม อยากจะลบ จบความคิด
แต่มันติด ตรงที่จิต เราคิดฝัน
ยังเพ้อหา พาคิดถึง ทุกคืนวัน
หัวใจพลัน กลั้นสะอื้น ขื่นฤดี
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ส่วนเกิน


ยอดดวงใจ ในจิต ที่คิดถึง
เธอคือหนึ่ง ซึ่งฉัน นั้นหวั่นไหว
เพียงได้พบ สบพักตร์ รักหมดใจ
มอบไปให้ ใยเล่า เขากลับเมิน

หรือความรัก ถักร้อย มันด้อยค่า
เธอเลยหา รักใหม่ ใช้ควงเหิน
รักเก่านี้ มีอยู่ รู้ส่วนเกิน
มิอาจเพลิน เดินคู่ อยู่ร่วมใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ความไม่ตั้งใจ


หนูเกิดมา จากความ ไม่ตั้งใจ
ของผู้ใหญ่ คนใด กันเล่าหนอ?
มองซ้าย-ขวา หาต้น คนเกิดก่อ
คือแม่-พ่อ ของหนู ท่ายอยู่ไหน?

ถามหาพ่อ ผู่ก่อร่าง สร้างชีวิต
ท่านจะคิด ถึงหนู อยู่บ้างไหม?
ท่านจะหวง ห่วงลูก ผูกสายใย
หรือท่านไม่ ใส่ใจ ในลูกเลย?

ถามหาแม่ อยู่ไหน ในตอนนี้
ทิ้งชีวี ลูกนี่ นี้เมินเฉย
ไม่คิดกลับ หันดู สายรกเลย
ไม่เฉลย เผยตัว กลัวสิ่งใด?
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

รอฟังเหตุผล


ใครไม่โดน คงไม่รู้ แต่หนูซึ้ง
ในจุดหนึ่ง ถึงเศร้า เฝ้าคอยหา
อยากจะพบ สบพักตร์ ประจักษ์ตา
เจ้าชีวา ผู้ให้เกิด กำเนิดเป็น

อยู่ไหนหนอ พ่อ-แม่ ผู้แผ่ปก?
เฝ้าฟูมฟก กกกอด คลอดยากเข็ญ
แล้วทิ้งไป ไม่ดู อยู่รำเค็ญ
ว่าจะเป็น เย็นสุข หรือทุกข์จริง

มีคำถาม ความอยากรู้ อยู่จนล้น
ด้วยเหตุผล กลใด ใยจึงทิ้ง
ปล่อยลูกลง ตรงทาง ร้างผีสิงห์
จะซุกพิง อิงที่ใด ใยไม่แล?

หากเหตุผล ล้นยิ่ง จริงดังว่า
แล้วใยหยา ไม่มาดู หนูล่ะแม่?
พอทิ้งไกล ไปเลย ไม่เคยแคร์
สายตาแล แม่เอ๋ย ไม่เคยมี

ช่วยกันก่อ ต่อสร้าง เป็นร่างน้อย
แล้วก็ปล่อย ลอยคอ กับพ่อนี้
อยู่ในทาง ร้างไกล ไม่ดูดี
จนชีวี ที่วาด ขาดอุ่นไอ

อยากจะเจอ เพ้อขอ ต่อฟากฟ้า
ช่วยกลับมา หาลูก ผูกสายใย
ท่านทิ้งรก ตกไว้ ในแดนใด?
ขอจงไป ได้ไหมหนอ แม่-พ่อเอย?

หรือมิกล้า มาพบ ประสบพักตร์
ด้วยมิรัก สักนิด ชิด-ชมเชย
แค่เพียงหน่อ ตอกรรม นำมาเผย
จึงมิเคย เลยจะแล แม้หางตา
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด

สายใยในกำมือ


แหวนนี้เป็น สัญลักษณ์ ถักสายใย
ทอหัวใจ สองเรา เข้าเกี่ยวพันธ์
แหวนนี้เป็น เช่นสัญญา ว่ารักมั่น
จะมีกัน และกัน จนวันตาย

ฉันขอสวม ร่วมจิต ไว้คิดถึง
เธอคนหนึ่ง ซึ่งห่าง ทาวที่หมาย
จากวันนั้น จนวันนี้ ที่ห่างหาย
ยังมีสาย สือใจ ในกำมือ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

1ห่างรัก


วาเลนไทน์ ปีไหน ใจหดหู่
ไม่มีคู่ อยู่เรียง เคียงชิดใกล้
เหมือนหลายคน บนทาง ย่างก้าวไป
เขาสุขใส ใจชื่น ระรื่อรัก

วาเลนไทน์ ปีแล้ว ไม่แคล้วร้าง
ก็ไม่ต่าง จากเดิม เริ่มประจักษ์
คือหัวใจ ดวงเก่า ยังเศร้าหนัก
หาคนรัก ทักใจ ยังไม่เจอ

วาเลนไทน์ ปีนี้ ที่เหมือนเดิม
มิเพิ่มเติม สิ่งใด ให้ใจเพ้อ
แม้คนเรียง เคียงใกล้ ก็ไม่เจอ
คอยละเมอ หารัก มาทักใจ

วาเลนไทน์ ปีหน้า ขอฟ้าฝน
จงช่วยดล คนคู่ มาอยู่ใกล้
อย่าให้ร้าง ห่างรัก มาทักใจ
เพราะทรวงใน นี้เหงา เศร้าเหลือเกิน

จะมีบ้าง ไหมใคร ถักใยรัก
ผูกสมัคร ภักเรียง เคียงข้างเหิน
สุข-ทุกข์สู้ คู่ใจ ภัยเผชิญ
ในทางเดิน เพลินจิต ติดตราตรึง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

2มีรัก


วาเลนไทน์ ทายทัก ความรักหา
เผยวาจา ว่าชอบ มอบจิตให้
กับคนหนึ่ง ซึ่งเรา เฝ้ามีใจ
ส่งมอบไป ไม่ช่อ ก่อสัมพันธ์

กุหลาบเหลือง เรืองรอง ส่องความรัก
แดงเน้นหนัก ภักแน่ มิแปรผัน
ขาวสุขใส บริสุทธิ์ ดุจแสงจันทร์
ส้มอัมพัน มั่นคง ตรงต่อเธอ

โอโรสหวาน สานใย ใจเราสอง
ชมพูผ่อง ครองคู่ อยู่เสมอ
รวมทุกสี ที่ช่อ ขอให้เธอ
รักเสนอ เพ้อหา อุราครวญ

การ์ดใบน้อย ร้อยถัก อักษรา
กลั่นวาจา ภาษาเรียน เขียนคำห้วน
เป็นประโยค จากใจ ใช่เรรวน
สามคำครวญ ทวนทบ พบในใจ

"ฉันรักเธอ" สามคำ ย้ำตัวสือ
ด้วยลายมือ ถือสลัก รักส่งให้
เรียงเขียนความ ตามตรง ลงด้วยใจ
ส่งมอบไป ในช่อดอก บอกรักเธอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

วันเสาร์ที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2552

3หักลา


วาเลนไทน์ ใจรัก มาหักร้าง
ที่เคยข้าง ทางเหิน กลับเดินหนี
พร้อมคำพูด สวยล้น ฉันคนดี
เธอไม่มี ค่าเพียง จะเคียงกัน

วันแห่งรัก หักลง ตรงที่จาก
น้ำตาพราก ไหลริน สิ้นสัมพันธ์
กับคนคู่ อยู่ควง ลวงใจฉัน
เพื่อเหหัน ปันใจ คนใหม่ครอง

วันแห่งรัก มากมาย ของหลายคน
แต่ฉันทน บนช่วง ดวงใจหมอง
ด้วยความรัก ฝังใน ฤทัยครอง
ยังจำจอง ขังเตือน มิเลือนลา

วันแห่งรัก สุขล้น ชนทั่วถิ่น
แต่ฉันริน น้ำตาลง ปลงชีวา
เศร้าสุดขม ตรมสุดกลืน ยืนเหว่ว้า
เธอร้างลา รักพบ จบไม่คืน

วันแห่งรัก หักใจ ให้เป็นเสี่ยง
เหลือแค่เพียง รอยโศก วิโยคฝืน
สิ่งมากมาย สลายลับ ไม่กลับคืน
ใจกล้ำกลืน ยืนสู่ อยู่เดียวดาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

ห่างรัก-มีรัก-หักลา


ห่างรัก..ครอง ปองคู่ อยู่ร่วมใจ
ห่างรัก..ให้ โหยหา คลาคิดถึง
ห่างรัก..คู่ อยู่เรียง เคียงคำนึง
ห่างรัก..ซึ้ง ตรึงทรวง ดวงฤทัย

มีรัก..แรก แทรกซึ้ง ตรึงดวงจิต
มีรัก..ผิด คิดตรม ขมดวงใจ
มีรัก..ลวง ควงเล่น แค่เป็นไป
มีรัก..ใด ให้แน่ อย่าแปรเลือน

หักลา..ร้าง ทางก้าว ร้าวใจกาย
หักลา..หมาย สายบ่วง ห่วงคลอเคลื่อน
หักลา..ไป ไกลห่าง ทางที่เหมือน
หักลา..เลือน เตือนอยู่ มิรู้คลาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ตั้งใจจะไม่รัก


ฉันมั่นใจ ตั้งใจ จะไม่รัก
กลัวใจปัก หนักล้น จนยากถอน
กลัวภาษา วาจาฝาก จากคนจร
กลัวใจรอน นอนซม ตรมเดียวดาย

จึงขอตั้ง สัจจะ กับดวงจิต
ไม่ขอคิด มีรัก ภักใจกาย
จากวันนี้ จนถึง วันชีพวาย
ไม่ขอหมาย ปองรัก พักหัวใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

ทิ้งไป

คลิกๆรูปสวยๆน่ารักๆให้ส่งต่อเพียบ.....*


>>glitter<<

เธอทิ้งไป ในวัน ฉันหวั่นไหว
เธอห่างไกล ในวัน ฉันอ่อนล้า
เธอทิ้งไป ไกลลับ ไม่กลับมา
เธอไร้ค่า เกินจะคบ จบหัวใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

แกล้งเซ่อ

คลิกเลยรูปภาพสำหรับคอมเม้นท์hi5 ตกแต่งhi5และโค้ดhi5มากมาย...

/คอมเม้นท์เด็ดๆglitterเด็ดๆ สกีนhi5ใหม่ๆ โค้ดhi5 คลิกที่นี้...




ก็เพราะ ฉันนั้น รักเธอ
จึงเซ่อ แกล้งทำ ไม่เห็น
แต่ใจ ปวดร้าว รำเค็ญ
เหมือนเป็น เช่นฟอน กองไฟ

ยิ่งเซ่อ ยิ่งแกล้ง ยิ่งเจอ
เหมือนเธอ จงใจ ใช่ไหม?
ให้ฉัน นี้ต้อง ช้ำใจ
เพื่อไป จากเธอ เสียที

หากว่า อยากเลิก กับฉัน
บอกกัน ได้เลย ตรงนี้
ไม่ต้อง มาควง ล่วง-จี้
เจ็บที่ ทรวงใน ใจเกิน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

ชั่วกาลคือเพื่อน

คลิกๆรูปสวยๆน่ารักๆให้ส่งต่อเพียบ.....*


hi5code >>click.....*

ชั่ว..คืนค่ำ จำจรด บทชีวิต
ชั่ว..วันชิด สนิทใกล้ ใคร่ใฝ่หา
ชั่ว..นาที มีเกลอ เธอนี้หนา
ชั่ว..ชีวา น้ำตาเปื้อน เพื่อนอย่าจร

กาล..ผันผ่าน นานไป ขอให้รู้
กาล..หดหู่ เพียงไร ใจอาวร
กาล..ของใจ ไห้ร่ำ ช้ำจนอ่อน
กาล..สะท้อน ตอนเศร้า เรามีกัน

คือ..คำเอื้อน เพื่อนข้าง ย่างเคียงคู่
คือ..ใจอยู่ สู้รวม ร่วมฝ่าฟัน
คือ..เกลอคน บนทาง ย่างก้าวฝัน
คือ..ถึงวัน สันต์ชื่น แสนรื่นรม

เพื่อน..คำนี้ ที่ปอง ฉันต้องการ
เพื่อน..สื่อสาร ขานไข ยามใจตรม
เพื่อน..เคียงข้าง เคียงคู่ อยู่เกลียงกลม
เพื่อน..คลายปม ปัญหา ที่คาใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

ฉันอยู่เคียง

คลิกๆรูปสวยๆน่ารักๆให้ส่งต่อเพียบ.....*


>>glitter<<

หากวันใด ใจท้อ ขอจงรู้
ว่าฉันอยู่ คู่เรียง เคียงทุกที่
ไม่ว่าเกิด เรื่องใด เมื่อภัยมี
ขอคนดี นี้จง อย่างหลงทาง

หากว่าหมด ลดกำลัง หลังแรงใจ
ฉันคนนี้ มีให้ ไม่เคยว่าง
คอยส่งมอบ หอบไป ให้ทุกทาง
ไม่เคยร้าง ห่างลา สักคลาเดือน

แม้ตัวไกล ใจใกล้ ไปทุกที่
ไม่เคยหนี ลี้เร้น คอยเป็นเพื่อน
จะคอยสู้ อยู่ข้าง ไม่ลางเลือน
จะคอยเตือน คอยปลอบ มอบแรงใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

คาดไม่ถึง




hi5code >>click.....*

ความรู้สึก ลึกๆ นึกไม่ถึง
ใจฉันจึง ตึงแน่น มิแคลนคลาย
ด้วยความรัก ภักดิ์มั่น จนวันตาย
มอบให้ชาย หลายใจ ไปได้ครอง

คาดไม่ถึง หนึ่งรัก ที่ภักดิ์มั่น
จะแปรผัน พลันเวียน เปลี่ยนเป็นสอง
ให้ใจนี้ ที่ใส ต้องไหม้หมอง
กลายเป็นรอง ของเล่น อย่างเย็นชา

คาดไม่ถึง ซึ่งใจ ใครคนนี้
จะเปลี่ยนที่ ทิศทาง ให้ว้างว้า
มาแปรรัก หักใจ ใยหนีหน้า
มาจากลา พาตรม ระทมเอย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

วันพฤหัสบดีที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2552

สุขสันต์วันเกิดค่ะพี่ชาย


More Graphics Comment click here.


ขอ~~สุขสันต์ วันเกิด เถิดพี่ชาย
สิ่งมากมาย หมายปอง ครองสุขสม
ทั้งความรัก พักใจ ให้เกลียวกลม
ชูเชิดชม บ่มใจ ใยอาทร

ขอ~~ให้พี่ นี้สุข สนุกล้น
จากใจคน คนหนึ่ง ซึ่งอวยพร
ได้แต่งหอบ มอบให้ จากใจกลอน
ส่งคำวร พรไป ให้พี่ชาย

ขอ~~ให้งาน การนั้น พลันไหลหลั่ง
สมดังหวัง ตั้งจิต ที่คิดหมาย
ทั้งใบบิล สินค้า พายอดขาย
จงทะลาย มายมาก จากดวงใจ

ขอ..ให้ดวง การเงิน นั้นเดินคล่อง
ขอ..ให้ทอง กองตั้ง ดังหวังไว้
ขอ..ให้รัก ภักแน่ มิแปรไป
ขอ..ให้ใจ กายชื่น ทุกคืนวัน

ขอ..ให้สุข สมหวัง ดังที่คิด
ขอ..ให้ฤทธิ์ คุณพระ น่ะคุ้มกัน
ขอ..ให้ภัย ร้ายๆ ทั้งหลายนั้น
ขอ..ให้มัน แพ้ไป ภัยตนเอง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

วันอังคารที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2552

ความทรงจำ-ความหลัง




คลิกเลย.มีรูปภาพสวยๆให้คอมเม้นท์กลับไปหาเพื่อน.

ความทรงจำ ความหลัง ยังฝันเตือน
ไม่เคยเลือน ลบหาย จากใจฉัน
ภาพเก่าๆ เคล้าคลอ ล้อเล่นกัน
เปรียบดั่งฝัน อันรื่น ชื่นภิรมณ์

แม้รักร้าง ห่างกัน สัมพันธ์ลบ
ใจไม่จบ ลบตาม ความสุสม
ยังติดตรึง ซึ้งใจ ในอารมณ์
แม้จะข่ม ใจเลือน ยังเตือนตรา
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

วันเสาร์ที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2552

ภาพวาด..คา


ภาพวาด ขาดวิ่น สิ้นรูป
ภาพวาด ขาดวูบ สูบหาย
ภาพวาด ขาดเส้น เน้นลาย
ภาพวาด ขาดปลาย สายใย

ภาพวาด อาจสวย ด้วยสี
ภาพวาด อาจตี ค่าได้
ภาพวาด อาจคม สมใหม่
ภาพวาด อาจใส ใช่เลือน

ภาพวาด ภาพหนึ่ง ซึ่งร่าง
เป็นทาง ห่างไป ให้เหมือน
ทุกรอย ปรอยเส้น เน้นเตือน
ภาพเลือน เผื่อนซีก ขีดคม

ภาพวาด วาดค้าง ทางก่อ
ดินสอ พอเลือน เตือนตรม
ภาพวาด ภาพนี้ มีปม
เส้นคม ข่มลาย หายไป

ภาพวาด วาดค้าง ทางยาว
ถึงคราว เจ้าสุด หยุดไว้
คนวาด วาดลาย สายไกล
หายไป ให้ภาพ วาดคา~~!!
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

วันศุกร์ที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2552

เพราะรักอย่างไรเล่า


เพราะรักเธอ อย่างไรเล่า เข้าใจบ้าง
ที่ฉันร้าง ห่างลา มาเช่นนี้
เพราะรักเธอ รักล้น ท้นฤดี
ฉันจึงลี้ หนีปัด ตัดสัมพันธ์

ไม่อยากให้ เธอคู่ อยู่เคียงครอง
ฉันจึงต้อง จองติด ปิดใจกั้น
แม้จักเจ็บ เก็บกลืน สะอื้นพลัน
ก็ขอหัน หน้าจร ก่อนเปลี่ยนใจ

ทำทุกอย่าง ทุกสิ่ง เหมือนทิ้งรัก
ไล่-ไสผลัก หักจิต คิดจากไป
ทำทุกอย่าง เรื่องขุ่น ให้วุ่นใจ
แต่หทัย ในอุรา พามัวมน

สักวันหนึ่ง เธอเล่า จะเข้าจิต
ว่าเรื่องมิด ปิดฝัง หลังใจก้น
กับสิ่งก่อ ต่อปัญหา คณาล้น
และฉันทน เพียงไหน เพื่อไกลเธอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

ขอเป็น-คนสุดท้าย


ขอเป็น..หนึ่ง ซึ้งใน ใจดวงนั้น
ขอเป็น..ฉัน มั่นเสมอ เธอควงครอง
ขอเป็น..คู่ อยู่รวม ร่วมสมปอง
ขอเป็น..ผอง น้องพี่ เมื่อมีภัย

คนสุดท้าย..ในชี้วิต อย่าคิดมาก
คนสุดท้าย..ที่เธออยาก จะฝากใจ
คนสุดท้าย..คนนี้ นี่ได้ไหม?
คนสุดท้าย..ของใน ใจของเธอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

วันพฤหัสบดีที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2552

ใจเชื่อมใจ


คงเหลือ ความคิดถึง
เป็นที่พึ่ง ที่สุดท้าย
เธอฉัน จำห่างกาย
คนละสาย ปลายเส้นทาง

แม้เป็น แค่ส่วนลึก
ความรู้สึก นึกไม่ต่าง
วันนี้ ที่เราห่าง
คนละย่าง ก้าวทางไป

ต่างคน ก็ต่างเดิน
วิหกเหิน เผชิญภัย
ทุกที่ ที่แสนไกล
จงจำไว้ ยังมีเรา

แม้ห่าง ไกลอย่างไร
ใจเชื่อมใจ ไม่เคยเหงา
เพราะรู้ อยู่ว่าเขา
เคียงข้างเรา เดินก้าวไป

เพราะใจ เราเชื่อมั่น
ทุกวันนั้น มันสดใส
เพราะรัก ที่มอบให้
สื่อความใน ไปทักทาย

มีเธอ ไปทุกที่
อยู่ตรงนี้ ทางด้านซ้าย
แหวนเพชร เกล็ดสาดทราย
เป็นรวดราย คล้ายจับมือ

ความหมาย ยามไกลกัน
เชื่อมสัมพันธ์ แหวนเป็นสื่อ
คนสวม กลัวลืมฤา
ถึงจองมือ ฉันไปครอง

เคยบอก ออกให้รู้
ว่าใจคู่ อยู่ร่วมปอง
ไม่ต้อง มาจับจอง
เพราะใจของ ฉันให้เธอ

แม้ห่าง กันอย่างไร
จงรู้ไว้ ใจคอยเพ้อ
คิดถึง จึงละเมอ
เรียกชื่อเธอ เสมอใจ

วันนี้ เราห่างกัน
เชื่อมสัมพันธ์ ทางสายใย
แหวนรัก ภักหัวใจ
ยังสวมใส ไว้ติดมือ
~*~*~*~*~*~*~*~

~กลอนต่อเล่น~


หายไปไหน ไอ้ภาพลอง เจ้าน้องน้อย<~พี่ภพ
ไม่เห็นค่อย จะมา หาบ้างเลย
มัวแต่ยุ่ง กลอนหลาก หมากฮอสเอย
จากที่เคย แวะเยือน กลับเลือนลา

มิได้หาย คล้ายลี้ อย่างพี่คิด<~ภาพวาด
แต่เพราะติด จิตภักดิ์ อักษรา
ที่เวบหนึ่ง ซึ่งน้อง ไปท่องมา
เลยหายหน้า ค่าตา มิมาเยือน

อย่างนี้เอง นี่หนา ถึงว่าหาย<~พี่ภพ
ไม่ย่างกาย ให้เห็น เช่นเสมือน
ดูซิดู เวบพี่ มิมาเยือน
กลับลางเลือน เหมือนหมดค่า น่าน้อยใจ

โอ๋โอ๊ะโอ๋ โอ๋พี่ สุดที่รัก<~ภาพวาด
น้องใช่จัก หักร้าง ห่างไปไหน
จะตัดพ้อ ต่อว่า มาทำไม
ยังแวะไป ไม่เลือน ผองเพื่อนเกลอ

อย่ามาพูด อย่างพี่ นี้เป็นเด็ก<~พี่ภพ
ใช้คำเล็ก โอ๋อ๋า ข้าไม่เพ้อ
เดี๋ยวปัดอัด ติดกำแพง ทำแกล้งเซ่อ
ให้หายเบลอ หายด่วน มากวนใจ

อย่าโมโห โกธา น้องยากลัว<~ภาพวาด
ให้หมองมัว ตัวหวั่น สั่นจนไหว
ด้วยพี่เผย เอ่ยว่าเกะ จะเตะให้
จึงต้องใช้ ความไวว่อง มาป้องกัน

อย่ามาหลบ เลี่ยงหนี น้องที่รัก<~พี่ภพ
เตรียมตัวชัก แดดิ้น สิ้นใจพลัน
จะเฟยียบให้ สลบ จบชีวัน
สิ้นสัมพันธ์ น้อง-พี่ แต่นี้เลย

ถึงเป็นลอง น้องเล็ก เด็กกว่าเพื่อน<~ภาพวาด
แต่ใจเตือน เตือนอยู่ สู้เหมือนเคย
ไม่มีถ่อม ยอมถอย หรือง่อยเฉย
รับรองเลย พี่จ๋า ว่าสู้ตาย

นี่คิดสู้ ผู้เป็นพี่ ไม่มีลด<~พี่ภพ
เจ้ากบฏ สายเลือด เชือดพี่ชาย
อยากจะฆ่า แล้วฝัง ดังความหมาย
ให้พี่ตาย ตกตรม สมไหมเออ

หามีจิต คิดคด กบฏไม่<~ภาพวาด
แต่พูดไป ให้รู้ หนูเสนอ
หากใครแซร้ง แกล้งลอง ของนะเออ
ไม่ยอมเบลอ เซ่อถอย ปล่อยมันไป

อย่างนี้ซิ น้องพี่ ที่ร่วมเลือด<~พี่ภพ
พร้อมดุเดือด สู้ฟัน ไม่หวั่นไหว
ถึงใครหวัง รังแก แม้เรื่องใด
เจ้าสู้ไป ได้ล่วง ไม่ห่วงเลย

เป็นลูกพ่อ ลูกแม่ ไม่แออ่อน<~ภาพวาด
ทุกฉากตอน สู้ไป ไม่นิ่งเฉย
เป็นน้องพี่ ขี้งอน เหมือนก่อนเคย
แต่ไม่เลย หากไม่ผิด มิคิดยอม

ไอ้นิสัย ขี้งอน วรให้ง้อ<~พี่ภพ
ไอ้นิสัย แข็งข้อ ไม่งอถ่อม
ไอ้นิสัย รั้น-ดื้อ หรือไม่ยอม
ไอ้นิสัย รวมพร้อม จอม(เอา)แต่ใจ

ยังมีอีก เงียบไป ไอ้ภาพวาด<~พี่ภพ
ขอผูดขาด กลอนแก้ แต่นี้ไป
ฉฉให้หมด เปลือกเปรื่อง เรื่องสาวไส้
แต่นี้ไป ช่วยแก้ ให้แลงาม

(อันสันดร ขรหลุด พอขุดได้<~ภาพวาด
แต่สันดาน การณ์ไซร้า ใยต้องห้าม
เปลี่ยนมิได้ ใครแจ้ง แถลงความ
อย่ามาปราม ห้ามเลย มิเคยฟัง!!!)
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

แสงแห่งดาว


จะขอเป็น เช่นดวงดาว พราวแสวจ้า
ที่ส่องแสง ผ่านฟ้า มาคลานี้
ขอให้แสง แห่งดาว พราวริปหรี่
นั้นตรงรี่ ปรี่ไปหา คนทางไกล

ขอฝากแสง แห่งดาว ในคราวนี้
ให้ไปเปล่ง รัศมี สีสดใส
ให้กับเธอ คนเดียว ที่เกี่ยวใจ
จงหลับไหล ในห้วงฝัน ทุกวันคืน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ลิขิตให้ช้ำ


โอ่น้ำตา คลาไห้ ใจห่อเหี่ยว
มันเป็นเสี้ยว หนึ่งเกล็ด เศษความช้ำ
น้ำตาไหล ให้ทุกข์ สุดระกำ
หัวใจก้ำ จำกลืน สะอื้นทรวง

ในเรื่องราว ปวดลึก รู้สึกช้ำ
เป็นเวรกรรม ซ้ำให้ ใจหนักหน่วง
ทั้งคนข้าง เคียงใกล้ กับไม่ห่วง
มาซ้ำลวง หลอกเรา ให้เศร้าตรม

นี่ชีวิต ลิขิตมา ให้ข้าช้ำ
เลยต้องกล้ำ จำกลืน สะอื้นปม
กับเรื่องราว ร้าวรวด ปวดระบม
สุดจะข่ม จมน้ำตา พาเดียวดาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

กำลัวใจ


หากคลาใด ใจพี่ นี้อ่อนแอ
โปรดจงแล มาทางนี้ ถี่ได้ไหม?
ว่ามีน้อง คนหนึ่ง ถึงแม้ไกล
คอยส่งใจ ฝากไป ให้พี่ชาย

ถึงตัวไกล ใจใกล้ มิไกลห่าง
ถึงแม้ทาง ย่างไป ไกลจุดหมาย
แต่ตัวน้อง จะขออยู่ สู้เคียงกาย
ข้างพี่ชาย นายนี้ ที่กลางใจ

แม้เรื่องร้าย กลายกล้ำ ทำช้ำชอก
ก็อยากบอก ดอกหนา อย่าหวั่นไหว
สู้นะสู้ อยู่ฝืน ยืนก้าวไป
ไม่ว่าภัย ร้าย-หนัก จักข้างเคียง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

พระพรหมฟ้า


พระพรหมฟ้า..พาลิขิต..ชีวิตครอง
ให้เราสอง..ลองใจ..กันไกลห่าง
ให้ความรัก..ภักใจ..ใยบางๆ
ค่อยๆร่าง..สารเรียง..เคียงก้าวไป

พระพรหมฟ้า..พาลิขิต..ชีวิตคู่
ให้ต้องอยู่..ห่างกัน..ฉันหวั่นไหว
กลัวว่าคน..ที่รัก..ที่ห่างไกล
จะเผลอใจ..ให้ใคร..เข้าไปครอง

พระพรหมฟ้า..พาลิขิต..ชีวิตเรา
ให้ต้องเศร้า..เคล้าโศก..วิโยคหมอง
ให้ความรัก..ห่างไป..เกินใจมอง
ให้เราสอง..ปองคู่..อยู่ไกลกัน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ยินเสียงแผ่ว


ยินเสียงแผ่ว แว้วเพลง บรรเลงรัก
ที่เคยทัก รักมา เมื่อคลานั้น
ให้ฝังแน่น แทนใจ ไว้ผูกพัน
ว่าคนมั่น พลันไกล เมื่อใจเลือน

ยินเสียงแผ่ว แว้วเพลง บรรเลงโศก
ให้วิโยค เศร้าตรม และขมเขื่อน
ทุกสิ่งรัก หักตรง ลงแค่เพื่อน
มิแชเชือน เคลื่อนลบ จบไม่คืน

ยินเสียงแผ่ว แว้วเพลง บรรเลงจบ
ที่เคยคบ กลบฝัง ไม่หวังฟื้น
เพราะใจเจ็บ เกินรับ จะกลับคืน
จึงต้องฝืน ยืนเดี่ยว อย่าเดียวดาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

~ตีนกับตา~


ตีนกับตา ว่าคัญ กันบ้างไหม?
ลองถามใจ ให้รู้ กันดูหนา
ถ้ามีตีน ไม่มีตา พาเดินมา
หรือมีตา หามีตีน ปีนอย่างไร?

ตีนว่าฉัน นั้นสำคัญ จงฟังเหตุ
ทุกขอบเขต เดินไป จะใกล้ไกล
หากมีตีน ไม่ว่า ที่ไหนๆ
ก็ก้าวไป ได้หมด ไม่ลดแรง

ตีนว่าฉัน สำคัญกว่า ตาจงฟัง
เธออย่าหวัง จะก้าวไป ในทุกแห่ง
หากหมดตีน ปีนป่าย ก็ไร้แรง
ต้องนอนแอ่ง แหล่งนี้ อยู่ที่เดิม

ตาว่าฉัน นั้นสำคัญ จงหันคิด
ตรองสักนิด คิดทวน ครวญจะเสริม
หากว่าตีน ไร้ตา อย่าฮึกเหิม
ไม่ได้เริ่ม เดินย่าง ทางแสนไกล

ตาว่าฉัน สำคัญยิ่ง จริงทุกอย่าง
ลองคิดบ้าง หนาเจ้าตีน จะปีนไป
หากว่าฉัน พลันหลับตา ลงคลาใด
เจ้าคงไม่ ได้เห็นทาง ที่ย่างเดิน

ตีนกับตา ต่างทะเลาะ และเบาะแว้ง
แล้วแสดง ว่าตัวเก่ง เบ่งกันเพลิน
ไม่คำนึง ถึงความจริง สิ่งเผชิญ
มองเผินๆ เกินจะรู้ ดูความจริง

ตีนนั้นหนา พาเพลิน เดินจ้ำอ้าว
ทุกย่างก้าว ราวมั่น ไม่หวั่นสิ่ง
ไม่กลัวภัย ไหนเข้า เฝ้าประวิง
เดินและวิ่ง ลิงโลด โดดทะยาน

ตานั้นหลับ พับปิด สนิทชิด
ไม่คาดคิด จิตหวั่น จนฝันหวาน
เมื่อเจ้าตีน เดินไป ได้ไม่นาน
ก็ได้ผ่าน มาถึงผา ที่ล่าชัน

เจ้าตาหลับ ปิดสนิท ไม่คิดเปิด
ตีนเตลิด ก้าวลง ตรงไม่หวั่น
มาถึงผา พาหล่น ลงตรงนั้น
ผาชันๆ ตีนกับตา พากันตาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ตามหาเจ้า-ตัวเข้าใจ


ตามหาเจ้า ตัวเข้าใจ อยู่ไหนหนอ
โปรดจงรอ ก่อนหนา มาหาฉัน
อย่ารีบพราก จากไป ให้ไกลกัน
กี่นานวัน นั้นเล่า เราจะเจอ

ตามหาเจ้า ตัวเข้าใจ อยู่ไหนหนา
อย่าด่วนลา พาให้ ใจพร่ำเพ้อ
กลับมาเถอะ นะเจ้า เราอยากเจอ
อย่าปล่อยเซ่อ เก้อรอ มันท้อใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

เบื่อ


เบื่อ..ทุกอย่าง บางที อยากหนีหน้า
เบื่อ..เวลา บางที ที่แสนเศร้า
เบื่อ..ทุกอย่าง เบื่อจริงๆ ยิ่งกว่าเก่า
เบื่อ..และเหงา เราเบื่อ เหลือจะทน

เบื่อ..สุดๆ หยุดจบ ลบทุกสิ่ง
เบื่อ..จริงๆ วิ่งลี้ หนีไม่พ้น
เบื่อ..มากๆ อยากบอก ออกสุดทน
เบื่อ..บางตน คนเป็น เห็นแก่ตัว
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

วันวาน-วานวัน


วันวาน วานวัน ผันผ่าน
ล่วงกาล นานตรม ขมขื่น
วันวาน วานวัน พลันชื่น
สุขดื่น คืนแรง แห่งใจ

วันวาน วานวัน ผันเลย
มิเคย ท้อเลย รู้ไหม
วันวาน วานวัน ผ่านไป
ด้วยใจ แข็งสู้ อยู่มา

วันวาน วานวัน ผ่านพบ
ได้สบ ทบทวน ครวญหา
วันวาน วานวัน ผันมา
รู้ว่า มีค่า เพียงไร
~*~*~*~*~*~*~*~

รักแท้ หรือ แค่เหงา


รักแท้ หรือแค่เหงา
ระหว่างเรา เป็นแบบไหน
ช่วยบอก ออกจากใจ
ก่อนได้ไหม ให้ฉันฟัง

อย่าทิ้ง สิ่งคาใจ
มองเมินไป ให้เฝ้าหวัง
ทุกอย่าง จะร้างพัง
เพราะเรายัง ไม่รู้เลย

รักแท้ แน่ใช่ไหม?
เธอมอบให้ ใจเฉลย
รักแท้ นะยอดเชย
ที่เธอเอ่ย คือเรื่องจริง

หากเหงา ให้เศร้าจิต
เพราะเธอคิด เพียงซุกพิง
ไม่รัก แต่หวังวอิง
ก้สู้ทิ้ง ดีกว่าเอย
~*~*~*~*~*~*~*~

แงดีของความเหงา


มองอีกแง่ แปลเหงา ให้เราคิด
ตองสักนิด จิตครวญ ทวนให้คุ้ม
อันความเหงา เรารู้ อยู่ว่ากลุ่ม
แม้มันสุม รุมใจ คงไม่ดี

อันความเหงา เร้าใจ ใครทั้งหลาย
แต่ก็คล้าย ร้ายนั้น มันเปลี่ยนที่
ลองนึกหน่อย คอยตรอง มองให้ดี
มันก็มี ที่ดี นี้เหมือนกัน

ความที่เหงา เราคิด จิตใคร่ครวญ
ยังได้ทวน หวนลึก นึกวันนั้น
วันที่ผ่าน กาลเปลี่ยน เวียนผกผัน
วันที่ฉัน นั้นแย่ แลไม่ดี

วันที่ทำ กรรมผิด ไม่คิดก่อน
วันที่งอน ตอนแย่ เพราะแม่ตี
วันที่รู้ สู้ดื้อ และถือดี
วันพวกนี้ ที่เมื่อเหงา เราได้ครวญ

อันความเหงา เร้าใจ ใครว่าแย่
แต่ฉันแล แน่ชัด ต้องขัดด่วน
เพราะความเหงา เร้าจิต ให้คิดหวน
ได้ทบทวน ครวญแจ้ง แถลงเจน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ไม่กลัว แค่เกรง



"คนอย่าฉัน นั้นไม่กลัว ตัวภูตผี
เพรารู้ดี มีเพียงเสียง สำเนียงหวน
ผีเป็นๆ เห็นเป็นตน คนหัวด้วน
ร้องเสียงครวญ ชวนสยิว ชิวๆเอย"

ก็ปากเก่ง ไปอย่างนั้น นะตัวข้า
พอมีมา จริงๆ คงนิ่งเฉย
ขาคงสั่น พลันแข้ง แข็งไปเลย
แค่พูดเปรย เผยมาจริง วิ่งไปไกล
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

~พระคุณแม่~


พระคุณแม่ ล้ำภพ จบดินแดน
พระคุณแม่ เหนือแสน แดนสวรรค์
พระคุณแม่ ยิ่งใหญ่ ตราบชั่วกัลป์
พระคุณแม่ ล้นอนันต์ พันทวี

พระคุณแม่ แน่แท้ ลูกแลเห็น
พระคุณแม่ แผ่เป็น เย็นเกศรี
พระคุณแม่ ล้นเหลือ เพื่อลูกนี้
พระคุณแม่ สุดจะมี ใครเทียบทาน

พระคุณแม่ สูงเลิศ เทิดทูลเกล้า
พระคุณแม่ สุดจะเล่า หรือกล่าวขาน
พระคุณแม่ ล้ำค่า สุธาทาน
พระคุณแม่ ส่งผ่าน สารดวงใจ

พระคุณแม่ แผ่เอื้อ เพื่อลูกรัก
พระคุณแม่ แผ่ประจักษ์ รักส่งให้
พระคุณแม่ คุ้มเกล้า เหล่าผองภัย
พระคุณแม่ แผ่ไอ ใจส่งมา
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

ค่อยๆ


ค่อยๆสร้าง ค่อยๆสู้ อยู่ให้ได้
วันพรุ่งนี้ มีใหม่ ใจอย่าหวั่น
ค่อยๆเริ่ม ค่อยๆคิด ค่อยๆฝัน
พรุ่งนี้นั้น วันสดใส อยู่ใกล้เธอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

วันนี้


วันนี้ ฉันสับสน
เหมือนกับคน จนหนทาง
วันนี้ ฉันเคว้งคว้าง
มองบางอย่าง นั้นมืดมน

วันนี้ ฉันเหนื่อยล้า
มีน้ำตา มาพร้อมฝน
วันนี้ ฉันทุกข์จน
เกินจะทน ทนต่อไป

วันนี้ ฉันหมดแรง
มิอาจแกร่ง แข้งต่อได้
วันนี้ ฉันท้อใจ
เกินสู้ไหว ใจเศร้าตรม

วันนี้ ฉันร้องไห้
ที่ทำได้ กลืนความขม
วันนี้ ฉันตรอมตรม
เหมือนมีดคม จมปักใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~

ยิ้มพี่


ยิ้มที่ฝืน ยื่นให้ ใยดูหมอง
ทำให้น้อง ต้องสั่น หวั่นใจไหว
หรือยิ้มพี่ มีคำ ว่าช้ำใจ
มันจึงดู ไม่สดใส เมื่อได้แล
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด

วันอังคารที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2552

สัญญา..ลา..บวช


ฝากหัวใจ ให้ดูแล ช่วยแคร์กัน
อย่าทิ้งขว้าง วางมัน ให้พลันหาย
ช่วยเก็บอุ่ม คุ้มครอง อย่าปองร้าย
หรือทำแตก แยกสลาย ให้ตายตรม

หัวใจเนื้อ ก้อนนี้ ฝากพี่เธอ
อย่าได้เผลอ ลืมลา พาระทม
น้องมีดวง ใจเดียว ร้อยเกลียวกลม
ฝากอุ่มสม บ่มถนอม กล่อมกันที

คงไม่ยาก หากจะแล แคร์ใช่ไหม?
คงทำได้ ถ้าจะฝาก หัวใจนี้
คงจะรัก ภักมั่น ไม่หันหนี
คงไม่มี สิ่งใด ให้กังวน

น้องขอลา สักปี บวชชีพราหมณ์
เมื่อครบยาม ตามอายุ บรรลุผล
จะกลับมา รับใจคืน ยืนเคียงยล
กับพี่บน ถนนทาง ไม่ร้างไกล

สัญญาฝาก จากกัน ไม่ผันแปร
สัญญาแน่ แท้หนอ ขอมั่นไว้
สัญญารัก หนักแน่น แทนสายใย
สัญญาใจ ให้คง ไม่หลงลืม
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~